"öykü hazır mısın " diyen annemin sesini duydum
"hazırım " dedim soğuk bir sesle o da bir şeylerin kötü gittiğini anlayarak
"kızım biliyorum senin için çok zor yeni bir ev yeni bir okul yeni bir aile ..."
" bambaşka bir hayat " dedim sinirli bir sesle
" kızım lütfen yapma böyle "
" ben bir şey yapmıyorum anne yapmış olsam şu anda taşınıyor olmazdık "diyerek odamdan çıktım çünkü daha fazla diretmedi çünkü bu konuşma asla iyi yerlere varmazdı
dışarıya çıktığımızda arabaya binerek yola koyulmuştuk saatler süren bu yolculuğun sonunda o lanet eve varmıştık annem arabadan iner inmez koşar adımlarla o adamın yani üvey babam olacak o kişimin kollarına koştu gerçi daha evlenmemişlerdi ama evlenecekleri gerçeğini değiştirmiyordu
" hoş geldiniz hayatım " dedi ardından bana dönerek
" sende hoş geldin kızım "
" kızım " dedim uyaran bir tonla bir ses tonuyla
" öykü " dedi annem bana gözlerini pörtleterek fakat fazla takmadım
" nihan bırak alışması zaman alacak " dedi benim duymadığımı düşünerek
" çocuklar gelin " diye eve dönerek seslendi ben ise bavulları arabadan indirdim elime de çantamı alıp arabanın önüne yaslanarak bekledim evden iki tane çocuk çıktı
" öykücüm gel buraya " dedi annem ben ise ilk başta yerimden kımıldamasam bile sonradan yavaş adımlarla yanlarına gittim
" evimize hoş geldin biliyorum senin için çok zor yeni bir hayat ama alışırsın hem kardeşlerinle aynı okula gideceksin sana yardımcı olurlar " çocuklara baktığımda birisi ilk okul çağında siyah saçlı ama bembeyaz tenli bir kızdı diğeri ise kumral bir ergen erkek tipliydi
" güvencim öykü çok akıllı bir kızdır hemen adapte olur " dedi annem
" tabi ki güven bey ben çok akıllıyımdır "
" ne beyi kızım abi diyebilirsin"
" bey iyidir " dediğimde annemin bana bakışını görmezden geldim
" neyse hadi içeri geçelim " dediğinde herkes içeri girmişti bavulu taşıma işi de bana düşmüştü iki koca bavulu sürükleyerek içeriye sokmaya çalışırken yardımcılardan biri yanıma geldi ve elimdeki bavulları alıp içeriye soktu ben ise arkadan usul usul içeriye girdiğimde küçük kız babasının bacağına sarılmış ergen olan ise yok olmuştu sanırım odasına çıkmıştı yani benim yapmak istediğimi yapmıştı
" öykücüm burası yeni eviniz " aslında baya iyi bir evdi hatta ev demeye bin şahit ister şato gibiydi
" gel sana odanı gösterelim " dedi annem zaten buraya önceden de gidip geldiği için eve yeteri kadar hakimdi yukarıya çıktığımızda güven bir odaya girdi ben ise yavaş adımlarla arkasından onu takip ettim ve odaya girerek etrafı inceledim
" nasıl bebeğim beğendin mi eski odana benzetmeye çalıştık "
" sade beyaz bol yastıklı annenin anlattıklarına göre güzel bir oda yapmaya çalıştım umarım beğenirsin " yani fena sayılmaz
" kendi odamı tercih ederim " diyerek muzurluk yaptım ve bu muzurluk devam edecek annem poflarak odadan çıkınca odada güven bey ile tek kaldım
" öykü biliyorum senin için çok zor ama annene yardımcı olamaz mısın senin için çabalıyor "
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YENİ HAYAT
Teen FictionAnnesini yeniden evlenecek olması sebebiyle hayatı tamamen değişen öykü çıkmazdadır . Taşınacağı evde onu neler bekliyordu Başladığı okulda ne gibi atraksiyonlar yaşayacaktı İşte bunu sadece okuyarak öğreneceksin. ;)
