Gözüme vuran gün ışığı ile uyanmış aşağı inmiştim. Bugün sebepsiz yere erken uyanmıştım. Sanki evin içinde mırıltılar vardı. Yada bir insanın mırıltıları.Atakan'ı kontrol etmeye gittiğimde terlemiş, yüzü kıpkırmızı ve ürkek bir şekilde yatıyordu. Biraz daha yaklaştığımda korkuyla yerinden sıçrayınca bende ister istemez bir iki adım geriye gittim. Gözlerini kocaman açmış etrafına bakıyordu. Ben su getirdiğimde tek seferde içti. Yavaş yavaş kendine geliyordu. Yanına oturduğumda bana baktı ve başını omzuma koydu. Onu bu kadar korkutacak ne ne görmüştü?
'Derin' dedi yarı uykulu birses ile
'Efendim Atakan'
'Derin ben çok korktum' başımı eğdiğimde ağlamaya başladı. Geçmişin kırıntılarını hala üzerinde taşıyordu.
'Anlat' emir veren bir ses ile konuştuğumda dudağı hafif bir şekilde kıvrıldı.
'A-Arda' yı annem istemediği için tren rayların bırakmıştı. Hemde benim gözlerimin önünde ve daha birsürü işkence yaptı. 'tek solukta söylediği şeyler nefesimi kesmeye yetmişti.
'İnsanları sakın dış görünüşüne göre yargılama Derin, içlerinde dağ ayısından bile beterleri var. 'diyerek kafasını kaldırdı
' Bu kokun hep üstümde kalsın' dedi. Onu gerçekten seviyorum. Onun üzülmesini istemiyordum. Herkes geçmişin kırıntılarını üzerinde taşır değil mi? Örneğin ben hala çıkaramıyorum aklımdan zorla evlendirildiğim anı yada sırf okuyorum dediğimde 'Orosbu mu olcan başımıza, kır dizini otur kocanın yanına' diyenleri nasıl unutayım? Unutamamki. Onlar ben bu dünyadan göçene kadar gölgem olarak hep peşimden geleceğini biliyorum ve ben bu acılarım ile hergeçen gün dahada sağlamlaşıyorum. Ben acılarından ders çıkarmayan ve acılarını üzerine giden biriyim. Ve hep böyle kalacağım. Tekrar ona baktığımda başı omzumda uyuduğunu gördüm. Yavaşça kalktım ve başını yastığa koydum. Mutfağa gidip su içtiğimde tekrar içeriye geçtim. Ama bu sefer Atakan titremeye başlamıştı. Sayıklıyordu. Elimi anlına koyduğumda çok şükür ateşi yoktu. Sadece yine korkuyordu. Uyandırmadım. Korkularınla yüzleşmeye öğrenmeliydi.Bunu diyen benim çünkü ben yüzleşiyorum.Yüklerimizin bir kısmınıda olsa atmalı yeni bir sayfa açmalıyız. Ben oturmaya devam ederken onunda nefes alışverişleri düzeldi. Uyku bastırdığı için bende uyumaya karar verip odama çıktım. Ama hala uyku tutmuyordu. Bir sağa bir sola derken güneşin kaydığını gördüm. Yarın çok yorucu ve ben hiç uyuyamamıştım. Bu arada şu Defne denen kız nasıl biriymiş öğrenmem gerek...
---------
Kısa oldu ama sonunda yazabildim💖💖💖💖💖💖🐥🐥🐥🐥🐥Yeni yılınız kutlu olsun portakal juicelerimmmm
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bisikletli Bey
Teen FictionDüşünsenize. Yoldan geçen siyah bisikletli bir adam görüyorsunuz ve bu adam sizin geleceğiniz oluyor. Karşınızda Bisikletli Bey. İyi okumalar
