SENİN UĞRUNA

10.bölüm

Sen geldin şarkılar anlam kazandı.
Sen gittin şarkılar hiç susmadı, devam etti.
Ama aynı zamanda da anlamını kaybetti.
(alıntı değildir.)

Gel Desem De Gelme -Melek Mosso, Aras İdol

Sıkıntılı bir nefes vererek Mira'yı dinlemeye devam ettim. "Hayır yani yaptığı yetmezmiş gibi birde üste çıkmaya çalışıyor ya!" Ne diyeceğimi kafamda tartarken, Alina yanımıza geldi.

"Emir ile kavga mı ettiniz?" Diye konuya on ikiden vurarak, bodoslama dalınca istemsizce gülmüştüm.

Mira göz devirdi. "Evet öyle olmuş." Diye konuya açıklık getirdim.

"Sebep?"

Mira, "Neymiş Instagram profilime fotoğrafımı koymuşum!" Diye yükselince hafif bir irkilmişti Alina.

Alina yüzünü ekşiterek, "Bunun için tartışmış olamazsınız?" Diye son bir umutla sorusunu yöneltti.

Mira ise daha farklı bir kafadaydı. "Hayır yani kendisinin fotoğrafı olmasa yine bir şey demeyeceğim ama yaptığı saçmalığa bakar mısınız!" Sinirle nefesini verdi. "Bu geri kafalılık değilde nedir ya!?"

Olaya el atma zamanımın geldiğini fark edince, Mira'nın aksine sakin bir şekilde konuştum. "Emir yaptığı saçmalığı fark edince, gelip senden özür dileyecek zaten şuan boşu boşuna kendini yıpratmana gerek yok."

Mira yeniden gözlerini devirdi. "O hatasını fark edene kadar..." Gerisini getirmedi cümlesinin.

Konuyu değiştirmek adına bir fikir sundum. "Bu akşam çekirdek kola mı yapsak?"

Alina da ne yapmak istediğimi anlamış olacak ki bana destek oldu. "Evet ya bayadır yapmıyoruz zaten."

Mira sıkıntılı bir nefes daha vererek tam itiraz etmeye hazırlanıyordu ki kelimeleri ağzına tıktım. "İtiraz kabul etmiyorum. Gidiyoruz dedik ve bitti."

Alttan alttan baktı. "Bizim parkta mı?"

"Başka nerde yapabiliriz sence?" Diye sorusuna soruyla karşılık verdim. Cevap vermesini bile beklemeden ikisinin de kollarına girdim ve okula doğru yürüttüm. Birazdan ders zili çalardı.

Sınıfa girip sırama oturduğum anda tahmin ettiğim gibi zil çaldı ve yavaş yavaş herkes içeri girmeye başladı.

Alina, Mira'nın omzuna dokundu. "İstersen yanına oturayım?" Diye bir öneri sundu.

Mira yavaşca arkasına döndü. "Hayır gerek yok. Gelip oturacak mı yanıma onu merak ediyorum."

Bu sefer göz devirme sırası bendeydi. "Oturacak tabi ki." Son derece emin bir şekilde konuşmuştum.

Alina umutsuz bir bakış attı. "Pek sanmıyorum."

Dudağımın kenarı usulca yana kıvrıldı. Harika bir fırsattı bu. Alina'ya doğru döndüm. "İddia ya var mısın?" Gözlerini kısarak yüzümü inceledi. Aynı gülümseme onunda dudaklarına yerleşti. "Tamam varım. Neyine?"

Gülümsemem büyüdü tam cevap vereceğim sırada Mira lafa atladı. "Çikolatalı süttür. Ne olacak?" Gülerek kafamı salladım.

Alina'nın gülümsemesi silindi. "Bir tanecik değil mi?" İddiayı kazanacağımı anlamış olmalıydı.

Uyuz bir şekilde cevap verdim. "Bilirsin çikolatalı süt stoklamayı severim."

Anında yüzü asıldı. "Sen çikolatalı süt üzerine girdiğin her iddiayı kazanırsın ama." Sırıtmakla yetindim.