artık evden çıkmıştım başarmıştım bacağına sapladığım cam onu epey bir yavaşlatacaktı bulunduğum yer orman yoluydu nerede olduğuma dair en ufak bir fikrim bile yok sadece koşuyordum
" öykü " diye bir gürleme duydum ve bu ses ozana aitti hızımı arttırarak koşmaya devam ettim bir anda bir şeye takılıp düşmem bir oldu canım acısa da önemsemeden kalktım ve koşmaya devam ettim
ÇINAR
" daha hızlı gidemez misin "
" geldik sayılır "
" burada neden bir eviniz var acaba ormanın ortasında " dedi meral
" ozan istemişti bende doğum günü hediyesi olarak almıştım "
" neden istediği belli " diye sinirlendim
" hava da karardı ya kim bilir nasıl korkmuştur " dedi meral
" eğer bize inansaydın bunlar başına gelmeyecekti "
" ben nereden bilebilirim çınar beni suçlamayı kes "
" tamam tartışmayın geldik zaten " dediğinde bir kaç dakika sonra eve varmıştık arabadan hızla inerek kapıya yöneldim ve açık olduğunu görerek sorgulamadan içeri girdim
" öyküü " diye seslensem de geri seslenen olmazı evin içini biraz dolandıktan sonra açık olan bir kapı dikkatimi çekti ardından içeriye girdiğimde kalbimin yerinden çıkmasına sebep olacak bir sürü şey gördüm öykünün yarı çıplak halde olan resmi ve tavanda olan zincirler ama beni daha da korkutan bir şey vardı yerde kam kırıkları vardı ve bir kaç damla kan ona bir şey olmuş olabileceği düşüncesi beni deli ediyordu tam oddan çıkacakken resmi alarak duvara vurarak parçaladım bir andan bağırıyor olmam sedat abinin dikkatini çekmiş olacak ki yanına geldi ve neler olduğunu anlamaya çalıştı ardından yerde olan parçalanmış resme baktığını da neden delirdiğimi anladı
" merak etme oğlum cezasını çekecek bulacağız onu " dediğinde koşarak dışarı çıktım ve bütün evi aradım fakat hiç bir yerde yoktu ardından girerken açık olan kapı geldi aklıma kaçmış olabilir miydi acaba ama ya yaralıysa bu düşüncelerden kurtulmak için sedat abinin yanına döndüm ve
" ormanı aramalıyız kaçmış olabilir"
" ben polisi arıyorum " dedi meral
" şimdi değil bekle "
" planın ne " dedi sedat abi merakla
" yakında öğrenirsin " diyerek ormanın derinliklerinde onu aramaya koyuldum
ÖYKÜ
daha fazla koşamayıp bir ağacın ve dalların olduğu bir yere saklanmıştım kaçarsam daha da kaybolabilirdim ses çıkartmadan burada durabilirsem belki bir çıkış yolum olabilirdi uzun zamandır ozanın sesini duymuyordum belki kan kaybından gebermiştir gerçi bu benim işime gelmezdi çünkü katil olmak istemezdim
15 dakika kadar daha saklanmamın ardından hiç bir ses duymuyordum ve artık daha fazla saklanamazdım yavaş yavaş çalıların arasından çıkacakken önümden bir karartı geçti anında kalktığım yere geri oturdum ozan olduğunu sanmıyorum çünkü bacağı sakattı ve bu kadar sağlam basamazdı ve ozana göre daha kısa ve inceydin kim olduğunu anlayamadım ama tehlikeye atıp çıkmak istemedim
biraz daha orada otururken birinin sesini duydum
" öykü " diye bana seslenen biri kim olduğunu anlamadım bir adam sesiydi ama ses ozana ait değildi ses oldukça yakından geliyordu ama korktuğum için sesimi bile çıkaramıyordum başım o kadar çok dönüyordu ki gözlerim kararmaya başladı ne olduğunu anlayamadım ama bayılacak gibiydim gözüm karardı dünyam döndü ama uyanık kalmaya çalıştım
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YENİ HAYAT
Teen FictionAnnesini yeniden evlenecek olması sebebiyle hayatı tamamen değişen öykü çıkmazdadır . Taşınacağı evde onu neler bekliyordu Başladığı okulda ne gibi atraksiyonlar yaşayacaktı İşte bunu sadece okuyarak öğreneceksin. ;)
