Beyaz melek

-10-

"Daha ne kadar devam etmem lazım!" Diye seslendi itadori

"Satoru ben gelene kadar devam edin dedi" diye cevap verdi Satomi

Lisenin ormanında alıştırma yapıyorlardı. Satomi büyük boş alanda duruyordu ve itadori ona bir şeyler fırlatıyordu. Satomi tüm vücuduna enerjisini yayıp dokunulmaz oluyordu. Liseye başladığından beri çok yol katetmişti.

"Ahh bu kadar devam edeceğinizi düşünmemiştim"  diye geldi satoru

Satomi yorulmuştu. Havada kurduğu bağdaşı bozdu ve ayaklarını yere değdirdi sonunda. Ufak bi sendeledi.

"Neden bu kadar geciktin!" Dedi Satomi

"Sizi unuttum" dedi satoru

"Huh?" Dedi itadori ve satomi şaşırmış şekilde.

"Göreve gidecektim, çoktan enerjiniz biter sanmıştım" diye açıkladı

"SAATLERDİR SENİ BEKLİYORUM!" Diye bağırdı Satomi

"Ahah! Öyle oldu değil mi" dedi satoru alaycı şekilde

Satomi ayakta uyuyan itadoriyi dürttü.

"Hadi gel, akşam yemeğine kadar dinlenelim" dedi Satomi

İtadori gözlerini ovuşturuyordu. Hızlıca gidebilmeleri için Satomi hırkasından tutmuştu ve onu çekiştiriyordu. Onu odasının koridoruna kadar getirdi ardından kendi odasına gidip kendini yatağa attı. Akşama kadar uyumayı planlıyordu. Uyuması sadece birkaç dakika sürmüştü.

*****

Çoktan akşam olmuştu ve uykusunda ufak ufak mırıldanıyordu Satomi.

"Hey! Satomi-chan!"

Mia birden dehşetle uyandı. Kırmızı yüzü, dağılmış saç ve kıyafetleri... avucunun içindeki pikesini çekti ve sıktı. Kafasını çevirince megumiyi gördü ve ufak bir çığlık attı.

"Sakin ol" dedi Megumi

"Y-YOKSA BU RÜYANIN DEVAMI MI!" Dedi Satomi

"Rüya mı?" Diye sordu meraklı şekilde Megumi

"Ne yani rüya değil miydi megumi-kun"

"Sanırım gojo sensei antrenmanda seni çok yormuş, birkaç saattir uyuyorsun" diye açıkladı Megumi

"Ah! Ö-Öyle dimi!"

"Rüyanda ne gördün?" Dedi Megumi alaycı şekilde gülerek. Bir yandan perdeleri açıyordu

"h-hiçbir şey" dedi

"Yalan mı söylüyorsun" dedi kahkaha atarak

"UYUYAN BİR KIZIN ODASINA NASIL GİRERSİN!" Diye bağırdı Satomi. Komidinin üzerindeki su şişesi ile megumiyi tehdit ediyordu

Megumi bir yandan gülüyor bir yandan kaçıyordu. Kapıyı açtı

"Yemek birazdan hazır olur" dedi nefes nefeseyken. Kapıyı sertçe kapattı. Satomi'nin attığı şişe ona yetişememişti. Kapıya çarptı ve yere sekti. Satomi yerde yuvarlanan suyu izledi.

Biraz esnedi ve yorgunluğunu atmaya çalıştı.
Üzerine sweatini geçirdi ve telefonunu alıp yemek için odadan ayrıldı. Yemekten sonra nobara ile alışverişe gidecekti bu yüzden zaten yemekten sonra hazırlanacaktı.

Satomi buraya alışmıştı. Mutluydu.
Abisinin yanındaydı, arkadaşları vardı. Her ne kadar tehlikeli de olsa jujutsu öğreniyordu, görevlere gidiyordu. Bu hayata alışıyordu fakat bir yandan da bunu istemiyordu. Hayatı boyunca yenilerinin geleceğini bilerek lanetleri öldürmek, her an sevdiklerine bir şey olacak kaygısı ile yaşamak...bu döngünün bir parçası olarak çürüyüp gitmek. Düşünüyordu Satomi. Nasıl çözebilirdi bunu. Nasıl bu döngüyü kırabilirdi.