Gizemli Okul

~♡7.Bölüm♡~ (+karakterler)

Yorulmuş gibiydi... Her şeyden herkesden. Buna rağmen bana sarılmak istemişti. Acaba ona iyi gelebilir miydim? Ona iyi gelmek isterdim çünkü o bana iyi geliyordu. Elleri hala boynumdayken iç çekti. Bu iç çekişin sebebi olanları mahvetmek istiyordum neden bu kadar can yakmak zorundaydı insanlar. Ne vardı herkes kendi hayatına baksa kendi hayatını umutlarla doldursa? Böyle yaşasak başka hayatlar umrumuzda olur muydu? Acaba ne sıkmıştı canını...

"Daha iyi misin?" Diye sordum.

"Hayır desem daha ne kadar sarılabiliriz?" Dedi.

"İstediğin kadar,daha iyi olucaksan istediğin kadar böyle kalabiliriz." Dedim.

Herşey fazla mı hızlı gelişiyordu. Bana kimseye bağlanma demesi ve şuanda sarılmamız çok zıt şeylerdi. Bunların arasında ise sadece 1 gün vardı.

"Ya sonsuza kadar böyle kalmamız gerekirse?" Dedi.

Gerçekten üzgündü. Ve bunu hiçkimseye yansıtmamıştı.

"Kalabiliriz hiç sorun değil." Dedim.

"Tamam yeter bu kadar." Dedi. Ve geri çekildi.

"Teşekkür ederim...gerçekten" Dedi.

"Rica ederim." Dedim.

"Tenefüs bitmek üzere çıkalım artık." Dedi.

Ve çıktık.

***
Neye bu kadar üzüldüğü kafamı kurcalıyordu. Kendisi istese anlatırdı. Ben böyle biriydim. Anlatmak isterseniz dinler her türlü desteği verirdim. Anlatmak istemezseniz hiç zorlamam sizin anlatmanızı beklerdim.

"Lenora!"

Ha?

"Kızım sen beni dinlemiyormusun? İkidir sesleniyorum." Konuşan matematik öğretmenimizdi.

"Pardon hocam,biraz dalmışım." Dedim.

"Sorun değil tatlım da istersen bi yüzünü yıkayıp gel toparlarsın." Dedi.

Bu kadın gerçekten fav hocamdı. Bide tarihçiye bak işi gücü bağırmak.

"Peki hocam." Dedim.

Yüzümü yıkadım güzelce ve peçeteyle kuruladım. Bir ferahlık gelmedi değil doğrusu. Derse geri gelmiştim. Ve hoca bana seslendi.

"Tatlım Matthew diye biri geldi. Sana bunu vermemi istedi." Dedi.

Matthew mi? Ne getirmişti ki acaba ve tenefüsü bekleyemediğine göre acil birşeydi hocanın elinden kutuyu aldım.

" Tamamdır hocam teşekkür ederim." Dedim.

"Rica ederim kızım." Dedi bana.

Hemen açtım içinde mektup,taç ve bir elbise vardı. Bu elbise nasıl sığmış demeyin kutu yeterince büyüktü. De ben bunlarla ne yapacaktım? O esnada mektup geldi aklıma zarfı hemen açtım ve okumaya başladım.

Sevgili Lenora'ya...

Biliyorum yüksek ihtimal bu elbise ve maske ile ne yapacağın konusunda düşünüyorsun. Öncelik olarak şunu söylemek isterim ki sana sarılmak tüm dünya ile barış içinde olmak gibi idi. Ve yine söylemek isterim ki bu söylediklerini kendim söyleyemediğim için bu mektubu sana yazıyorum. Şuan okulda olmalısın. Korkmamanı rica ediyorum sende. Bunu yazdıktan sonra nerede olacağımı kestirememekteyim. Senden istediğim birşey var git ve Drew'u bul ve bu mektubu ona ver...

Mektup buradan sonrasında Drew'a hitap ediyordu. Korkma demişti ama ben çoktan korkmaya başlamıştım. Zil çaldı, ve ben bana kimlerin seslendiğini umursamayarak koşa koşa Drew'a gittim. Sınıfında yoktu bu demekti ki ya kantinde yada o yiyecek deposundaydı.