Kasal (A SunSun AU Wherein.)

Chapter 21

Kian’s Pov

Maagang pumasok si rain dahil marami syang papel na kailangang ayusin. 

Ang tanging natira sa bahay ay ako lang dahil pumasok na silang lahat. Maya maya pa ay biglang nag ring yung cellphone ko.

Rain is calling....

Kian: hello sino po sila?

Rain: Ikaw talaga. Nag almusal kana ba? 

Kian: Yes, kakatapos lang. Bat ka nga pala tumatawag? Na miss mo ko no?

Rain: Oo miss na kita. 

Kian: Mag tigil ka nga. Mag kasama pa tayo kaninang madaling araw.

Rain: Kanina pa yun. Miss na nga kita. 

Kian: Sige i miss you more

Rain: Sige na andito na yung mga kameeting ko. Update moko mamaya ah. Ayokong mag alala kian. 

Kian: Okay po. Bye!

Call end

Buti nalang hindi nya ko tinanong kong uminom ba ako gamot. Kasi hindi nako nainom. 

Para san pa Diba? Mamamatay nako. I know it.

Kahit hindi Nila sabihin alam kona. 

Habang kumakain ako ay biglang nag text si rain. Gusto nya daw akong pinakilala sa mga kameeting nya kaya pinasundo nya ako kay sebastian. 

Tinapos ko muna yung kinakain ko bago ako nag palit ng pang alis. 

Tinignan ko ang mukha ko sa salamin at sobrang pula ko. 

Agad kong kinuha yung make up kit ko para mag ayos. 

Nag lagay ako ng kulerete sa mukha at blush on para matagal ang sobrang putla kong pisngi. 

Pag katapos kong mag ayos ay dumating narin si sebastian. 

“May gusto kabang daanan?“ Tanong nya pag ka upo sa tabi nya.

“Wala naman kuya. Tara na po.“ Agad syang nag paandar ng makina at nag maneho. 

Hindi ganon ka-traffic kaya nakarating kami agad ni kuya sebastian. 

“Hi hun. Hi po!” I greet. Lahat ng kausap ni rain ay napatingin sakin lalo na nang hawiin ko ang buhok ko palikod ng tenga ko. 

“You’re kian, right? Its nice to meet you kian,” Bati nung isang lalaki at nakipag kamay pa sakin.

“Everyone this is Kian, my husband.” Pag papakilala sakin ni rain. Ganon pala feeling non, sarap sa pakirandam. 

Umalis muna kami ni kuya sebastian para mag ikot ikot dito sa company ng castillo. Nag text sakin si rain, punta na daw kami sa office nya. 

Tumambay kami nila rain sa office nya at kumain. Nakakaantok pa nga. Hayst gusto kong matulog. 

Bahala na. 

Rain’s Pov

Lumabas lang ako saglit pag balik ko tulog na sya sa sofa. Halatang pagod na pagod e. 

Hayaan mo na buti nga dito sya nakatulog e. 

Panay ang pag tingin ko sya kanya dahil binabantayan ko sya. 

Nag text sakin yung bagong secretary ko na pwede na daw akong umuwi kasi tapos na lahat ng gagawin ko. 

I looked kian na ngayon ay tulog padin. Buhatin ko nalang sya. 

Bubuhatin ko na sana ito kaso bigla syang nagising. 

“Ay sorry, nagising ba kita?” Tanong ko. 

“Oum, pero ayos lang. Uuwi na tayo?” Tanong nya balik. Aasarin ko sana kaso baka mabadtrip Mayayari ako neto. 

Sa labas nalang siguro kami kakain. Anong oras na e.

Time skip 

Kian’s Pov  

Sobrang bilis talaga bukas na agad yung kasal namin ni rain.

Hindi nako makapag intay. 

Kami lang nila mom at ang mom ni rain pati si lairo ang andito. 

Hiwalay silang mga lalaki samin. 

Tulog na sila tatlo sa mag kakaibang kwarto. Andito ako ngayon sa kwarto ko, naka dungaw sa bintana habang pinag mamasdan ang magandang kalangitan na, puno ng makikinam na butuin ito. 

Hinang hina ang katawan ko kaya ginagawa kong pang alalay ng katawan yung pader namin. 

Wag muna ngayon. Please. 

Nag umpisang tumakas ang luha ko mula sa mata ko at umagos sa pisngi ko. 

Gusto ko pa syang makasama, gusto ko pang mabuhay. 

Gusto ko pa syang mahalin. 

Hindi na ba ako pwedeng maging masaya? 

Hindi naba ako pwedeng mag mahal? 

Pinunasan ko ang luha ko gamit ang panyo ko. 

Author’s Pov

Sana sa susunod na buhay nila. Maging masaya na sila.

Sana hindi na nila maranas yung nararanasan nila ngayon.