My stepsister is my girlfriend(Completed)

part.5🌚🔞

ဟိုရောက်တော့ အပြင်မာကောင်မလေးတယောက်စောင့်နေကာ ဝင့်ဝါကို မြင်တော့
"အမ ဒီဖက်မာ ......သွင်က.အစောကြီးးထဲက‌ေရာက်လာပီး တညလုံးထိုင်သောက်နေတာ အမ ဘလိုမှတားလို့မရဘူး"
အမူးသမားကို နှစ်ယောက်တွဲကာ ကားထဲသို့ ထည့်လိုက်ပီး
"ညမကိုရော ပြန်ပို့ခဲ့မယ်လေ...ဘယ်နားမာနေတာလဲ"
"ဒီကလပ်က ညမ ပိုင်တာပါ ...မမတို့သာ ကောင်းကောင်းပြန်ပါနော် သွင့်ကိုလဲ အများကြီးမဆူပါနဲ့"
ဝင့်ဝါ ပြုံးပီးခေါင်းညိတ်လိုက်ကာ ကားမောင်းပီးထွက်လာခဲ့လိုက်တော့တယ်။
အိမ်ရောက်တော့ အမူးသမားက နဲနဲ မျက်လုံးပွင့်လာတယ်
"နိုးပီလား အိမ်ရောက်ပီ ဆင်းတော့ "လို့ပြောပီးမနိုင်မနင်းနဲ့သူ့ကို အိမ်ပေါ် ဆွဲတင်လာရတယ်။အိမ်‌‌ေပါ်‌ေရက်တာနဲ့
"မမ လား"
အမူးသမားက ဝင့်ဝါကိုတော့မှတ်မိတဲ့ပုံပါပဲ
"အင်း"
"မမ သွင်ကို မချစ်တော့ဘူး မလား"ပြောလဲ‌‌ေပြာ လူကို အတင်းဆွဲဖက်ပီး ငိုတော့တာပဲ။ဝင့်ဝါလဲ မျက်ရည်တွေကျလာကာ မမ တောင်းပန်ပါတယ်နော် နောက်ငယ်လေးကိုတခါမှမရိုက်တော့ဘူး ဘာတွေပဲဖြစ်လာဖြစ်လာ။ငယ်လေးကို ရိုက်မိတာကို ဝင့်ဝါတကယ်ပဲနောင်တရလို့မဆုံး။
"အိမ်ပြန်မလာလို့ဘလောက်တောင် စိတ်ပူနေရလဲ သိရဲ့လား လူဆိုးမ" ဝင့်ဝါ သူ့ကိုဖက်ပီးငိုတော့ သူက အမူးပြေသွားသည့်အလား ထ ထိုင်လာကာ
"သွင်...မမကို ချစ်တာသိရဲ့လား ဒီတိုင်း ညမက အစ်မကို ချစ်တာမျိုးမဟုပ်ဘူး မမကို အပိုင်လိုချင်တာ သွင့်အမျိုးသမီးဖြစ်စေချင်တာ သိရဲ့လားလို့..မမ ပြုံးပြတဲ့သူကလဲ သွင် တယောက်တည်းဖြစ်စေချင်တာ သွင်ကလွဲကျန်တဲ့သူတွေကို မမပြုံးပြရင် သွင် သဝန်တိုတယ်လို့ သိရဲ့လား ဒေါ်ဝင့်ဝါဖြူရဲ့"
ဝင့်ဝါ အံ့ဩသလို ဘာပြန်ပြောရမှန်းလဲမသိတော့ဘူး
ငယ်လေးက သူ့ကိုချစ်နေတာဆိုပါလား။ဟင့်အင်း ဘလိုမှမဖစ်နိုင်တာကြီးကို မေမေတို့ကိုရော သူဘလိုမျက်နှာပြရမလဲ ငယ်လေးက ခုမှ အညွှန့်တလူလူနဲ့  ထိုးတက်လာတဲ့ ခလေးပဲရှိသေးတာ။ငါကဘလို လုပ် သူနဲ့အပြိုင်မိုက်နိုင်မလဲ မဖြစ်ရဘူး ။
"ငယ်လေး မမတို့က ညီအမတွေလေ မဖြစ်နိုင်ဘူး"
"သွေးသားမတော်စပ်တာကို သိနေတာတောင်မှလား"
"ခုတော့ အိပ်လိုက်အုံး မနက်ရောက်မှပြောကြတာပေါ့"
"ဟင့်အင်း..မမဆီကအဖြေကို ခုလိုချင်တယ်"
"ခုချိန်မာရော နောက်ခါရော ငါ့အဖြေကပြောင်းမာ မဟုပ်ဘူး ငါတို့က ဘလိုမှမဖြစ်နိုင်...အွန့်...အွင်း.."
