SENİN UĞRUNA

2.bölüm

Medya Kaan ile Elisa (Temsili)

İlk bölümüm beklediğim den daha fazla ilgi gördüğü için ikinci bölümü çok bekletmek istemedim ve hemen attım...

Yorumlarınız, fikirleriniz benim için çok değerli her türlü fikire açığım lütfen yorumlarınızı benden esirgemeyin.

Bu bölümü dieforyouheartless ithafen yazdım, seviliyorsun..

İYİ OKUMALAR^^

• • • • • • • • • • • • • • • • • • • •

Evdekilere görünüp hemen odama gittim ve şalımı çıkarıp okul üniformamdan da kurtuldum sonra da üzerime t-shirt ve bol bir eşofman giydim, saçımı da yukardan bir topuz yapıp mutfağa annemin yanına gittim.

Mutfağa geldiğim de annemin olmadığını gördüm iyi de az önce buradaydı nere gitti ki diye düşünüp abime sormaya karar verdim, odasına gittim ve içeriye bodoslama daldım.

Abim hafif sinirlenerek başını test kitabından kaldır dı ve "Ya kızım o kapı ne için var ne diye içeriye dalıyorsun manyak mısın sen?" Diye bana çıkıştı.

Dediklerini yok sayarak "Hıhım ben de seni çok seviyorum, annem nerede az önce mutfaktaydı şimdi yok." Diye sordum.

Elindeki kalemi kitabın üzerine bırakıp kafasını geriye doğru yatırdı baya yorulmuşa benziyordu, abim üniversite sınavına girmişti ama sevgilisi Hilal ablayla aynı yeri tutturamadığı için Hilal abla da üniversiteye gitmemişti, abim le beraber aynı üniversiteye gitmek çok istiyordu sanırım, ama ben yine de böyle bir şey yapmazdım ve istediğim üniversiteye giderdim çünkü bu büyük bir fedakarlıktı.

Abim de bunun farkında olduğu için köpek gibi çalışıyordu, günde bazen bir saat bazen iki saat yüzünü görebiliyordum, tabi tıp okumak istediği için bu çalışması ikiye katlanıyordu. Benim istediğim bölüm de zordu evet ama tıp kadar değildi. Ben ise hukuk okumak istiyordum ve bunun için elimden gelenin daha fazlasını yapmaya özen gösteriyordum çünkü en büyük hayallerimden birisiydi, abim kapattığı gözünü açarak "Teyzemlere gitti, tabi beni senden daha çok sevdiği için bana haber vermesi daha doğal." Dedi.

Kafamı omzuma doğru yatırıp "Bende diyorum bu çocuk nasıl böyle mutlu kalabiliyor meğersem kendini çok güzel kandırma yeteneği varmış, ah abicim ah üzülme en azından tüm çocuklarının arasında en sevdiği ikinci çocuksun." Dedim.

Abim yüzünü ekşiterek "Lan iyi de zaten iki kardeşiz biz." Dedi.

Dediğine gülerek onu kafamla onayladım bu onu daha da sinirlendirirken sandalyesinden kalkmaya yeltendiği sıra da direkt odadan çıkıp kapıyı kapattım ve odama doğru koştum bu manyağın ne yapacağı belli olmaz diye de kapıyı kitledim ve kendimi yatağa atıp telefonumu elime aldım ve Mira'ya yazmaya karar verdim.

"Miraa."

"Efendim Elisa?"

"Bugün neyin vardı senin hemen dökül bana, okulda soramadım Emir yanımızda olduğu için."

"Önemli bir şey değil boşver."

"Önemli olup olmadığına ben karar veririm, inatlaşma ve anlat Emir de de bir haller vardı, oda bir şey demedi zaten neyiniz var sizin ya"

"Bugün ilk teneffüste bahçeye çıktık ya hani biz Alina'yla sonra yanımıza Deniz geldi bizim sinir olduğumuz, tartıştığımız kız varya işte o, dedi ki "Emiri gördünüz mü mesajıma cevap vermiyor" falan bizde şaşırdık tabi aynı sınıfta bile değiliz biliyorsun neyse işte sonra "senin neden mesajına cevap versin ki Emir" dedim sevimsiz bir şekilde güldü ve "siz onun dostları değil misiniz size anlatmadı mı biz Emir le iki haftadır görüşüyoruz, yani henüz flört sürecindeyiz ama olsun." Dedi sonra bana bir kan geldi. Sana anlatamam Elisa, Emir'e karşı olan duygularımı biliyorsun bir senedir seviyorum onu, gözünün önündeki beni görmüyor, ona nasıl baktığımı görmüyor ama gidiyor bizim tartışmalı olduğumuz kızla görüşüyor."