YENİ HAYAT

23 - AŞK BÖYLE BİR ŞEY DEĞİL...

" neyse şimdi bunları konuşmayalım buraya başka bir şey için geldim " diyerek sandalyeden kalkarak ellerimi çözdü yaptığı şeyin şaşkınlığını atlatamadan dışarı çıktı tekrar içeriye girdiğinde elinde bir çanta ve tuvaller vardı ne yapacağını anlamam uzun sürmedi

" seninle ufak bir işim var "

" senin için poz vereceğimi filan mı düşünüyorsun " dediğimde güldü

" düşünmüyorum vereceksin " dediğinde tuvali ayaklı bir tahtaya yasladı ardından bir sandalye çekerek çantanın içinden boyalarını çıkartarak özenle dizdi ben ise ayağa kalkarak yaptığı şeyleri şaşkınlıkla izliyordum ardından bakışları bana kaydığında

" üstünü çıkart " dediğinde gözlerim dolmaya başlamıştı bile

"ne "

" soyun "

" asla ölsem bile senin için böyle bir şey yapmam " dediğimde ayağa kalktı ve yavaş adımlarla bana yaklaşırken ben ondan kaçıyordum fakat fazla kaçamadan duvara çarpmamla beni duvar ve kendi arasında sıkıştırmıştı

" ölmek istersen bunu da yaparım ama sana yapacaklarımı ölüyken da yapabilirim bunu unutma "

" ruh hastası psikopat " dediğimde elleri üstümdeki kazağa gitti

" sen mi yaparsın ben mi yapayım " tabi ki böyle bir şey yapmayacaktım ama onunda yapmasına izin vermeyecektim birden bacak arasına tekme atarak onu geri ittim ve kaçmaya çalıştım ama kapının kilitli olduğunu fark ettim ardından tuvali dayadığı ayaklı tahtayı alarak kafasına vurdum ve elimi cebine sokarak anahtarı aldım ama tam gidecekken bacağımdan tutarak düşmemi sağladı ardından üstüme çıktı tam anahtarı elimden alacakken anahtarı koluna batırdım çok fazla saplanmasa da yeteri kadar canını acıtmıştım ve haykırarak kendini yana attı yerde kıvranırken koşarak kapıya ilerledim ve anahtarı deliğinden sokarak kapıyı açtım ve koşarak buradan çıkmaya çalıştım odadan çıktığımda buranın bir ev olduğunu anladım ana kapıyı bulup tam çıkacakken saçımda bir el hissettim ve anında yere düştüm

" bırak beni " diye bağırdım

" cezanı çekmeden hiç bir yere gidemezsin " diyerek yüzümü bir bezle kapattı tekrardan dünyam kararmıştı

ÇINAR

" abi nerede bu ev allah aşkına ya "

" bir yarım saatlik daha yolumuz var " dediğinde saçma sapan kuytu bir yere gidiyorduk

" ya orada değilse " dedi arkadan meral

" orada gidecek başka bir yeri yok zaten nerede olacak başka " dediğinde meralin telefonu çalmaya başladı

" nihal abla arıyor ne diyeceğim ben şimdi "

" o kim " dedi sedat abi

" öykünün annesi " dedim ardından merale dönerek

" aç ama belli etme seninle diye biliyor hoparlörü aç " dediğimi yaparak telefonu açtı

" meral kızım nasılsın "

" iyiyim nihal abla sen nasılsın "

" iyiyim ya ben sana şey diyecektim öykü yanında mı acaba telefonlarımı açmıyor da "

"evet benimle şarjı bitmişti de benden arayacaktı seni ama uyuya kaldı " dedi fısıldayarak

" öyle mi yoruldu tabi yolculuk sırasında neyse dinlensin biraz "

" tamamdır görüşürüz " diyerek telefonu kapattı

" pat diye niye kapatıyorsun kızım delirdin mi "