11. Bölüm

60 7 110
                                    

Merhaba şeftali aromalı cupcakelerimm!!!Napıyosunuzzz???? Sizi çok özledim, aslında bölümü daha erken atıcaktım ama rahatsız olduğum için pek yazamadım. Sizlerde lütfen sıkı giyinin kendinizi sıcak tutun, üşütmeyin bebeklerim<333

Eveettt, bugünkü bölümümüz benden woladity e hediye, kendisi benim bir arkadaşımın kuzeni. iyi ki varsın bebişim, insanların sana kötü davranmasına izin verme, kimse senden üstün değil ve eğer birisi seni üzmeye çalışırsa bitane yapıştır, yapamazsanda adres ver ben yaparım(evett ablanızdan sallama tavsiyeler)

Şimdi yeni bölümümüze geçebiliriz.

Ama önce...

Buraya woladity için bir kalp bırakır  mısınız?=>

İşte şimdi geçebilirizz...

÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷

Aidan ile sahilde yürüyüp dondurmalarımızı yiyorduk ama asla konuşmuyorduk. Bu sessizlik nedendi? Konuşmak istiyordum ama ilk o başlasın istedim. Gurur falan yapmamıştım ama onun bana birşeyler sormasını istiyordum.

Başımı hafifçe ona çevirdim ve bana baktığını gördüm. Dondurması yavaş yavaş erirken o ise sadece bana bakıyordu.

Gözlerimle ona dondurmasını işaret ettim ve sonunda farkedip akan yeri yaladı, çocuk gibi haline gülümsedim ve o da bana gülümsedi.

Aidan=okulda arkadaşların var mı?

Yn=evet.

Aidan=peki sık dışarı çıkar mısın? Teneffüste yani?

Yn=aslında kaleyi içten fethetmek için çoğu zaman içerdeyimdir ama dışarı da sık çıkarım.

Aidan kahkaha attı ve ben de tebessümle onu izledim. Normalde ben genellikle insanlar beni sinirlendirdiğinde onlarla dalga geçmek için şaka yapan birisiyimdir ama herkes bunu benim komik bir kişiliğim olduğu için yaptığımı sanar.

Ama eğer ki aidan komik olmamı seviyorsa palyaçoluk için iş başvurularına hemen bu akşam bile bakabilirim.

Aidan=seni okulda nasıl bu zamana kadar görmedim???

Yn=o da senin günahın, yoksa ben okulda yürüdüğüm her an okul bir podyuma dönüşür, tüm ışıklar kapanır ve beyaz ışık sadece beni gösterir. Beni nasıl farketmedin anlamıyorum.

Ben boş boş konuşup kendimi överken aidan bana odaklanmış söylediklerimi dinliyordu. Daha sonra cebinden bir paket mendil çıkardı, muhtemelen elini silicekti.

Aidan=o da benim günahım...

Olduğumuz yerde durduk ve ben ona birşeyler anlatmaya devam ettim.

Yn=sen geçen sene bizim okulda değildin değil mi?

Aidan=evet, eski okulumdan atıldım.

Benim tatlı badboyum(suikastçim sksbsj)... acaba ne yaramazlık yaptın da kovdular seni okuldan. Ama artık başını belaya sokmana izin veremem çünkü buradan da atılırsan seni görmem daha da imkansızlaşır.

Yn=öyle mi...neden kovdular?

Aidan=yaptığım yaramazlığı seninle paylaşacağımı sanıyorsan yanılıyorsun prenses:) bırak bazı yaramazlıkların sırrı da bende kalsın...

Im sorry mom, but i love a bad boyHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin