Yanan Ateşi Söndürdük

4.Bölüm "Son Veda"

İzel bıçaklanarak öldürülmüşdü...
Bembeyaz gelinliğinde kanlar içerisinde yerde yatıyordu.Beş yerinden bıçaklanmışdı.Boğazında kesik vardı.Gelinliğinin sol kolu yırtılmış, saçları dağılmış halde yere yatmışdı.Elvan şoktaydı.Elleri titreyerek yere yatdı.Birden bağırmağa başladı:
-İzeeeeeeeeeeeeeeeelll
Gençay Elvanın sesini duyar duymaz heyecanla hemen odaya taraf koştu.Elvan yere yığılmış ağlıyordu.Gençay bir anda ağzı açık halde donup kaldı.Gözlerine inanamadı.Gençayda Elvan kadar korkmuştu.Gözlerinden yaş damlamaya başladı.Gözlerini İzelden çekmeden ona taraf eğildi.İzelin nabzına baktı.İzel malesef ölmüşdü artık..Yer duvar kan içinde.Gençay dönüp Elvana dikkatle baktı.Yüreği ağzından çıkacak gibiydi.
Gençay:
-Kim yaptı bunu..? Kiiiiimm..?
Gençay hönkürerek ağlamaya başladı.Elvan Gençaya cevap vermedi.Gençayla Elvan hala şok içindeydi.Elvan dikkatle İzele bakıyordu.Sanki dilini yutmuşdu.Elvanın gözünün önünden az önce İzelle konuştuğu an geçti.Gençay titreyen eline cebinden telefonu aldı.Önce ambulansı aradı.Sesi titriyordu.Sonra Şevket beyi aradı.
Gençay:
-Baba..
-Efendim oğlum..
-Babaa..
-Oğlum..İyimisin..? Sesin iyi gelmiyor..
Şevket bey gözlerini ovarak yatağından kalktı.
-Baba İzell..
-Nolmuş İzele..? Oğlum söylesene..
Şevket bey iyice telaşlanmışdı..
-İzel öldü..
Gençay birden bağırarak:
-Baba İzel öldüüü..
-Neee..? Ne diyorsun oğlum..? Nerdesin..? Nerdesiniz şimdi..?
Şevket duyduklarına inanamıyordu.Tedirgin halde evden çıktı.Hızlı şekilde merdivenlerden indi.Arabaya doğru gelirken "Gencler işte şaka yapmışlardır bana.." diye kendini teselli etmeye çalışıyordu..

Ambulans geldi.Gençay İzele sarılmış ağlıyordu.Onunla konuşurmuş gibi:
-Kim yaptı..? Neden..? Sen bunu haketicek naptın..? Evlendik biz..Mutlu olacaktık..
İzelin kanı Gençayın eline yüzüne bulaşmıştı.Gençay İzele o kadar sıkı sarılmışdıki..Gözlerini yumup İzelin saçını okşamaya başladı.Doktorlar İzeli Gençayın kucağından almaya çalıştı.Gençay delirmiş gibiydi.
Doktorlar:
-Yapmayın..Lütfen..Bizi zor durumda bırakıyorsunuz..
Bu sırada Şevket beyin arabası göründü.Hemen arabadan indi.Koşarak odaya doğru geldi.Gördükleri karşısında en az Elvanla Gençay kadar şok oldu.
Şevket bey:
-Aman Allahım..Kim yapar bunu..?
Nasıl yapar..?
Şevket bey gözleri dolmuş halde Gençaya doğru ilerledi.Gençayın deli gibi ağlaması onu mahvetdi.Doktorlar Şevket beye dönüp:
-Lütfen yardım edin..Kucağından alamıyoruz..
Şevket bey donuk haldeydi.Gençayı sakinleştirmeye çalıştı.Sakin halde Gençayı kolundan tutup geri çekmeye başladı..

Herkes hastaneye gelmişdi.Alpike sakinleştiriciler sayesinde bir odada uyutuluyordu.Babasının gözlerinde şimdiyedek şahit olmadığı donukluk görülüyordu.Hayat durmuşdu gözlerinde..

