Gözler Yalan Söylemez (Piyon)

4

Selammmm.
Bölümleri yetiştiremediğim için kısa yazıyorum.Ama artık öyle olmayacak.
İyi okumalar.☺️

NOT;DÜZENLENDİ!

Panik atağa sahip bir insanım.Küçük bir olayda bile kriz geçirebiliyorum.Şaşkınlıkşa adama baktım.Kalp attışlarım hızlandı.

''Ben mi şirkete ortak aramışım?''kalp ritmimin hızlandığını hissettim.İçimi adeta huzursuzluk kapladı.

''Evet''dedi.Asansörün kapısı açılınca birlikte odama gittik.Ben masama yerleşirken o ise karşımdaki boş kanepeye oturdu.Boğazımı temizledim.

''Beyefendi lafı uzatmayacağım.Biz ortak aramıyoruz sanırım bir yanlışlık oldu''dedim sakin bir ses tonuyla.Adam sertçe kaşlarını çattı.

''Siz benle dalga mı geçiyorsunuz?''diye kükredi''Bunca işim gücüm yokmuş gibi birde sizinle mi uğraşacağım?''

''O sesinizi indirin ilk önce''dedim kontrolü bir sesle.Beni dinlemedi tonlarca laf söyledi''Bir yanlışlık olduğunu söylüyorum.Ve siz beni rencide etmeye çalışıyorsunuz''ayağa kalktım''Bu ne terbiyesizlik?''dedim.Adam güldü.

''Hanımefendi o zaman bir daha insanlara yalan söylemeyin''iç çektim.

''Beyefendi ama siz beni dinlemiyorsunuz''yerime geri oturdum.Kapı sonuna kadar açıldı.İkimizinde gözleri kapıya kaydı.Bu Arel'di.Yüzünde öfkeli bir ifade vardı.Kapıyı kapattı.Adama doğru bir kaç adım attı.Elleri ceplerindeydi.Sakin kalmaya çalıştığı her halinden beliydi.

''Sorun ne?''dedi kaşlarını çatarak.

''Sana ne be''dedi adam patavatsız bir şekilde.Arel küçük bir kahkaha attı.Daha sonra ise ciddiyette büründü.

''Lan karşındaki koskoca Arel Soğukan'ın karısı.Sen ne hadle ona bağırırsın''adam şaşkınlıkla gözlerini açtı.

''Özür dilerim,Arel Bey''şaşkınla onlara bakıyordum.Adam ayağa kalkıp hemen odadan çıktı.Arel rahat bir tavırla boş koltuğa oturdu.

''Bişey soracağım.Sen üç harfli misin?''kas ettiğim şeyi ilkte anlamadı.

''Cin mi?''diye sordu.Söze atladım.

''Adını söyleme işte''diye inledim.Güldü.

''Hayır üç harfli değilim nedenki?''o zaman nasıl bir şey olduğunu anlayıp buraya gelmişti.Düşündüğüm şeyi anlamış olmalıki konuşmaya başladı.

''Tokanı düşürmüşsün.O yüzden geldim''cebinden siyah lastik tokamı çıkartıp,verdi.Gülümsedim.

''Teşekkürler''dedim.Rica ederim diyip odadan çıktım.Kabanımı ve çantamı çıkartıp askıya astım.Daha sonra ise odadan çıkıp Alya'nın odasına doğru yürümeye başladım.Bunu o yapmıştı.Odasının kapısını açıp öfkeyle içeri girdim.Anlamayan gözlerle bana bakıyordu.

''Ne yaptığını zannediyorsun sen?''diye bağırdım.Anlamayan gözlerle bana bakıyordu''Sen ne hadle şirkettime ortak bulursun''iç çekti.

''O olay mı?''dedi bıkın bir sesle''Şirketle ilgilenmiyorsun.Daha doğrusu işleri hal edemiyorsun''kaşlarımı çattım''Yalan mı?Şirketi idara edemiyorsun bile.Evlendin diye kendini iyice saldın''bunları bir dostumdan duymak çok acı vericiydi.

''Sana ne benim şirkettimden.Seni mi ilgilendiriyor''dedim.

''Bu şirkette benimde emeğim var''

''Ama şirket benim,sen ise bir çalışansın.Benim adıma kararlar veremezsin''ayağa kalkıp eşyalarını toplamaya başladı.