Hayatın Oyunları

Kim Bu Kız?

Ben rahat rahat yatarken kapının hızla vurulmasıyla sinirle uyandım. Aşağıda Cengiz birine ağız burun dalıyordu. Hızla saate bakarak aşağı koştum. Gecenin üçünde Cengiz'in bu kavga ettiği kim ki? Yaklaştıkça Cengiz'in sesini duymaya başladım:"Sana bir daha Derin'in yanına gelmeyeceksin demedim mi lan?" Sağlam bir yumruk geçirdi o sıra. Devam etti:"Ne yüzle geliyorsun olum hala buraya?" Bir yumruk daha geldi. Devam etti konuşmaya:"Olum bir daha görürsem seni bu kadarla sınırlı kalmam, haberin olsun!" Sağlam bir yumruk daha geçirdi ve Cengiz çocuğun üzerinden kalktı. Anca yetişebildim Yanlarına. "Cengiz!" Diye bağırdım Sinan'ın kanlı Yüzünü görünce. Gözyaşlarım hızla akmaya başladı gözlerimden. Sinan'ın yanına doğru koştum ve sarıldım boynuna. Hıçkıra hıçkıra ağlarken sıçradım yatağımdan. Allah'ım, hepsi rüyaymış. Gözlerim ıslaktı ama. Beni o kadar çok etkiledi ki rüya Uyandığımda gece 3'tü ve sabaha kadar oturdum. Uyuyamadım. Ağladım durmadan. Her tarafı dağıtarak yine buldum çikolata zulamı. Arada unutsam da yerlerini böyle zamanlara kalıyor ve sinirlerime birebir iyi geliyor. Birebir iyi geliyor ama böyle bir anda yemeye başlayınca durduramıyorum kendimi. Neyse ben ağlaya ağlaya başladım yemeye. İç sesim yankılanmaya başladı:

"İç ses-Bence tam bir aptalsın Derin!

Ben-Ooo iç sesimiz gelmek için tam zamanını buluyor bak sen!

İç ses-Tam çatılacak kişiye çatmışsın sen de. Sinan kızım, Sinan bu. Seni doğduğuna pişman eder.

Ben-Zaten ağladığım yetmedi, bir de sen de bana karşı çık da tam olsun!"

Diyerek tekrar ağlamaya başladım.

11. Paket çikolatayı elime aldım, tam açacakken Cengiz gelip elimden paketi Aldı. Benim kıpkırmızı Gözlerimi görünce yine kriz geçireceğim diye korkarak Yanıma geldi. Omzuna başımı yasladım, o da beni kollarıyla sımsıkı sararak:"Güzelim Noldu?" Dedi. Ben de hem ağlamaklı hem de Yüksek bir sesle:"Bana güzelim deme, Sakın deme bir daha, gıcık alıyorum o kelimeden. Deme olur mu, olur mu abi?" Diyerek daha şiddetli bir şekilde ağlamaya başladım. Gözlerimden akan her damlada daha sıkı sarılıyordum Cengiz'e. Cengiz de bana güç vermek istercesine daha sıkı bastırıyordu kendine beni. Biliyor çünkü, eğer ağlamayı kesmezsem kriz geçireceğim. Ben de farkındayım ama kendimi durduramıyorum bir türlü. Ağladım, saatlerce ağladım. Biraz rahatlar gibi oldum. Kendi kendime gülmeye başladım sonra. Sinan'la geçen günler aklıma geldikçe ben gülüyordum. O Sırada sanırım Cengiz'in omzunda uyuyakalmışım. Gözlerimi hafif araladım, biraz kendime geldim. Başım hala Cengiz'in omzundaydı. Başımda müthiş bir Ağrı vardı. Kalkmaya çalışırken tekrar koltuğa yığıldım ve Cengiz beni odama götürdü. Yatağıma yatarak tekrar ağırlaşan Gözlerimi Yavaşça kapattım.

Uyandığımda saat gece dokuza geliyordu. Kendimi baya toparlamıştım sabaha göre. Telefonumu elime aldım. Ali beni dokuz defa aramıştı. Meraklanması normal tabi, salak kafam, bugünkü randevu tamamen aklımdan çıkmıştı. Ali'yi Aradım hemen. Sesi çok Endişeli gelmişti.

"Ali-Derin sen nerdesin? Neden kaç defa aradığım halde sana ulaşamıyorum? Buluşmaya niye gelmiyorsun? Nerdesin sen Derin, nerdesin? Ne kadar meraklandım, haberin var mı senin?

Derin-Ali'm, gece hiç uyuyamadım, sabah ufak Çaplı bir kriz geçirdim.

Ali-Aşkım ne oldu, neyin var?

Derin-Ali'm iyiyim merak etme. Bugün gelemedim buluşmaya, seni çok özledim.

Ali-Ben de seni çok özledim. Yarın buluşuruz güzelim."

Diyince ben yine çıldırdım. Neden hep "güzelim" lafını kullanıyorsunuz, neden? Tekrar Gözlerim doldu. Ali beni aradı Gözlerim dolarken. Ekrana uzun uzun baktım sadece. Ali aradı, ben ekrana daldım uzun bir süre. En son telefonu sessize alarak aşağı indim. Çok acıkmıştım. Abim gil de tamamen aklımdan gitmiş uyurken. Onlar da acıkmışlardır şimdi. Beni görünce Cengiz seslendi içeriden:"Derinim yemek yedik biz, sana da birşeyler söyledik dışarıdan. Acıkmışsındır şimdi. Mutfağa bıraktık. Bu arada kendini toparlayabildin mi?"