KABİN

11 1 0
                                    

Merhabaaaag arkadaşlar uzun zamandır yoktum kusura bakmayın sınavlar falan derkennn aktif olamadımmm ama neyyyseee size iyi okumalarrr<3





::::::::::::::::::::::::::::::::::::::



Yemeğimizi yiyorduk bir yandan da sohbet ediyorduk Taha bana küçüklük hikayelerini anlatıyordu ben de dinliyordum işte.

Anlattıktan sonra bir süre sessizlik oldu "ben bir lovobaya gideyim" dedim. "Tamam nefesim"

Hafif tebessüm edip yürümeye başladım. Yürüdüm,yürüdüm sonunda buldum lavobayı, içeriye girdiğimde beklediğimden daha temiz bir yer karşıladı beni hemen aynaya baktım ve saçımı düzelttim ellerimi falan yıkadım.

Bir anda aynanın yansımasından tuvalet kabinlerinden birinde kırmızı bir şey gördüm. Yavaş adımlarla oraya doğru yürümeye başladım. Kabin tam olarak lavobanın en en en sonundaydı. Ve kabının kapısını açtığımda ne göreyim...


Bir ceset...

Cesetin yüzünü göremedim çünkü yüzü yere bakıyordu. 4-5 dakika boyunca orada dondum ve orada kaldım.

Bir anda arkamda "Mavii" diye bir ses duydum ama arkamı dönemedim,çünkü hala şoktaydım Taha'nın beni dürtmesiyle kendime geldim ve kendimi Taha'nın kollarının arasında buldum hiç bir tepki veremiyordum...

Taha benden ayrıldı ama hâla elimi tutuyordu ve cesede doğru uzandı,cesedin yüzüne baktığında bu... Kırmızı gözlü garsondu korku,şok,çaresizlik hepsini bir anda hisettim.

Gözümden bir damla yaş süzüldü ve "Gidelim buradan " .

Taha ile hemen lokantanın dışına çıktık ve Taha hemen birini aradı. "Evet... Caddesi... Lokanta"

"Polisimi aradın?"

"Evet" dedi ve bana sarıldı.

Aradan 15 dakika geçti ve polisler geldi. Taha hemen elimden tutup ayağa kalktı.

Polis ekipleri ile lavobaya doğru yürümeye başladık kanlar bu sefer daha çok yayılmıştı. Polisler işini yaparken gözüm bir başka kabinin kapısına kaydı kapıda "Bu Son Değil..." Yazıyordu bu sefer nefes nefese kalmıştım ve kendimi yere düşerken buldum. En son hatırladığım Taha'nın bana bakan gözleriydi...

~6 saat sonra~


Gözüm hafif aralanmıştı ve karşımda sadece bembeyaz bir tavan vardı ve florasan lambalar bir de...bir de annemin sesi Taha ile konuşuyordu onları dinlemek için uyuma takliti yaptım YİNEE...

"Ya oğlum anlamıyor musun ben bu kızı sevmiyorum, babasıda sevmiyor bu kız zaten bir hata ya hata"

Ağlamamak için kendimi zor tutuyordum

"Ya teyze bana bak bu kızı sen yaptın anladınmı? Sen bu kızla hiç ilgilenmedin,daha kızını tanımıyorsun bile sen kızının en sevdiği rengi ,en sevdiği şeyleri bile bilmiyorsun...... Sen ...sen nasıl bir annesin"

" Bak ben bu -zı is-te-mi-yo-rum"

Bir anda sesli bir şekilde ağlamaya başladım bunu ben bile beklemiyordum.

Annemin korkudan hemen bulunduğum odadan koşarak çıktığını duydum. Ağlamam hiç durmuyordu ben ne yapmıştım bu kadına neden beni sevmiyordu.

Elimdeki serum kopmuştu ve yine en son "
Taha'nın "Doktor yokmu" sesiyle gözlerimi kapattım...









Evett bölüm bitti düşüncelerinizi yazabilirsiniz oy vermeyi unutmayınnnnğ seviliyorsunuzz kendinize iyi bakın yada bakmayın bu kimsenin umurunda değil bunu da unutmayın...

Kısa oldu kusura bakmayın...








OTELHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin