EFNAN

4. BÖLÜM

Keyifli okumalar dilerim

İçeriye girip yatağa yattım. Biraz dinlensem iyi olurdu.

...

Birinin beni dürtmesiyle uyandım. Yiğitti. "Noldu yiğit efe" dedim doğrularak. "Annem yemeğe çağırıyor hem yağız abim geldi" dediğinden "tamam sen in ben elimi yüzümü yıkayıp iniyorum." Dediğinde başıyla onayladı ve odadan çıktı. Ben birine katlanamazken şimdi iki olmuştu. Alperen soğuk davranmıştı peki diğeri o nasıl davranacaktı...

Kalkıp banyoya girip elimi yüzümü yıkadım üstümü değiştirip saçımı topladım yüzümdeki ve boynumda ki yaraları kapatıp odadan çıktım.

Aşağıya indim salona girmeden derin bir nefes aldım ve girdim. Girer girmez olduğum yerde kaldım karşımda hiç beklemediğim biri vardı.

Heyecanla "dev" diye seslendim. Karşımda yağız abim vardı burdaydı.
"Bücür" diyerek ayağa kalktı hızla yanına gidip sarıldım. "Bücür ne işin var senin burda" dediğinde daha sıkı sarıldım. "dev ben senin öz kardeşin- mişim." Dediğimde kaskatı kesildi.

Ayrılıp ona baktım yüzündeki ifade anlaşılmıyordu. Ama mutlu olmamıştı istemiyor muydu? Yüzüm düşmüştü. Tek sıcak davrandığım kişiydi yağız abim. Ve o beni istemiyormuydu? "Siz tanışıyor musunuz?" Diye sordu emel hanım.

Ben konuşmadan yağız abi konuştu "anne bahsettiğin kardeşim Efnan mı?" Dediğinde Emel hanım başıyla onayladı. Bana döndü "efo" dediğinde ona baktım. "Yaa hani demiyecektin dev off" dediğimde güldü. Herkes şaşkınlıkla bizi izliyordu.

"kızım şuan takıldığın konu bu mu" dediğinde kafamı salladım. "gel buraya bücür sarıl abine" dediğinde hızla sarıldım ve fısıldadım. "iyiki sensin abim çok korkmuştum abi" dediğimde ne demek istediğimi anlamıştı. Oda kulağıma fısıldadı "merak etme bücür burda kimse sana zarar vermez korkma ben hep yanındayım" dediğinde ayrıldık.

"Biriniz anlatın nerden tanışıyor sunuz?" Dedi Emel hanım merakla. Abimle beraber sofraya oturduk. "Anne İzmir'de hastanede Banu hocanın yanındaydım ya. Efnan da onun hastasıydı orda tanıştık" dediğinde Emel hanım endişeyle bana baktı. "ne hastası... Hasta mısın kızım sen?" Dediğinde Emel hanıma baktım. "SCLS hastasıyım ben" dediğimde abime baktım. "Baba ablam hasta mı?" Diye sordu yiğit efe.

Alper bey bana baktı benim cevaplamamı istiyordu. "evet yiğit ben hastayım ama iyileşecegim tamam mı?" dediğimde başını salladı.

"Tamam anne sonra konuşuruz hadi yemek yiyelim" dedi yağız abim konuyu kapatmak için.

Yemekten sonra salona geçtik Alperen hiç konuşmamıştı. Ben yağız abimin yanına oturmuştum. Alper bey ve Emel hanım karşıma Alperen ve yiğit efe sağda ki koltuğa geçti. Yağız abim bana bakıyordu kafamı hayır anlamında salladım. Anlatmak istiyordu yaşadıklarımı herkese söylemek istiyordu ama izin vermemiştim Fatih dediğini yapan bir adamdı seni bulurum dediyse bulurdu. Biraz sohbet ettik bir birimizi tanımak için ilk adımı atmıştık ama bir sıkıntı vardı.

Alperen...

Gece boyunca ne yüzüme bakmıştı nede tek kelime etmişti tüm gece yanımızda oturmuştu ama sanki yanımızda değildi. Neyi vardı bu çocuğun?

Emel hanım çok nazik bir kadındı mesleği avukatmış aile avukatlığı yapıyormuş. Alper bey ise mimarmış ve dediklerine göre bu evi Alper bey Emel hanım için yaptırıp dizayn etmişti. İkisi lisede tanışmış ikisinde birbirine aşıkmış çok ayırmak istemişler araya mesafeler girmiş ama aşkları kazanmış ikiside mesleği eline alınca evlenmişler herşey çok güzelmiş takî ben doğana kadar bebekler karıştığından kimsenin haberi yokmuş ama annem bir türlü bebeğe ısınamamış kendi çocuğu olmadığını düşünmüş. Karışma ihtimali aklına gelmemiş belki de getirmek istememiş böyle bir hatayı kimseye kondurmamış.  Zaman geçmiş yağmur büyümüş yiğit efe doğmuş. Yiğit efeye yapmadığını bırakmamış son çocuk diye kıskanmış herkese kötü davranan bir kız olmuş herkese iftira atan, kendini masum çıkaran biri olmuş...

