Voorbij

hoofdstuk 14

Er klopt iemand op de deur en snel stopt Kim haar dagboek onder haar kussen. Aarzelend komt er een kleuter te voorschijn. Kom maar binnen. Zegt Kim met een lieve stem en klopt op het bed om daar te gaan zitten. De kleuter krijgt zich met moeite op het bed en gaat zitten. Ikke hoore jou huilen. Ik heb tekening voor jou. Zegt de kleuter verlegen en geeft een tekening. Op de tekening staat de wereld met allemaal kinderen eromheen. Dankjewel. Zegt Kim en geeft haar een knuffel. Weet je. Zegt de kleuter, ik Word niet meer beter, dat kan ik niet. Zegt de kleuter terwijl ze tegen Kim aanleunt. Kim kijkt geschrokken naar de richting van de kleuter. Ze heeft nooit geweten dat het op zo'n jonge leeftijd kon. Ik nog niet, ik ben hier pas net. Zegt Kim. Jij gaat niet dood want jij ben lief en daarom ga je niet dood. Maar als je dood gaat ga je in de vriendinnenhemel. Zegt de kleuter. Ga je naar je kamertje. Vraagt Kim die er een beetje klaar mee is. Oke, is goed. Zegt de kleuter en gaat naar de kamer. Misschien is het voorbij voor mij. Denkt Kim somber. Ondertussen is de.moeder binnengekomen. Kom je? Zegt de moeder op een rustige toon.