Berceste

Giriş

                 Bu, bu son olmalıydı!

 

  Evet, evet sadece bir dakika daha katlanmalıyım, birazdan bu bok çukurundan kurtulacağım

............

Tik tak tik tak

...........

Gerçekten de saate bakıpta hipnoz olan var mıdır acaba? Günümün yarısı saate bakmakla geçiyor ama hiçbir şey hissetmiyorum.

............

Tik tak tik tak tik tak

............

Ah hadi ama! Çok yavaş.

Ah! Şu dışarıdaki lanet kargalar!

............

Tik tak tik tak

............

Zil çaldığında kapıdan en erken çıkan ben olmalıyım.

Ayhh! Bu arada gözlerimi hocanın üzerinde gezdirmeliyim şuan kaldırıp, bir soru sorsa tek kelime bile edemem.

Aman! Her neyse o da anlamıştır dinlemediğimi...

............

Zil sesi [dirrrrrrrrrnnnt]

...........

  İyhh! Oleeeyyy!! işte  bu iğrenç bulduğum ama duymaktan çok hoşlandığım kulağımı felç eden okulumuzun zil sesi...

Şu kalabalığa bak sözde en erken ben çıkacaktım peh! Okulun önüne bakın  hele! yarını yokmuşçasına birbirine sevgi yumakları fırlatan sevgililer, arkadaşlar hatta öğretmenler iyhh!

Kol kola girin, sarılın ayh yok yok birbirinizle bütünleşin dans edin birbirinizin yiyin bitirin!

Gerçekten mi?! İçimden geçmeye dursun hepsini yapıyorlar.
Ne yani hepinizin mi sevgisi gerçek? Abartı, samimiyetsiz, çıkar dolu hiçbirinizin sevgisine inanmıyorum.

Birbirinizi severken dostluğunuzu gösterirken ne kadar masum duruyorsunuz!

Sanki, farklı iki tutam saçım, cılız bedenim ve o hiç beğenmediğiniz sözde yılan gözlerim için beni dışlayanlar siz değilmişsiniz gibi...! 

Ah ne olurdu da benimde her derdimi paylaşabileceğim günümün yarısını hatta tamamını geçirebileceğim, benim de sevgi yumakları fırlatabileceğim, deli gibi güvenebileceğim arkadaşım olsaydı he, ne olurdu!

Aman Tanrım ne yapıyorum ben? Yolun ortasında durmuş aval aval onlara mı bakıyorum? Rezillik resmen! Ne oldu aynanın karşısına geçip güç motivasyon konuşması yapıp hiçbir şeyi belli etmeyeceğim zırvalarına?!

Her neyse sadece yürümeliyim. Buyum işte ben nedense hiçbir zaman kendimi hiçbir yere ait hissedememiş ve her zaman sosyalleşme sorunu yaşayan yapayalnız umutsuz bir kız!

Umutsuz olmanın bile en güzel şey olduğunu beklentisiz hayatın daha az yorduğunu düşünen ama bu düşünce için yaşı çok küçük olan kız.

Tanrım 16 yaşımı görebilecek miyim ki!?

++Canım burdayım görmüyor musun beni, buradayim caaniiimmm???    

-Annecik?

Tanrım günümün güzelleşmesine sağlayan tek sebep... Ben az önce kendimi hiçbir yere ait hissedemediğimden mi bahsetmiştim?
Ah şuan anneciğimin kollarındayım, burası kendimi ait hissettiğim tek yer, huzur ve güvenli bulduğum gerçek sevgiyi hissettiğim tek yer... İhtiyaç bulduğum tek yer...