uğur : günaydın.
eftalya : gunaydin
uğur : napıyorsun, nasılsın?
eftalya : iyi oturuyorum
sen
uğur : seni özlüyorum.
eftalya : ya iki muhabbet de edilmiyor |
olur oyle seyler ya
uğur : keşke sen de beni özlesen
özlemeyeceğini biliyorum ama keşke özlesen
eftalya : ayrildiktan sonra da sana soylemistim
cok aceleye getiriyorsun bazi seyleri
dusunmeme firsat vermiyorsun
dusunmeme izin versen seninle ciktigim gunun aksami ayrilmazdik :D
direkt cikmazdim |
uğur : konu sen olunca bekleyemiyorum.
zor geliyor.
ben kimseyi böyle sevmemiştim.
ben senden başka kimseyi sevmemiştim.
eftalya : o zaman neden elimde olmayan bircok seyden dolayi beni asagiladin?
madem seviyordun neden benim secemeyecegim bircok seyin uzerinden beni kucuk dusurmeye calistin?
calistin diyorum farkindaysan
cunku beni kucuk dusuremezsin
beni iyi olmadigima ikna edebilirsin
ama bir iki saniye falan
uğur : yemin ederim o zaman benim de moralim çok bozuktu.
birine patlamam gerekiyordu.
eftalya : pardon?
zaten hep siz uzgunsunuz amk
hep sizin sorunlariniz var
hep sizin birine patlamaniz gerekiyor
benim hayatim da cok iyi ya bana patliyorsunuz
acinizi benden cikariyorsunuz
uğur : sanırım bugün biraz sinirlisin.
sonra konuşuruz
eftalya : evet sinirliyim
ve bugun ben de sinirimi senden cikaracagim
senin bana yaptigin gibi
uğur : çıkar güzelim
bir şey demiyorum.
eftalya : diyemezsin zaten
tadimi tuzumu kacirdi oc |
ugur
uğur : efendim güzelim
eftalya : guzelini |
bundan sonra bir kere daha bundan once yaptiklarini yaparsan ayrilmakla kalmam
haberin olsun
bu arada
moralin bozuk oldugunda haber ver
engelleyeyim
sonra coluk cocukla ugrasiyoruz
