Bisikletli Bey

5.Bölüm Hala Peşimde

Eve geldiğimde kapıyı tek elimle açmaya çalıştım lakin kapı kilitlememe rağmen kilitlenmişti. Birkaç defa daha denediğimde sonunda açmayı başarabilmiştim. Karanlık odanın ışıklarını açtığımda karşımdaki yüz ile beynim akıp gitti. Fuat bana gülümseyerek bakıyor ki evdeki sigara kokusundan dolayı bilmem kaçıncı sigarası olduğunu anladım. Keskin erkek parfümü kokusu sinirlenmeme sebep oldu.Ayağa kalktı ve yara attığı güllere basarak yanıma geldi.Tam karşında durduğunda bir adım geriye gittim. Herseferinde daha da yaklaştı. Artık gülümsemiyor sinirle bakıyordu.Konuşmaya başladığında beklediğim soruyu sordu.

-"Seninle telefonda konuşurken konuştuğun oğlan kim!?" gir çıkan sesine rağmen korkusuzca omuzundan ittim

-"Hatırladığım kadarıyla biz seninle iki sene önce ayrılmıştık ve benim özel hayatıma karışamazsın"

-"Sana sadece tek birşey soruyorum o kim?" dediğinde evin arka balkon kapısından bir gölge belirdi.

-"Tanıştırayım Bisikletli Bey. Senin koruyamadığın kadını koruyan adam" dedi ve yanımıza doğru geldi. Fuat arkasını döndüğünde aralarında beş adımlık mesafe vardı.

-"Sanane lan!O benim kalbimde hala atan bir parça." dedi ve ona daha da yaklaştı.

-"Banane mi? Kalbinde atan parça öyle mi? Neden iki kere evlenip bir kere nişan attın?" bu söylediklerine nereden ulaştı bilmiyorum ama bende en az Fuat kadar şaşkındım.

-"Bir dakika lan. Sen nereden biliyorsun bunları?"

-"Meslek sırrı diyelim" dedi. Yanıma geldi beni kolumdan tutup kendi yanına çekti. Kafam onun göğsüne geldi. Cidden çok sert bir yapısı var.Aynu zamanda kaslı kollarını inceleme fırsatıda vardı. Kokusunu içime çektim. Hiç unutmak istemiyorcasına. Ben onun önündeyken Fuat konuşmaya devam etti

-"O benimle gelecek"

-"Hayır gelmeyecek" dedi kendinden emin bir tınıyla. Bir ona bir Fuat'a baktım. Kaşlarını sinirle çatmış beni ve onu izliyordu.Ona baktığımı fark edince usulca bana döndü ve baktı. Yüzünde yalancı bir şefkat oluştu.

-"Güzelim. Gel hadi gidelim. Tekrardan deniyelim." dedi. Bunu söylerken sesindeki tını küçük kızını avutmak isteyen bir tınıydı. Konuşmak için ağzımı açtığımda o bir adım öne çıktı. Aralarındaki boy farkının haddi hesabı yoktu.

-"Güzelim derken? Ona bu hayatta tek bir kişi güzelim diğebilir oda kendini biliyor" diyerek işaret parmağı ile ittirdi. Fuat birkaç kere sendelemesine rağmen ayakta kaldı ve profilini tekrardan bana dikti. Ama bu sefer kızgınlık vardı. O maskesini hiçbirzaman doğru kullanamadıki.

-"Hemen arkasına sakladığın sokak çocuğunun arkasından çıkıp yanıma geliyorsun" dedi. Bu bardağı taşıran son damla oldu. Yumruklarını sıktı. Sakin kalmak istedi.Derin nefesler aldı. Kafasını usulca omzuna koydu ve derin nefesler çekti. Ardından yüzünde bir sırıtış oldu.

-"Sokak çocukları ha. Güzelmiş. Ama sana birşey söyleyeyim mi?O zengin evlerindeki güvenin iki katı hep sokaktaydı.Ve Derin'in asıl güvenli olduğu yer senin yatağın değil sokaklardır. Bunu asla unutma. O benim sokakarımdaki lambam oldu. Şimdi senin gelip o lambayı patlatmana izin veremem. "dedi. Bu dediğinden sonra afallamış bir şekilde
geriye adımlar attım. Ne demişti o?Ben onun sokaklarındaki lamba mıydım? Evet öyleydim. Peki o benim neyimdi? Oda benim karanlık sokaklarını aydınlatabilecek miydi?Zaman bırakmalıydık. Zaten ben istemesemde zaman kendisi gösterecekti bana.Gözlerimi onun profiline dikince omzunun üstünden bana baktığını gördüm. Endişe ile bakıyordu. Fuat ise çoktan gitmişti. Neydi nefesimi kesen, boğazımda yumru oluşturan şey? O muydu? Yaşadıklarımı görmesi miydi? Yoksa onun benim yüklerim ile ilgilenmesi miydi? Onu yükü hiç mi yoktu? Onunda gözlerinde pus vardı. Onunda ruhunda hançer yaraları vardı.O hançer yarasını ancak yaşayanlar bilir. Adeta delip geçer, ruhunu ortadan ikiye böler. Benim ruhumdaki hançer çıkalı çok olmuştu ama kanaması hiç durmadı. Peki onunkini çıkaran varmıydı? Yoktu. Herhalinde belliydi. İyice vücudunu bana döndü ve yavaş adımlarla tam önüme kadar geldi. Anlını anlıma koydu ve gözlerini kapattı. Derin nefesler aldı ve bıraktığı keskin nefesler adeta dudaklarımı kanatıyordu. Gözlerini açtı,çenemi hafif ve naif bir şekilde kaldırdı. Gözlerimin içine bakarak;

"Beraber aşacağız denizim" dedi. Ardından benden uzaklaşıp gitti. Bende odama geçip yatağıma uzandım. Üstümü değiştirmeden yattım ve olanları düşündüm...

_______
Sevgili okurum. Bayaa uzun zaman sonra bölüm yazdım. Kusuruma bakmayın. Sizleri seviyorum🤍