Peki ya ben ben nasıl bir çocuktum düşündüm geçmişimi düşündüm ilk şiddet gördüğüm gün geldi gözümün önüne evden kaçarken yakalanmalarım komalık oluşlarım ve bir çok kötü an tek tek geçti gözümün önünden. Annemin beni aşağılaması babamın beni dövmesi abimin ise tecavüz etmesi. Ben çok kötü bir çocukluk geçirmiştim yağmur ise tam tersi mutlu bir aileye zarar vermişti...

Geçen ay yağmur gizlice DNA testi yaptırmış ve sonucunda doğduğu hastaneye sordurtmuşlar. Sonra bebek karışıklığı ortaya çıkmış ve sonuç beni yanlarına aldılar.

Emel hanım anlattıktan sonra bana sordu "peki sen Efnan nasıl geçti çocukluğun" dediğinde ne diyeceğimi şaşırdım herkese tek tek baktım ve hep yaptığım gibi gerçekleri sakladım. "normal bir çocukluk geçirdim. Genelde yemekleri annemle beraber hazırlardık, babamın işleri yoğun olurdu geceleri ilgilendirdi benimle sonra abim vardı bı tane onla pek anlaşamazdım öyle" deyip sustum.

Yağız abiyle göz göze geldik bana 'yapma' der gibi bakıyordu 'bunu kendine yapma' der gibi 'kendini kandırma' der gibi baktı.

Aslında hepsi yalan değildi evet yemekleri ben hazırlardım annemse yer yer ama bir suç bulurdu evet babamın işleri yoğun olurdu o yüzden geceleri gelip döverdi. Abimle anlaşmamız imkansızdı çünkü o bana ya dövmek için yada tecavüz etmek için yaklaşırdı.

Ağlamamak için o kadar çok sıkmıştım ki kendimi ağlamamak için sürekli gülmüştüm. En sonunda herkes odalarına dağılmıştı.

Odama geçtiğimde kapı çaldı "gel" dediğimde içeriye yağız abim girdi.

"Gel abi" dediğimde içeriye girip yatağa oturdu bende yanına oturdum.

Y:efom neden aşağıda gerçekleri anlatmadın neden mutlu bir ailede yaşamışsın gibi anlattın her gün o evde şiddet görürken neden aşağıda hiç öyle yaşamadığın birşeyi anlattın?

E: abi bak haklısın ama benden gerçeği anlatmamı isteme sonucunu ikimizde tahmin edemeyiz lütfen sende kimseye birşey deme kimseye anlatma lütfen. Bak ben daha onbeş yaşındayım yaşadıklarımı biliyorsun ben daha fazlasını kaldıramam bırak kimse bilmesin bırak sonsuza kadar bu sır kalsın kimse görmesin duymasın bilmesin abi bu aile tüm yaralarımı kapatabilir ama o yaraları görmeden eğer görülürse bunu o öğrenir ve beni kimse kurtaramaz abi lütfen

Y: efom yapma böyle kandırma kendini o adam sana hiç bir şey yapamaz gel onlara hak ettiği cezayı almasını sağlayalım gel anlat gerçekleri sen o evde her gün şiddet gördün sana Allah bilir daha bilmediğim neler yaptılar. Anlat hepsini bana anlat bari olmaz mı ben sarayım o yaralarını görmeden saramam ki göster bana yaralarını sarıp iyileştireyim. Olmaz mı bücür?

E: abim sen elinden gelen her şeyi yaptın zaten bak biliyorsun ben hastayım ve az çok biliyorsun bunun bir tedavisi yok abi ben ölüyorum bırak bu günleri mutlu geçirelim huzurlu geçsin şu günlerim. Belki ölüm çok yakın-

Y: hayır efom hayır sen ölmeyeceksin bir tedavisi olmayabilir ama bulucam o tedaviyi bulucam ve sen yaşayacaksın on beş yıl bir kaç yıla sığdırmayacagız. Seni yaşatmak için her şeyi yapacağım sana söz kardeşim

E: bu hayattaki ilk şansımsın abi...

Y: sende efom sende... Anlat bana hadi güzelim neler yaşadığını hepsini en başından anlat.

Oylamayı ve yorum yapmayı unutmayın.