မ ဆီကထွက်လာမဲ့စကားသံကို ထပ်‌နားထောင်နိုင်စွမ်းမရှိစွာ အမြဲတမ်း အငြင်းစကားတွေပဲဆိုနေတဲ့ မ နုတ်ခမ်းကို သွင့် နုတ်ခမ်းတစ်စုံနဲ့ ပိတ်ကပ်လိုက်တော့သည်။ပျားရည်‌ေတာင် မနုတ်ခမ်းလောက်ချိုမာမဟုပ်။အတင်းစေ့ပိတ်ထားတဲ့ နုတ်ခမ်းကို အသာလေး ကိုက်လိုက်တော့ မ ကနာသွားတယ်ထင်ရဲ့ အာ့ ခနဲအသံထွက်လာတော့တယ်။ သွင်လဲအခွင့်အရေးကိုအသုံးချကာ  သွင့်လျာကို မ ပါးစပ်ထဲသို့အတင်းတိုးဝင်ကာ မွေနောက်ပီး မ လျာ  လေးကို စမ်း‌ေတွ့တော့ အလွတ်မပေးပဲ ဆွဲစုပ်လိုက်ကာ  အတင်းနမ်းနေမိတော့တယ် ။မ ကအသက်ရှူမရလို့ ထင်ပါရဲ့ သွင့်ကျောကို အတင်းထုရိုက်တော့မှ အသာလေးလွတ်ပေးလိုက်တော့ အသက်ကိုအမောတကော လုရှူနေလေရဲ့ ။သွင် ထရပ်လိုက်ပီး အမောမပြေသေးတဲ့ မကို ခါးအောက်ကလက်လျိုသွင်းကာ မ လိုက်ပီး အိပ်ခန်းဆီသို့။မ က အထိတ်တလန့်မျက်နှာလေးဖြင့်ကြည့်ခါ ရုန်းလေသည်။ကုတင်ပေါ်သို့ချပေးလိုက်ကာ
"ငြိမ်ငြိမ်နေနော် မဟုပ်ရင် ကြိုးနဲ့ချည်ထားမာ"
"ရွှေရည်းလင်းသွင် နင်ဘလောက်ထိတောင် ရိုင်းစိုင်းနေအုံးမာလဲ င့ကိုလွတ်...,ငါကနင့်အမနော်"
"ဒီလောက်အော်နိုင်ပုံထောက်ရင်အမောပြေသွားပီ ထင်တယ်..ဒါဆို လုပ်ငန်းစလို့ရပီမလား မ"    နား နားကပ်ကာပြောလိုက်တဲ့စကားက ဝင့်ဝါကို သွေးပျက်စေတယ်။
နဖူးကပဲစပီး အရွေ့ရွေ့နမ်းကာ နတ်ခမ်းတစုံနားရောက်တော့ အချိန်အတော်ကြာရန်ရှာခံလိုက်ရတယ်။
သူ့အနမ်းတွေက လည်ပင်းကနေတဆင့်ရင်ညွှန်ပေါ်ရောက်လာတော့ ဝင့်ဝါ အတင်းရုန်းမိပြန်တယ် ။
"ဖယ်စမ်း  .....ရွှေရည်လွမ်းသွင် နင့်ကိုငါ မုန်းမိတော့မယ်နော်"
"ကြိုက်သလောက်မုန်းလို့ရတယ် ဘာလို့ဆို သွင်က အများကြီးချစ်‌ေပးမာမို့"
ဝင့်ဝါရဲ့ အဝတ်တွေကိုသူက ရန်သူလို အားလုံးဆွဲချွတ်ပီး ကုတင်အောက်သို့လွင့်ပစ်လိုက်တယ်။ငိုရလွန်းလို့လဲ အာခေါင်တွေ ခြောက်ပီးအသံတောင်မထွက်နိုင်တော့ဘူး။ဖြူဖြူစင်စင်ကောင်မလေးကို ဘယ်အရာတွေကများ အရောင်ဆိုးပစ်လိုက်ပါလိမ့်။အဝတ်မဲ့သွားတဲ့ ကိုယ်လုံးကိုသူက အပေါ်ပိုင်းမှစီးကြည့်ကာ "အရမ်းလှတာပဲ ဟု မပီမပြင်ပြောကာ တကိုယ်လုံးကို နေရာလပ်မကျန်ရအောင်ကိုနမ်းနေတော့တယ်။ဝင့်ဝါမရုန်းနိုင်တော့တဲ့အတူတူ မျက်နှာတဖက်လှည့်ပီး မျက်လုံးမှိတ်ပီးသာနေပေးလိုက်တော့တယ်။ဝဋ်ကြွေးတွရှိရင်လဲ ဒီဘဝ ဒီမျှနဲ့ပဲ ကျေပါစေတော့။
