1.bölüm

605 222 473
                                    

Bu kitap benim yazmış olduğum ilk kitap olacak bu yüzden daha heyecanlıyımm

Okumaya başladığınız tarihi buraya alalımm...

Kitabım çok olmasa da din yönünde bir kitap haberiniz olsun size uymayan bir yöndeyse okumamanızı tavsiye ederim.

İYİ OKUMALARR^^

• • • • • • • • • • • • • • • • • • • •

Otobüs durağına doğru koşar adımlarla ilerlerken bir yandan da siyah penye şalımı düzeltmeye çalışıyordum sonunda durağa vardığımda nefeslenmek adına yüzümü gökyüzüne doğru çevirdim bugün diğer günlere kıyasla hava daha kapalıydı hatta yağmur yağabilme ihtimali varmış gibi duruyordu bu gülümsemem için bir sebepti çünkü yağmurlu havaları hep sevmişimdir.

Bineceğim otobüsün geldiğini fark ettiğim de yerimde hareketlendim ve otobüse doğru yürüdüm bindiğim de ise gözlerimle direkt boş bir yer aradım bulduğum da kimsenin kapmaması için hemen oturdum ve çantam dan kulaklığımı çıkarıp Spotify'dan hele bi gel -pinhani şarkısını açıp başımı cama yasladım ve arabaların yolda süzülmesini izlemeye başladım.

Belirli bir süre sonra üzerimde gözler hissettiğim için gözlerimi otobüsün içinde gezdirdim gözlerim birinde takılı kaldığın da incelemeye başladım üstünde bizim okulun üniforması altında siyah bir pantolon vardı saçları açık kumral renginde ve dağınık duruyordu gözlerim yavaşça kahverengi gözlerine tırmandığın da ona haddinden fazla baktığımı farkedip hafif bir irkilmeyle başımı tekrardan yola çevirdim bizim okuldan olsa kesin bilirdim çünkü 3. Seneme girecektim çoğu kişiyi tanıyordum ama bizim okulun üniforması olduğuna göre nakil öğrenci olabileceğini düşündüm.

İneceğim durağa geldiğimi fark ettiğim de yavaşca ayaklandım yanımdaki abladan izin alıp geçtiğim de kapıya doğru yöneldim az önceki çocuğun benden önce davrandığını hemen önümde durduğunda anladım otobüsten indikten sonra okula doğru yürümeye başlamıştım okul ile durak arasında 5 dk yürüme mesafesi vardı.

Okula vardığımda direkt sınıfımın bulunduğu kata çıktım sınıfa girdiğim de gözlerimi sınıfta gezdirmeye başladım bizimkileri gördüğüm de benim sınıfa girdiğimi fark etmiyecek kadar koyu bir sohbetin için de olduklarını anladım önce sırama gidip çantamı ve ince Sweatshirt ümün üstüne giydiğim hırkamı sıraya bırakıp yanlarına doğru yürüdüm.

Emir, Alina ve Mira'nın aynı anda gözleri bana dönmüştü Emir bana sorgularcasına baktığında bende ona 'ne var' gibisinden bakmıştım bu anlamsız bakışmayı sonlandırıp sorusunu bana yöneltti.

"Hayırdır kuzen sen geç kalmazdın." Dedi. Emir kuzenim olduğu gibi aynı zaman da da süt kardeşimdi teyzem ve annem bir akıllılık edip doğum günlerimizin arasında bir kaç ay bulunduğun dan dolayı bizi süt kardeş yapmışlar ve bu da benim en büyük şanslarımdan biri haline gelmişti.

"Alarmı kapatmışım sonrasında annem uyandırdı ne oldu beni mi özledin?"

Ne kadar gözlerini devirmeyi beceremese de zar zor devirdi ve "He tabi o kadar özledim ki gözlerim yollar da kaldı." Dedi.

SENİN UĞRUNA Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin