OTEL

CANAVAR

Beyler ve Bayanlar hayatı kararanlar hepinizz hoşgeldinizz iyi okumalar diliyorum seviliyorsunuzz 🏴

[][][][][][][][][][][][][][][][]

"Hayatım duvara çarpan bir zar..."

Aradan 3 yıl geçmişti ve ben buna hala inanamıyordum. Taha bana kısa sürede olup biten her şeyi anlatmıştı ve kısa süre sonra ortada bir sessizlik oluştu "Eee annem nerede?" Dedim ve bu cümleyi kurarken gözümden yaşlar akıyordu. Ben fark etmesem bile...

Taha derin bir nefes aldı ve "Anneni 2 sene önce" dedi ve durdu. "Anneni 2 sene önce toprağa verdik"

Bu cümleyi duyar duymaz istemeden olsa bile kalbime bir sıkışmış gibi oldu.

"Bak biliyorum üzülüyorsun ama alış-"

İstemeden olsa da sertçe sözümü kestim.

"Hayır! Gram üzülmüyorum,o bir canavardı"

"Neden ağlıyorsun o zaman Mavi"

Refleksle yüzüm sert bir şekilde Taha'ya döndü.

"Ben üzüldüğüm için ağlamıyorum sadece içindeki sevgiyi bana göstermeden öldüğü için ağlıyorum."

O sırada Yıldız içeriye girdi.

"Mavi Hanım bundan sonra yeni psikoloğunuz benim"

"Kim izin verdi buna?" Dedim hesap sorar gibi ve zaten hesap soruyordum.

Hafifçe gülümsedi ve "Taha Bey" dedi.

"Keşke bana da sorma zahmetine girseydin."

"Bak anneni kaybettiğinde bunu olacağını tahmin etmiştim o yüzden önceden her şeyi ayarladım."

"Umarım benimde duygularımı hesaba katarak ayarlamışsındır."

Kavga edeceğimizi tahmin eden yıldız hemen araya girdi.

"Iıı istiyorsanız erteleyebiliriz"

"Hayır Yıldızcığım gerek yok"

Şaşırarak Taha'ya baktım "Ne ara senin YILDIZCIĞIN oldu"

Taha dediğin pişman olmuş gibi "hayır nefesim bak yanlış anladın bak-"

Bu sefer bilerek sözümü kestim"Tamam sus artık dinlemek istemiyorum. Benimle birlikte durmanıda istemiyorum kısacası SENİ İSTEMİYORUM. "

Bana neler oluyordu böyle sanki bunları ben söylemiyorum gibiydi.

Taha öfkeyle ayağa kalktı ve başımda bir süre bekleyip beni aniden boğazıma ellerini sarıp beni boğmaya başladı.

Hayır bir erkeğe böyle kolay bir şekilde yenilemezdim. Çünkü güçlüydüm ben.

Aniden ayağımla karnına bir tekme attım ve yere düştü ,hemen elimdeki serumu acımadan çıkartıp yere attım. 3 yıl sonra ilk defa ayağa kalkıyordum ve denge sorunu yaşadım.

Odadaki eşyalara tutunarak yürüyordum ve sonunda kapıya ulaştım ve dışarıya çıkmayı başardım.

Ama birden bir şey oldu ve istemeden koşmaya başladım. Ve kendimi kontrol edemiyordum.

En sonunda kimsenin olmadığı bir koridorda yere yığıldım ellerim,ayaklarım titriyordu.

Taha da annem gibi bir Canavardı...

Kendimi tutamayıp hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım.

Ağladım.

Ağladım.

Orada saatlerce Ağladım.

Yılların acısı için Ağladım.

Annemin olmayan duygusu için Ağladım.

Kendim için Ağladım.

Kaybettiğim her şey için Ağladım.

Başımı kaldırıp baktığımda karşımda bir yüz duruyordu bu yüz yıllar önce bana iz bırakan yüzdü ve şu an bana sevgi dolu gözleriyle bakıyordu...

{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}

Evett bölüm bitti düşüncelerinizi yazabilirsiniz oy vermeyi unutmayınnnnğ. Seviliyorsunuzz kendinize iyi bakın yada bakmayın bu kimsenin umurunda değil bunu da unutmayın 🏴🏴🏴