Gözler Yalan Söylemez (Piyon)

3

Selammmm.
1000 okunmaya ulaştık.Hepinize çok teşekkür ederim:)
Romanlarda 42.yiz😊
İyi okumalar:))))

NOT;DÜZENLENDİ!

Kimse kendisi için önemli olan bir günün alt üst olmasını istemez.

Kimse kendi evladının önemli bir günün alt üst olmasını istemez.
Ancak benim babam isterdi...
Bir kaç mermi sesini daha işittim.Zaman durmuştu adeta.Veya zaman sadece benim için durmuştu.Karın kısmımda bir acı hissettim.Gözlerimle oraya baktım.Vurulmuştum.Karşıma baktım.Beni canice vuran o kişi babamdı.Yere yığıldım.Çığlık sesleri kulaklarımda yankılanıyordu.Dejavu?

04/08/2006;
Bugün ilk defa vuruldum.Beni babam vurdu.Gözünü bir an bile kırpmadan beni vurdu.Odamda resim çiziyordum.Tek başıma.Tam o sırada karnımda bir ağırlık hissettim.Yere yığıldım.Sadece bana doğru gülümsüyordu.Neden bir insan kendi çocuğuna zarar verirdiki?

Günümüz;
Gözlerimi kapatmamaya çalışıyordum.Ancak dayanamıyordu.Başım zongluyordu.Herkes etrafta koşuşturuyordu.Herşey alt üst olmuştu.Kos koca iki yılım,emeklerim boşa gitmişti.Bağırmaya çalıştım sesim çıkmadı.Çırpınmaya çalıştım gücüm yetmedi.Gözüm kararıyordu.Sonrasını ise hatırlamıyorum.
♟
Uyandığımda beyaz bir duvarla karşılaştım.Neredeydim ben?Oturur pozisyon aldım zorda olsa.Odamdaydım.Peki buraya nasıl gelmiştim?Hepsi bir rüya mıydı?
Zorlukta çekmeme rağmen ayağa kalktım.Ebeveyin banyoma girdim.Elimi yüzümü yıkadım.Aynadan kendime baktım.Fazla yorgun gözüküyordum.Banyodan çıkıp yatağım üzerine oturdum.Kapı çaldı.

''Gel''diye mırıldandım.Kapı açıldı.Bu Arel'di.Karşıma geçti.Elleri ceplerindeydi.

''Nasılsın?''diye sordu sert sesiyle.

''Kötüyüm''dedim dürüstçe.Kaşlarını havaya kaldırdı.Bu kadar dürüst olmamı beklemiyordu.

''Dün olanları hatırlıyor musun?''diye sordu teredütle.

''Yarım yamalak''dedim''Tam olarak ne oldu?Veya neler oldu?''çok rahat gözüküyordu.

''Baban seni vurdu.Daha sonra ise orada olay çıkartı.O sırada herkes senin varlığını unuttu.Bende gidip seni aldım.Ve eve getirdim''yüzümü buruşturdum olanları nasılda bu kadar rahat anlatabiliyordu?''Eve doktor çağırdım kurşunu çıkartı''dedi.Aklımda tek bir soru vardı.Defile maf mı olmuştu?

''Defileye noldu?''diye sordum.Yüzünde buruk bir gülümseme oluştu.

''Alt üst oldu''o an onu gırtlaklamamak için kendimi zor tuttum.

''Telefonumu bana getirir misin?''diye sordum.Kafasını 'tamam' anlamında saladı.Cebinden telefonumu çıkartıp,bana doğru uzattı.Telefonu elinden aldım.Odadan çıktı.Haberlere girdim.İnceledim.Gündemde sadece ben vardım.

Moda Tasarımcısı Eftal Alkan'ın ilk defilesinde kaos.

Başlığı okur okumaz kalbime giren ağrıyı hisettim.Sertçe yutkundum.Ve okumaya devam ettim.

Dün akşam saat sekiz sularında defilesi olan Eftal Alkan sahneye çıktığı anda kimliği belirlenemeyen bir şahıs tarafından vuruldu.Ardından silahlı bir çatışma oluştu.

Bunlar gerçekten yaşanmış mıydı?Bunu dışarıdan biriymiş gibi okuyunca çok farklı geliyordu.

Eftal Akan'ın durumu kötü.

Ne?Benim durumum iyiki.Telefonu bir kenara bırakıp dolabımı açtım.İçinden giyeceğim kıyafetleri çıkartım.Giyindikten sonra ise paltomu ve çantamı alıp aşağı indim.Salondaki Arel ve dünkü arkadaşlarını gördüm.Arkadaşlarıda bizim evden çıkmıyorduki.Sanırım bize taşınmışlardı.Yedi yirmi dört bizdelerdi.Evden çıktım.Bir taksi durdurup bir adres verdim.Adam arabayı çalıştırdı.Yarım saat sonunda vardık.Adama parasını verip arabadan indim.Tam karşımda babamın malikanesi vardı.İç çektim.Oraya doğru adım attım.Korumaları kapının önündeydi.Direk beni içeri aldılar.Kapıyı çaldım.Bir çalışan açtı kapıyı.Direk içeri girip merdivenlere yöneldim.En üst kata çalışma odasına çıktım.Kapıyı açıcakken vurulduğum yerin ağrıdığını hissettim.Kapıyı açıp içeri daldım.Gözü direk bana döndü.