Elvan bu olanlara anlam veremiyordu.Kim ne isterdi ki kardeşinden.Onun kimseye zararı yoktuki.Hep birilerini incitmekten korkan çoçuklar olmuştular.Ama şimdi birileri onları korkmadan incitmişdi.Akıl alınmayacak vahşi bir şekilde..Hemde böyle mutlu günlerinde..Birden Gençayın bağırışını duyunca gözlerini odakladığı yerden kaldırıp sesin geldiği tarafa baktı.Gençay arkası kendine dönük olan iri cüsseli, uzun boylu, sert yapılı biriyle bağırarak konuşuyordu.Elvan oturduğu yerden kalkıp o tarafa doğru ilerlemeye başladı.Bu sırada Şevket bey Gençayı kolundan tutup zorla dışarı çıkardı.Elvan adama doğru yaklaşıp yanında durdu.Gözleri Gençayın gittiği yere bakıyordu:
-Çok zor onun için, çok seviyorlardı birbirlerini..Nasıl dayanacak bilmiyorum..Bilmiyoruz..
Elvanın gözleri hala Gençayın arkasından bakıyordu.Adam derin nefes alıp umursamazca:
-Alışacak..
Elvan şaşırmış şekilde adama taraf döndü.Nasıl bu kadar soğuk yanaşmışdı bu olaya.Kulaklarına inanamıyordu.Elvan:
-Alışacak..?
Dedi soru sorar bir biçimde.Sesinin hırsla çıkmasına engel olamamıştı.Adam ona doğru dönüp ilgisizce:
-Alışmak zorunda.Hayatına bir şekilde devam etmeli..Biliyorum sizin için zor bir durum ama bu sizin içinde geçerli..
Elvan hala duyduklarına inanamıyordu.Bu adam onları teselli etmek yerine düpedüz umursamayın diyordu.Öfkeyle adamın gözlerine baktı.Daha önce hiç bu soğuklukta bakan bir göz görmemişti.Bir insan nasıl bu kadar umursamaz, bencil, aynı zamanda soğuk bakabilirdi..? Bu onun bir an afallamasına sepep olur.Sonra hemen kendini toparladı ve yine soğuk gözlere dimdik bakıp:
-Nasıl bu kadar qaddar olabiliyorsunuz..? İçeride öylece ruhsuz şekilde yatan benim kardeşim..Gençayın daha bugün doyumsuz mutluluğuna sepep olan karısıyken, siz karşıma geçmiş umursamazca "Unutun gitsin, hayatınıza kaldığınız yerden devam edin" diyorsunuz..
Elvan öfkeliydi.Bütün sinirleri altüst olmuştu.Zaten birde üstüne bu adam çıkıpda böyle konuşunca kendini hakim olamıyordu.Adam sıkkınca nefesini dışarı verip:
-Ben öyle birşey söylemedim.Sizin sinirleriniz bozulmuş.En iyisi sonra konuşalım..
Elvan sinirle adamın yüzüne bakıp:
-Lütfen buradan gidermisiniz..Teselli sandığınız sözlerinizide alıp gidin burdan ve mümkünse ne şimdi nede sonra konuşalım..
Elvan daha fazla tahammül edemiyordu bu kendini beyenmiş ukala adama.Bu sırada doktor kolidorun başında görünmüştü.Doktor artık etrafındakı bitkin insanlara cenaze işlemlerine dair birkaç şey söylüyordu.Elvan gözleri dolmuş bir şekilde doktorun olduğu tarafa doğru koştu ve son kez kardeşini görmek umuduyla konuşmaya başladı:
-Yalvarırım son kez görmeme izin verin.Korkar o yalnız kalmaktan..Ben hep onun yanında olurdum,hiç yalnız bırakmazdımki onu..Sonrada Gençay..Nasıl bırakırız onu..
Elvanın gözyaşları izinsizce dökülüyordu.Sahi bugün kaçıncı kez yüzü islaklık içinde kalmıştı, kaçıncı kez gözleri onu umursamazca sözünü dinlememişti..Artık ne kadar ağladığı, ne halde olduğu umurunda bile değildi.Tek istediği biran önce kardeşini, canını, doğduğundan bu yana birlikte oldukları akşamları kokusunu içine çekip uyuduğu can yarısını görmek istiyordu.Doktor bey bu üzücü manzaraya daha fazla dayanamayıp başıyla onayladı.Elvan hemen hemşirenin yardımıyla kardeşini son kez görmek için odaya doğru ilerledi.Babasıysa bir köşeye çekilmiş, yere oturarak ağlamaya başlamıştı.Nasıl dayanırdı gelin kızını toprağa vermeye..Nasıl yüreği kaldırırdı gelinliyini çıkartıp kefen giydirilmesine izin vermeye..Kaldıramıyordu işte bu yaşlı yüreği..Ya karısına nasıl güven verecekti artık..Nasıl destek olacaktı ona.Kendisininde gücü kalmamıştı artık.İzelin ölüm haberi hapiste yatan abisi Buğraya da yetişdi..Buğrada en az Ablası, anne ve babası kadar çok üzgündü..Hemde çok sinirli..Kim öldürür ablasını..? Kim ne istedi ondan..? Tek isteği şu an hapisten çıkıp katili bulmaktı..