Gözler Yalan Söylemez (Piyon)

5

Selam canlarım.
Bir süre kaosuz bölüm yazma kararı aldım çok şansızsınız.
İyi okumalar.💕💕💕

NOT;DÜZENLENDİ!

Hayat bazen bizi hiç istemediğimiz şeylere sürükleyebilir.
Sabah uyanır uyanmaz duşa girdim.Dün sarıldıktan sonra yerime geri geçmiştim.O da arabayı çalıştırmıştı.Duştan çıkınca hemen giyindim.

Saçlarımı kuruttum.Çantamıda alıp aşağı indim.Demir'le karşılaştım.Birlikte evden çıktık.Arabaya bindik.Sağ kolu arabayı çalıştırdı.Çantamdan telefonumu çıkartım.Aramalara baktım.
Babam kişisinden bir cevapsız arama.
Babamı geri aldım.Telefon çaldığı gibi açıldı.

''Ay canım kızım benim''dedi.Göz devirdim.

''Neden aradın?''diye sordum.

''Kızımsın ya hani o yüzden''telefonu direk yüzüne kapattım.Alya'ya mesaj atmak için bir sosyal medya platformuna girdim.Parmaklarım klavyede hareket etmeye başladı.Daha sonra ise mesajı göndermeden telefonu çantama koydum.Araba durduğunda çantamı alıp arabadan indim.Şirkete girdim.Odama çıkıp yeni koleksiyonun çizimlerini yapmaya başladım.Çizim bittince ayağa kalktım.
Dışarı izledim.Çok sakin bir gündü.Telefonum çalınca açtım.

''Alo''

''Seni almaya geliyorum''dedi Demir.Kaşlarımı çattım.

''Daha saat erken değil mi?''diye sordum merakla.

''Bizimkilerle benim mekana gideceğiz,yol üzerindeyken senide alayım''iç çektim.Ve telefonu yüzüne kapattım.Çantamı alıp odadan çıktım.Bir kaç çalışanla karşılaştım.Bana selam verdiler.Şirketten çıktım.Lüks siyah arabayla karşılaştım.Arka kapıyı açıp arabaya bindim.Şöför arabayı çalıştırdı.Eve geldiğimizde odama çıkıp giyindim.

Topuklu ayakkabılarımı giydim.Makyajımı yapıp aşağı indim.Almira ile karşılaştım.Üzerinde kırmızı mini bir elbise vardı.Hemen yanında ise hala adını bilmediğim adam vardı.O da takım elbisesiyleydi.Onları süzerken adım seslerini işittim.Arkama döndüm.Demir'le karşılaştım.Önüme döndüm.Evden çıkıp arabaya bindik.Hemen arkamızdaki arabaya ise Almira'lar bindi.Araba çalıştığında Demir'e döndüm.Bişey söyleyecek gibi oldum ama sustum.Bir kağıdı inceliyordu.