သွင်လဲ မမငြိမ်သွားတော့ လန့်သွားကာကြည့်လိုက်တော့ တစ်ကိုယ်လုံး တသိမ့်သိမ့်တုန်ကာ အသံတိတ်မျက်ရည်ကျနေတာမြင်တော့  မူးနေတာတွေလဲ ဘယ်ဆီရောက်သွားမှန်းမသိ ။မမ ကိုအသာလေးဆွဲပွဲ့ကာ ရင်ခွင်ထဲထည့်ထားလိုက်ပီး
"တောင်းပန်ပါတယ်...သွင် တောင်းပန်ပါတယ် မမရယ် ချစ်လွန်းလို့ပါ  အဆုံးရှုံးမခံနိုင်လို့ပါ...မုန်းတော့မမုန်းသွားပါနဲ့နော်" သွင်လဲမျက်ရည်တွေကျကာ မမကိုဖက်ပီးငိုနေမိတော့တယ်။ ဘယ်လောက်တောင်ငိုနေမိတယ်မသိ မမဆီမှ
"ငါ ချမ်းနေပီ "ဆိုတော့မှ မမ မာဘာမှမရှိပဲ ဒီတိုင်းပွဲ့ထားမိမှန်းသတိရကာ။
"အာ...ခနလေးနော်"ဟုဆိုကာ နဖူးလေးကိုအသာလေးနမ်းပီး ကုတင်ပေါ်အသာချကာ တီရှပ်တလုံးအမြန်ရှာပီး မမကိုဝတ်ပေးလိုက်ရတယ်။ မမ ကိုအိပ်ယာပေါ်အသာပြန်ချပီး စောင်ခြုံပေးကာ
"အိပ်လိုက်တော့နော် မ မကြည်ဖြူပဲ ဘာမှထပ်မလုပ်တော့ပါဘူး" သွင်လှည့်ထွက်လိုက်တော့
"ဘယ် လဲ"မမက စိုးရိမ်တဲ့မျက်ဝန်းတွေနဲ့မေးတော့ ဒီကောင်မာရင်နာရပြန်တယ်။
"အပြင်မာ အိပ်မလို့ပါ ဘယ်မှမသွားပါဘူး"
"ဒီရာသီမာ အေးခဲပီးသေချင်လို့လား ဒီမာလာအိပ် "
လို့ပြောပီး ကုတင်ဘေးတဖက်သို့အသာလေးရွေ့ပေးလိုက်တယ်။ ဘလိုပဲဆိုဆို သူက ဝင့်ဝါ ညမလေးဖြစ်နေတုန်းပဲ။ ဖြစ်ချင်သလိုဖြစ်ဆိုပီးပစ်မထားနိုင်ပါဘူး။ ဟုပ်တယ် ငါ့မာ ဘာစိတ်မှမရှိဘူး ဒီတိုင်းညမလေးတယောက်ကို အအေးပတ်ပီးသေမသွားစေချင်ရုံပဲ။(မမက သူ့ကိုယ်သူအမြဲတမ်းညာ ဟိုကလဲတလွဲတွေး ကြားက‌‌ေရးရတဲ့ငါလေးစိတ်ပင်ပန်းလိုက်တာ)
မမ ဆီက ဒီမာလာအိပ်လို့ ပြောသံကြားတာနဲ့ စွေ့ခနဲ ကုတင်ပေါ်ရောက်ပီးသားပဲ ။အနောက်ကနေ အသာလေးဖက်လိုက်တော့"
"ဖက်ပီးအိပ်လို့ရတယ်လို့ငါပြောမိလား"
"လုပ်ပါ မမရယ် ချမ်းလို့ပါ"ပြောကာ အတင်းရင်ခွင်ထဲသို့ဆွဲသွင်းကာ ဖက်ထားလိုက်တော့တယ်။
"မမ သွင် တကယ်တောင်းပန်တယ်နော်။ မမကို သူများတွေနဲ့ အပြိုင်လုရရင်တောင်ပေါ်ပေါ်ထင်ထင်ပဲ လု ချင်တယ် ။သွင်ချစ်နေတာလေးကိုလဲ မမကို သိစေချင်တယ် တယောက်တည်း အရူးလို လူမသိသူမသိ သဝန်မတိုချင်တော့ဘူး သိရဲ့လား"
"မမကို သွင် ချစ်တယ်...ချစ်တယ်လို့ ကြားရဲ့လား"
"ငါ့ကို နောက်ခါ အတင်းအကျပ်မလုပ်နဲ့ .."
