hoofdstuk 13

13 4 1
                                    

Met een teleurgesteld gezicht komt Kim haar kamer in. Als.ze binnen is schrikt ze zich rot: ze ziet haar moeder huilen, Lola zit onrustig op haar bed en de politie is binnen aan het inspecteren. Als ze zachtjes aanklopt kijkt iedereen verschrikt op. Haar moeder begint te schreeuwen: waar was was jij, je bent 5 uur buiten geweest. Ik dacht dat je dood was. Rustig mevrouw, ze is hier. Kalmeert de politie haar. Sorry. Mompelt Kim schuldig. Kim kijkt Lola aan van een blik flikker-op!! Lola staat op een loopt naar de deur maar Kim houdt haar tegen en fluistert in het oor van Lola: ik zei flikker op. En laat Lola door. Kim, je weet dat dit levensgevaarlijk is. Je kon een aanval krijgen. Zegt de dokter een beetje boos. Ja maar ik was boos omdat ik..... Kim, je moet op je kamer blijven voor altijd. Zegt de moeder boos en loopt de kamer uit. De dokter gaat de moeder achterna. Ik ben ook niks waard. Mompelt Kim en pakt haar dagboek.
Lief dagboek.
Vandaag ben ik in elkaar geslagen door de pestkoppen. Nu lig ik in het ziekenhuis en moet ik in mijn kamer blijven. Wat moet ik doen. Ik ben Lola kwijt ....
Wat moet ik doen.......

VoorbijWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu