Hiç sevgi görmemiş kız.Eftal...
Babasından çocukluğunun intikamını almak için daha adını bile bilmediği bir adamla evlenir.Peki şimdi neler olacaktı?
Kitapı düzenliyorum.Mantık hataları en kısa sürede giderilecektir.
Selammmm. Öncellikle kitabım BL kitabına benzetilmiş.Karakterlerin isminde dolayı.Ve konudan dolayı.Karakter isimlerinde benzerlik var.Ancak kız karakterin adı Eftal.Ve çoğu kurgudaki isimler başka bir kurgudada yer alıyor.Erkek isminde ise şöyle bir durum var.Ben ikinci ismini bilmiyordum.Öylesine koydum.Kurguyu yazdıktan sonra ikinci isminden haberim oldu. Konudada hiç bir benzerlik bulunmamaktadır. Lütfen kitabı okumadan eleştirmeyin. Anlayışınız için teşekkürler:) Oy vermeyi unutmayın. İyi okumalar😊
NOT;DÜZENLENDİ!
Nikah günü gelmişti.İlk önce nikah elbisemi giydim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Elbiseyi giydikten sonra odama bir kuaför geldi.Saçımı ve makyajımı yaptı.Bir süre sonra odadan çıktı.Ben ise makyaj masamın karşısında beklemeye başladım.Kapı açıldığında aynadan yansımasını gördüm.Siyah bir takım elbise giymişti.Yeni traş olmuştu.Ona doğru döndüm.Hayranlıkla beni süzüyordu.
''Hadi gidelim''dedim.Ve ayağa kalktım.O ise öylece durmuş beni süzüyordu.Kapıdan çıktım.Bir kaç saniye bekledim gelmedi.Ona doğru döndüm.
''Gelmeyi düşünüyor musun?''diye sordum.Hemen yanıma geldi.Elimi sım sıkı tuttu.Merdivenlere yöneldik.
''Bu arada adın neydi?''diye sordum.Gülümsedi.
''Arel Demir''dedi ve devam etti''ama sen Arel'de''dedi.Bende gülümsedim.Aşağı inip bir arabaya bindik.İkimizde arka koltukta yan yana oturduk.Araba çalıştığında gözlerim ona kaydı.Onu hiç incelememiştim.Gözleri turkazdı.Saçları kahve rengiydi.Kalkık bir burnu vardı.Pürüsüz bir yüzü vardı.Hiç bir insan bu kadar mükemmel olmazdı
''İlk görüşte aşık mı oldun bana?''diye sordu.Güldüm. ' 'Ne alaka?''diye karşılık verdim.
''Demekki gözlerim yalan söylüyor''dedim.Ve önüme döndüm.Kulağıma doğru eğildi.
''Gözler Yalan Söylemez''diye mırıldandı.Tam o sırada araba ani fren yaptı.Kafamı sertçe koltuğa çarptım.Kafamı çekip koltuğa yaslandım.
''Kemerini bağla''dedi emredercesine.Onu dinleyip kemerimi bağladım.Yolun geri kalanında sessizlik büründü.Araba durduğunda.Şöför ve Arel arabadan indi.Kapımı Arel açtı.
''Teşekkürler''dedim ve arabadan indim.Arkamdan kapıyı kapattı.Elimi tuttu.Birlikte nikah salonuna doğru ilerlemeye başladık.Kolundaki pahalı kol saattine baktı.İçeri girdiğimizde herkes bizi bekliyordu.Bir adam gelip elime beyaz bir çiçek buketi koydu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
