(Zawgyi)
ည7နာရီခြဲမီကာနိုးလာခဲ့သည္။
"ဝါး... က်စ္နာလိုက္တာ"
ေအာက္ပိုင္းတြင္ကိုက္ခဲေနတာေၾကာင့္သူမၿငီးတြားလိုက္သည္။
"ဟင္ သူဘယ္ေရာက္သြားတာလဲ။ နိုးလာတာနဲ႕မေတြ႕ရဘူး ဝမ္းနည္းလိုက္တာ"
သူမစကားဆုံးသည္ႏွင့္သူ႕ရဲ႕ေတာင့္တင္းတဲ့ခႏၶာကိုယ္ႀကီးကသူမေရွ႕တြင္လာရပ္သည္။
"ကိုယ္ရွိတယ္ဟန္နီဘာလိုခ်င္လို႔လဲ။ ကိုယ့္ကိုေျပာ"
"ရွိေသးသားဘဲ။ ထားခဲ့ၿပီထင္ေနတာ"
"ဒီဦးႏွောက္ေသးေသးေလးနဲ႕ေလွ်ာက္ေတြးေနတာကိုး မင္းေလးကိုစိတ္ႀကိဳက္သုံးေဆာင္ၿပီမွကိုယ္ကတစ္ေယာက္တည္းထားခဲ့ရက္ပါ့မလားဟမ္.. အ႐ူးမေလး"
သူ႕ရဲ႕စကားေတြေၾကာင့္သူမႏႊဲ႕ဆိုးခ်င္လာသည္။ သူမအရင္တုန္းဆိုရည္းစားဘဲရရခ်စ္သူဘဲရရဒီလိုတီတီတာတာေတြေျပာရန္မလိုအပ္ဘူးလို႔ထင္ေနခဲ့တာ။ သူမကိုယ္တိုင္ဒီအေျခအေနေရာက္လာေတာ့မွအျခားသူေတြရဲ႕ခံစားခ်က္ကိုနားလည္လာခဲ့တယ္။ ဒါတကယ္ကိုၾကည္ႏူးဖို႔ေကာင္းတာဘဲ။
"ဟြန႔္ လူကိုအ႐ူးလို႔လာေျပာေနေသးတယ္။ သူဘဲဒီအ႐ူးမကိုကပ္ေနၿပီေတာ့"
"ကိုယ့္မွာဒီအ႐ူးမလွလွေလးဘဲကပ္ဖို႔ရွိတာေလ။ မင္းေလးသာမရွိရင္ကိုယ္ေတာ့အထီးက်န္ေနေတာ့မွာ"
"စိတ္ခ်ပါရွင့္ကိုတစ္ေယာက္တည္းပစ္မထားပါဘူး။ ရသေလာက္အခ်ိန္ေတြကိုရွင့္နဲ႕အတူဘဲျဖဳန္းခ်င္တယ္..."
"အင္းပါခ်စ္ေလးရဲ႕ ဗိုက္မဆာဘူးလားဘာစားခ်င္လဲကိုယ့္ကိုေျပာ"
သူမတို႔ရဲ႕ရွည္ၾကာတဲ့ခရီးဆက္ခဲ့ရတာမို႔ေန႕လည္စာေတာင္မစားျဖစ္ခဲ့ပါ။ အခုေတာ့ဗိုက္ကရွယ္စားေနတာပါ။ ဗိုက္ထဲကအသံေတြေၾကာင့္ထကလို႔ေတာင္ရေနၿပီ။
ဂြီဂြီ~~~
သူမဗိုက္ရဲ႕ေအာ္သံေၾကာင့္တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာတစ္ေယာက္ၾကည့္မိသြားခဲ့သည္။
"ဟီးဟီး အရမ္းအရမ္းကိုဆာေနတာ"
သူမရွက္ကိုးရွက္ကန္းသြားၿဖီးျပသည္။
YOU ARE READING
၆.ဒုတိယလက်ဖြင့်ပြန်လည်ရေးဆွဲခြင်း: ARC1-7~အပယ်ခံဇနီးသည်
Actionအဓိကငွေချစ်နတ်ဆိုး - (ရူနစ်ခ်) ငွေကိုချစ်တယ် ငွေကိုကိုးကွယ်မယ် ငွေသည်သာကျွန်မဘဝအတွက်အရေးကြီးဆုံး... ပြီးတော့ယောင်္ကျားတွေကိုစားမယ်။ (͡°‿ ͡°) ငွေချစ်နတ်ဆိုးအားhostတော်မိသောsystem..ಥ‿ಥ ဒီficကဘာသာပြန်မဟုတ်ပါဘူးနော်။ ကိုယ့်စိတ်ကူးနဲ့ပုံဖော်ထားတ...