Voorbij

hoofdstuk 23

Een week later

Langzaam pakt Lola de hand van Kim vast. Ik ben dom geweest, ik weet het maar doe dit me niet aan. Alsjeblieft niet. Fluistert Lola huilend in Kim's oor. Meisje, het uur is voorbij, ga maar naar huis. Vraagt de zuster. Lola verlaat de kamer en de zuster blijft achter met Kim die in coma ligt. De zuster checkt de apparatuur en loopt dan de kamer uit.

Langzaam opent Kim haar ogen. Waar ben ik. Denkt ze. Je bent in unicornland. Zegt een regenboog eenhoorn. Maar waarom hier?? Vraagt Kim aan de eenhoorn. Dit is je nieuwe huis. Zegt de eenhoorn, ik ben je nieuwe vriendje. Maar ik wil hier niet zijn. Ik wil op de echte wereld zijn. Zegt Kim jammerend. Je moet hier blijven anders wordt je geboet. Zegt de eenhoorn. Langzaam ziet Kim dat de ogen van de eenhoorn rood worden. Ze wordt bang en zegt uit angst: ik ben toch de sterkste! Dat mag je nooit zeggen. Zegt de eenhoorn en vliegt op Kim af. Het wordt zwart voor Kim's haar ogen en ze schrikt wakker uit haar droom.

Ik ben toch de sterkste!! Schreeuwt Kim door de kamer heen. Vlug komt de moeder naar de deur en ziet haar dochter met ogen open zitten.