المتمردة ورجل الأعمال

الجزء الثامن والعشرون

جميلة بنرفزة لإنها مبتحبش حد يتحكم فيها : هاااحاضر يالهوى
،، كنت عاوزة حضرتك تقولى رأيك فى فكرة فكرت فيها ونظمتها لأوضة
أدهم : اوضة ؟ اشمعنا ؟
جميلة : انا لاحظت حضرتك أن احنا بنجيب المكياج المستورد وفى منه عاوز درجه حرارة معينه تنحط فيها علشان ميبوظش
وان الأوضة اللى فى الدور الآخرانى الشمس
صادرة فيها فلو عملنا اوضة تحت وانا نزلت بنفسى فى الدور الرابع وشوفت اوضة حلوة جدا هنحط فيها مراوح وتكييفات
أدهم بيسمع بتمعن وسرح فى كلامها وكإنها بتتكلم بطريقتها العادية وانا ليه سامعها
ومركز معاها هى عادية مش شبه بنات فرنسا ولا المكسيك خلاص هو انا بضيع وقتى فى التفكير فيها ليه : احمم استنى عمالة تتكلمى اهدى
جميلة : انا اسفة
أدهم : تاانى دى المرة المليون تقولى فيها اسفه
جميلة : اسف....
اقصد الفكرة عجبتك
أدهم : هى حلوة بس لازم آخد رأي المساعدين والمدير التنفيذى براڤو تفكيرك دا كويس
جميلة: شكرا لحضرتك
أدهم : انا لسه عند وعدى على فكرة
جميلة : ايه هو
أدهم : انتى نسيتيه ولا ايه ؟ انتى كنتى بتتمنيه بقالك 3سنين
جميلة :اااه ماهو خلاص بقى مش عاوزة اتعب نفسى على حاجه مش هحصل عليها حتى لو حصلت عليها هكون طلعت على المعاش وهى بتضحك بخيبة أمل
أدهم : اقعدى ي جميلة
جميلة : حااضر
أدهم : في كام واحد عنده حلم على كوكب الأرض وحققه
جميلة : مش بسمع الاخبار بصراحه
أدهم: دا مش اخبار عندك مثلا اديسون ماخترعشى مصباح النور دا فى مينيت عدى على صعوبات وليالى وسنين لما اخترعه
أدهم : اللى عنده حلم دا عدى على صعوبات كتير علشان يوصل للحاجه اللى عاوزها ومش بيحصل عليها غير بعد ٥٠ / ٦٠ سنه بس اول لما يحصل عليها بينسى كل هم واى يوم عدى وهو محبط بس لما بقى الحاجه اللى عاوزها وفيه اللى لسه مستمر على أمل أنه مستسلمش وافيه من اول خسارة اجاتلو اكتئب انتى بتبوصيلى كده ليه
جميلة : وه مافيش اصل فكرتك متكبر قالت الكلمة وهى مش واخدة بالها
أدهم : متكبر ؟ اشمعنا قولتى كده
جميلة : لأه مقصدشى اقصد ايي... انا همشى اصل
مشغولة عن اذنك

أدهم : اممم ماشى
جميلة : اوووف بقى اتمنى ميفهمشى كلامى غلط
لما اروح اشوف عمر عمل ايه مع حبيبة
عمر ي عمر انت سرحان فى كده
عمر : م.. مافيش كنت بفكر هقولها ايه
جميلة : انا عندى حل قولتلها دلوقتى تعالى نقعد فى الكافيتريا ونقوللها وباليل أعزمها فى مكان رايق كده
عمر : تمام ماشى بس يارب تسمعنى متجيش معايا ي جميلة علشان مش تتضايق وانا هفهمها على الحقيقة
جميلة : حاضر
عمر : ممكن اقعد
حبيبة : لأه
عمر : ممكن تسمعينى
حبيبة : انا مش قولتلك تقعد
عدينى لو سمحت عاوزة اقوم
عمر : لأه مش هعديكى ومش هسيبك لما تسمعينى الاول
حبيبة : دا عناد بقى
عمر : افهميه زى ماتفهميه بس انا لو مش بحبك مكنتش قولتلك كده بس اسمعينى
حبيبة : ينعم
عمر : كل اللى انتى سمعتيه وشوفتيه بعينك دا مستحيل لإن جميلة اختى
وانا بحبِك أيوة بحبِك انا كنت بخبى فى الاول وبقول أنه اعجاب كزميلة بس مع مرور الأيام فى الشركة وقُعادنا مع بعض كتير بس انا حبيتك وكنت بكدب نفسى أنه مش حب وفعلا مش حبيت بنت عادية انتى دخلتى قلبى من كل حاجه فيكى وانا عارف انك بتحبينى وانا كنت نستنى الوقت المناسب اللى اعترفلك فيه بس لما حسيت انك هتضيعى منى ببقى عاوز اعترفلك بحبى مش كنت بقدر فكتب حبى ليكى علشان تشوفيه كنت خايف اتكلم اتلخبط
فشوفت جميلة بتعمل قهوة وهى زميلتنا وعارفه انى بحبك قولت لنفسى تشوف كلامى اللى كتبته ليكى من قلبى وانتى جيتى وفهمتى الكلام الجميلة بس كل الكلام اللى قولته ليكى انتى ، وقام عمر من على الكرسى وقعد على ركبتيه واديها الورقه اللى مكتوب فيها الكلام
حبيبة انا بحبك
حبيبة : مكنتشى عارفة تقول ايه خدت الورقه وقرأتها ولقت فعلا اسمها مكتوب فتكسفت وانقلب وشها الطماطم
، انا اسفه فهمتك غلط انا لازم اعتذر الجميلة عن اذنك
عمر ضحك وفهم أنها سامحته وبتحبه علشان كده خجلت وتوهت فى الكلام ومشيت : ههه ااه يقلبى حبيت واحدة بتغير