Scar ☯︎ R. Sukuna [✓]

☯︎15

Sukuna, çalan kapıyı açtığı gibi arkasını dönerek soğuktan titreyen bedeniyle yürümeye çalıştı.

"Gelme demiştim."

"Sus bence. Haline bak, hala gelme diyorsun."

Oğlan iç geçirdi. Olay da buydu zaten. Onu bu şekilde görmesini istemiyordu. Daha yüz yüze geldikleri ikinci seferdi ve onu neredeyse en zayıf haliyle görüyordu.

"İdare ederdim." dedi avcunu alnına yaslayarak. Başının dönmesine hiçbir fayda sağlamamıştı ama ağrısı azalıyor gibi hissediyordu bu şekilde.

"Kesin ederdin." Kız çantasını ve ceketini koltuklardan birine bırakıp ısrarla yürümeye çalışan bedene döndü.

"Sukuna bi' dur!" Sinirle konuştuğunda oğlan aniden durdu ve yavaşça arkasını dönmeye başlarken vazgeçerek olduğu yerde kaldı.

"Çok uslusun hastayken." Amaya, karşısında lafını bu kadar dinleyen bir Sukuna beklememişti. Şaşkınlıkla birlikte güldü. "Nerede rahat edeceksin? İstersen koltuklardan birini hazırlayabilirim ya da yer yatağı yapabilirim."

"Kendi yatağıma gitsem iyi olacak. Yuuji ne zaman dönecekmiş?"

"Yarın değil." Oğlanın sorusunu cevaplayıp yanına ilerledi ve bedenine yaslanarak destek olmaya çalıştı ama Sukuna'nın büyük cüssesinin dengesine pek de katkıda bulunduğu söylenemezdi.

"Amaya abartma sakat kalmadım. Yürürüm kendi başıma."

"Merdivenlerden düşüp kıçını kırarsan karışmam."

Amaya uzaklaşarak önden merdivenlerden çıktı ve ellerini yıkayıp oğlanın odasına ilerledi.

"Aç mısın?"

"Hayır."

Sukuna yan şekilde yatağa oturmuş, bacakları aşağı sarkarken bedenini yatak başlığına yaslamıştı. Bu şekilde küçük çocuklar gibi duruyordu.

"Doğru düzgün yatıralım önce seni."

Amaya, oğlanın bir şey demesine izin vermeden yanına gidip bacaklarını tuttuğu gibi yatağa uzattı.

"Şu an ölsem çok güzel olur."

Amaya kaşlarını çatıp gözlerini ona diktiğinde o da kapalı gözlerini açarak önce kıza, sonra da rahatsızca tavana baktı.

"Bana bakmayı kes."

"Neden?"

"Rahatsız edici."

"Hoşuma gidiyor."

Sukuna çöldeymişçesine kuruyan dudaklarını yalayıp gözlerini kapattı. Amaya'nın sözlerinde samimi olup olmadığını kavramaya çalışıyordu.

"Neyse, ne yemek istersin?"

"İstemiyorum, midem bulanıyor zaten. Yersem muhtemelen sonu hoş olmayacak."

"Olsun, öyle iyileşmez mi zaten insan?"

"Benim rezil anlarıma yeterince tanıklık ettin bence."

Kız, yatağın diğer tarafına geçerek Sukuna'yı rahatsız etmeyecek şekilde ucuna oturdu.

"Rezil derken?"

Oğlan derin bir nefes verip bakışlarını kıza çevirdi. "Yoruldum konuşurken."

"Anladım, kaçış taktiğin on numara."