Abi ben bunu nasıl final yapıcam ya
------------
(JİHOON'UN ANLATIMIYLA)
Sabah kalktığımda dünün hayatımdaki en güzel gün olduğunu toplam birkaç dakika boyunca düşündüm. Gerçekten çok güzel bir gündü ve hayatımda kimse bana bu kadar yakın, sıcak ve iyi davranmamıştı. İlgi miydi bu? Sevgi? Ne bu? Ben bunun ayrımını yapamayacak kadar kötü mü geçirdim hayatımı?
Derin bir nefes alarak bunları bir kenara kovuşturdum. Bugün sadece Hyunsuk için okula gidecektim. Sadece Hyunsuk için.
Kalkıp okul için hazırladığımda telefonum çaldı ve bu arayan kişi annemin psikoloğuydu. İç çektim, şaka gibiydi.
"Efendim?"
"Hey, Jihoon. Nasılsın?"
"İyi. Siz?" Dediğimde telefonun karşısından sıkıntılı bir nefes aldı.
"Hadi bana birkaç gündür okula gitmediğini söyle."
"Sadece iki gün falan."
"Okulu çok aksatiyorsun."
"Okul umurumda değil ve siz annemin doktorusunuz, benim değil. İyi günler." Dedim ve kadın daha hiçbir şey diyemeden telefonu yüzüne kapattım.
Kadını zaten sevmiyordum. Belki de benim hayatıma karıştığındandı. Çünkü annem bana hiçbir zaman vurmamıştı, aksine uğraşmamak için sadece beni bodruma götürüp bağlıyordu. Bunun dışında okuluma, kıyafetime, ne yaptığıma, ne yiyip içtiğime, hiçbir şeyime karışmıyordu.
Aksine sanki ben onun annesiymiş gibi her gün ona yemek yapıyor, ne yiyip içtiğini, ne yaptığını, eve ne zaman geleceğini ona ben soruyordum ve onu ben önemsiyordum. Bu biraz ters gelecek size, ama zamanla bana gayet normal gelmeye başlamıştı.
Sonunda okula geldiğimde neden bilmiyorum ama eski gözler yoktu bana karşı. Belki de beni çoktan unutmuşlar, kendi kahrolası hayatlarına bakmış ve orayı düzenlemeleri gerektiğini görmüşlerdir. Belki de gerçekten ömrü hayatı boyunca kötü, sürekli zorbalık gören ve rezil biri olmayacaktım. Belki saygın bir meslek edinirdim ve hepsi geride kalırdı.
Bunları düşünürken sınıfa geldiğimi görüp sessizce sırama geçtim ve ders kitaplarımı çıkardım. İlk iki ders felsefe, sonraki iki ders matematik, sonraki iki ders edebiyat ve son iki ders kimyaydı. Böylece bir günde işlenebilecek beyin yakıcı tüm dersleri işliyorduk. Burası liseydi ve haliyle de sekiz ders işliyorduk.
Okul bittiğinde toplanıp Hyunsuk'un sınıfına gitmeye başladım.
Tam o sırada telefonum çaldı.
Yine o psikolog.
"Efendim?"
"Anneni gördün mü Jihoon?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sevgi Hançeri (Düzenleniyor)
Fanfic"Al bu senin olsun Jihoon. Sana olan sevgimi belli etsin. İsmi de 'Sevgi Hançeri' olsun." Uyarı!! Bu kitapta kan, cinayet, ebeveyn öldürme, intihar eylemleri, zorbalık vb. vardır. Hassas olanların okuması önerilmez. -Tamamlandı-
