මම පොරොන්දු වූ පරිදිම නංගීට සතියකට දෙතුන් වරක්ම මගේ තොරතුරුත් සතියකට වරක් එදිරිසිංහ හරහා අයියා ගැන ලැබෙන තොරතුරුත් රැගත් ලියුම් ලිවීමට වූයෙමි. මේ අතර අපගේ ලියුම් තැපැල් කිරීම සදහා යැවීමට එම ලියුම් භාර දිය යුතු වූ කොප්‍රල්වරයා සතියකට දෙතුන් වතාවක් කෙල්ලකගේ නමට ලියුම් ලියන හා එම කෙල්ලගේ නමින් සතියකට දහයක් පමණ ලියුම් ලැබෙන මා දෙස මහ අමුතු සිනහවක් පාන්නට වූයෙන් මම ලියුම් ලියන්නේ මගේම නංගීට බව ඇඟවීමට ඇගේ නම වාසගම සහිතවම ලියුම් කවරයේ ලියන්නට පුරුදු වූයෙමි. නමුත් සිදු වූයේ පෙරදාටත් වඩා අමුතු සිනහවන් ඔහුගෙන් මා වෙත ලැබීමයි.
මේ අතර මම සැබැවින්ම කෙල්ලට ලියුම් ලියන බව සිතා සිටි චාරුක්ගේ හැසිරීම මම ලියන්නේ නංගීට බව දැනගත් පසු වෙනස් වූ බවක් පෙනෙන්නට විය. නමුත් මේ ලියුම්වල නම වෙනස් වීම සිල්වා තේරුම් ගත්තේ ඊට හාත්පසින්ම වෙනස් අයුරකටය.
"සෙතුලි හිරණ්‍යා හබරගමුව!!! මොකක්? උඹ කවද්ද කසාද බැන්දේ?" මගේ ලියුම දුටු පසු ඔහු විමසුයේ එයයි. එමෙන්ම එවිටය මට වැටහුනේ නංගිගේ නම හදිසියේ වාසගම සහිතව ලිවීම නිසා සිල්වා සිතූ ආකාරයටම ලියුම් භාරගන්නා කෝප්‍රල්වරයාද සිතන බව.
නංගිගේ ලියුම් සාමාන්‍යයෙන් මම ඔවුන්ටද ඇසෙන සේ කියවන්නේ ඔවුන්ට ලියුමක් ලැබෙන්නේ ඉතාමත් කලාතුරකින් වූ බැවිනි. සිල්වාගේ අනාථ නිවාසයෙන් කිසිදා ලියුම් ලැබෙන්නේ නැත. චාරුකගේ අම්මා ලියන්නට දන්නෙ නැත. නමුත් චාරුකගේ අම්මා සතිපතා කුමක් හෝ කන්නට දෙයක් අපටත් සමගම එවයි. ඒ අතර කවුරුන් හෝ ලවා ලියවා ගත් තුණ්ඩු කැබැල්ලක 'මගේ දරුවන්ට තෙරුවන් සරණයි' කියා ලියා එවයි. පන්සිළු යුධ හමුදාවට බැඳුණේ නිවසින් පැන ගොස් නිසා ඔහුටද ලියුම් නොලැබේ.
එසේ මා හට ලියුමක් ලැබෙන විට ඔවුන්ට දැනෙන්නේ ඔවුන්ටද ලියුමක් ලැබුණා හා සමානවය. මගේ මිතුරන්ගේ තත්ත්වය වටහාගත් මම නංගීට එක් දිනක් මගේ මිතුරන් ගැන ලියා යැවීමි. එදායින් පසුව නංගි ඇගේ සෑම ලියුමකම අවසානයේ ඔවුන්ව මතක් කළ බව පවසයි. එම කොටස පැමිණෙන විට ඔවුන් මගේ ලියුමට එබෙන නිසා ඔවුන්ගේ ඔළු ගෙඩි මිස මට ලියුම පෙනෙන්නේද නැත.
YOU ARE READING
මෝෆින්
Romanceසතුට සිදී ගිය, නිදහස පලා ගිය, ඝාතනය කළ සිහින වලට පණ දෙන්නට අර අදින, සාමයේ පිපාසාවෙන් පීඩිත වූ සමාජයක ප්‍රේමයේ දිය බිදක පහස සොයමින් අවිනිශ්චිතතාවයේ හා මරණ බියේ ආධිපත්‍යයට යටත්ව ඔහේ උඩ බලාගෙන සිටින්නට සිදුවන කාලයක් අපටත් උදා වූයේ කාටත් නොදැනී නමුත් ඉත...