"ဟုပ်ကဲ့ပါ မလုပ်တော့ပါဘူး ဒီတခါနဲ့ကို မှတ်သွားပါပီ"
"သွင့်ကို ပြန်ပြောအုံးလေ ချစ်လားလို့"
"မျက်နှာလာပြောင်မနေနဲ့"
"မပြောင်ရပါနော် ဒီမာ တကယ်ခံစားနေရတာ မမ မရက်စက်ပါနဲ့နော်"
"မေမေတို့သိရင် သဘောတူမာမဟုပ်ဘူး။ ပီးတော့ ငါက အကြီးလေ အငယ်က လမ်းမှားရောက်ရင်တောင် ငါက ပြန်ပီးတည့်မတ်ပေးရမဲ့တာဝန်ရှိတယ် သု့အရိပ်မာလဲနေပီးသူ့သစ်ကိုင်းချိုးလို့ဘယ်ဖြစ်မလဲ"
"ဒီ သစ်ကိုင်းက အချိုးခံချင်နေတယ်လေ ......အာ့ ဘာလို့လိမ်ဆွဲတာလဲ"
"စကားကို တည်တည်တံ့တံ့ပြော......မင်းမာ တက်လမ်းတွေအများကြီးရှိသေးတယ် နောက်ထပ်အချစ်သစ်တွေလဲ တွေ့လာနိုင်သေးတယ် ငါကမိသားစုတခု ပေးနိုင်မာမဟုပ်ဘူး။  အချိန်တန်ရင် သင့်တော်တဲ့ အမျိုးကောင်းသားတယောက်ရှာပီး မိသားစုတခု ထူထောင်စေချင်တာ။"
"ဒေါ်ဝင့်ဝါဖြူ....ခဗျားနဲ့တော့လေ ဘသူက ယောက်ျားလိုချင်နေလို့လဲ ခဗျားကိုပဲလိုတာ ၊ခဗျားနဲ့ပဲလုပ်ချင်တာ၊ ခဗျားကိုပဲ သေတဲ့အထိ ချစ်ပီးအတူတူနေချင်တာ သိရဲ့လား"
"ငါ့ကို ချစ်ပီးရင် ထားခဲ့လို့ရမာ မဟုပ်ဘူး၊နောက်တယောက်ထပ်ချစ်ရင်လဲ ငါက နှစ်ယောက်လုံးကိုသတ်ပီး ကိုယ့်ကိုယ်ကိုလဲ သတ်သေလိုက်မာ...အဲ့လိုဆိုရင်တောင် ဖြစ်လား"
"မမ ပါးစပ်က သွင့်ကို ချစ်တယ်ဆိုတာလောက်ပဲပြောပါ ကျန်တာတွေကို သွင်က အလုပ်နဲ့သက်သေပြပ့မယ် ...ပီးတော့ သွင့်ကို နင် ငါနဲ့မပြောလို့ရမလား သွင်ဖြစ်ဖြစ် အရင်လိုငယ်လေးဖြစ်ဖြစ် ဒါမှမဟုပ် မောင် လို့ပဲ ဖြစ်ဖြစ် တခုခုခေါ်ပါကွာနော်"ဝင့့်ဝါ သူ့ရဲ့ရိုကျိုးနေတဲ့မျက်နှာလေးကိုကြည့်ကာ ပါးလေးကို ခပ်ဖွဖွလေး ပွတ်ပီး.........
"ချစ်တယ် မောင်...
နင် ငါ့ကို ဘယ်တော့မှထားသွားလို့မရတော့ဘူးနော်"
"‌မောင်က ပိုချစ်ရတဲ့သူပါ ထားသွားဖို့ဆိုတာဝေးလို့ ပြန်ချစ်လာအောင်တောင်မနဲကြိုးစားထားရတာကို"
ဒါဆို ဒီနေ့ကစပီး သွင်တို့ တရက်နော်
"ပြွတ်" အရမ်းချစ်တယ်
မ လဲအရမ်းချစ်ရပါတယ် ခလေးရယ်.....
....ဝင့်ဝါဒီစကားကိုတော့ စိတ်ထဲကသာပြောလိုက်တော့တယ်။
...........................
🥀hanako🥀.