" sonunda mutsuz olsak bile... Cemal Süreya'nın dediği gibi 'Kim istemez mutlu olmayı ama mutsuzluğa da var mısın ' " dediğinde boynuna nazik bir öpücük bırakarak tekrar gözlerine daldım
" varım " dediğimde bana sıkıca sarıldı ardından ondan ayrılarak
" yanlarına gidelim şüphelenmesinler " dediğimde gülümseyerek kafasını salladı
" önce ben gideyim sen sonra gelirsin "
" bu kadar korkmanı istemiyorum öykü "
" elimde değil " dediğimde yüzü düştü
" ama önemli değil yani en fazla ne olabilir ki dimi " diyerek birlikte masaya döndük masaya baktığımda dolu olduğunu gördüm her çeşit kahvaltılık vardı
" masa enfes görünüyor " dedi çınar ve birlikte masaya oturduk bir saat kadar orada oturduktan sonra kalkarak arabaya ilerledik
" ee ne yapsak gezsek mi biraz" dedi annem
" anne siz gezseniz ben meralin yanına gitsem olmaz mı "
" tek başına mı "
" anne burada kaybolacağımı düşünmüyorsun herhalde dimi "
" iyi tamam telefonun açık olsun ama "
" tamam " dedi ve tam arabaya ilerleyecekken geri döndü ve çınara baktı
" çınar sende gitsene hem öykü yalnız kalmamış olur " dediğinde ne yaptığının farkında bile değildi
" benim açımdan sorun yok öykü hanım size eşlik etmemi ister misiniz " diyerek resmen oyun oynuyordu
" eh et bari " dediğimde annem gülümsedi
" iyi hadi birbirinize emanetsizin he dikkatli olun " dedikten sonra kafamı salladım ardından annem arabaya bindi ve oradan uzaklaştılar
" kaldık yine baş başa " dediğinde çınarın yüzündeki sırıtış çok komikti
" öyle oldu "
" eee ne yapıyoruz "
" merale gidiyoruz işte "
" yalnız kalmışken tadını mı çıkartsak acaba " diyerek bana yanaştı ve birden belimden tutarak beni kendine çekti
" önce meral ondan sonra yaparız bir şeyler ama merali görmem lazım " dediğimde yanağımdan makas alarak kafasını salladı
" öyle olsun bakalım " diyerek elimden tuttu
" buna izin var mı " dediğinde gülerek kafamı salladım
yola koyulduğumuzda uzun bir aradan sonra okulun oraya varmıştık ardından spor salonuna ilerlediğimizde merallerin antrenman yaptıklarını gördüm ardından boş olan bir yere oturarak maçı izlemeye başladık beni görmesini beklesem de bir türlü bakışları buraya dönmüyordu maç esnasında yaptığı bir sayıyla ayağa kalktım ve tam ona seslenecekken gördüğüm görüntüyle kalbim sıkıştı
" o ozan " dedim kendi kendi kendime çınara döndüğümde çatılmış kaşları ve yumruk olan elleri benimle aynı duyguda olduğunu belli ediyordu ama beni asıl korkutan şey meralin sayı yaptığı gibi koşup ozana sarılmasıydı
" bu nasıl çıktı dışarıya " dediğimde çınar sessizdi ardından ozan merali kaldırarak etrafında döndürdü ve ozanın bakışları bize kaydığında şaşırmasını beklerden bana bakıp gülümsedi ve bu hareketi çınarı kızdırmış olacak ki hızlı adımlarla sahaya ilerledi ve hala sarılmakta olan ozana yumruk attı ardından meral şaşırarak bize döndü çınar o sırada yerde yatan ozana yumruklar sıralıyordu meral şaşkınlığı geçmiş olacak ki çınara yönelip omuzlarından tutu ve onları ayırmaya çalıştı ama tabi ki meralin gücü buna yetmedi çınar yumruklarını art arda geçirirken onu kimse ayıramazdı
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YENİ HAYAT
Teen FictionAnnesini yeniden evlenecek olması sebebiyle hayatı tamamen değişen öykü çıkmazdadır . Taşınacağı evde onu neler bekliyordu Başladığı okulda ne gibi atraksiyonlar yaşayacaktı İşte bunu sadece okuyarak öğreneceksin. ;)
