Don't Cry My Love

Chapter 6

Chapter 6

"Oo he's always appear in my dreams. Saka tinanong ko siya. Bakit alam niya nickname ko and why always see in my dreams." Kwento ko pa dito inaalala ko yung mga sinabi niya sa akin.

"Eh ano Sabi niya?" Si Natasha.

"Sa tamang panahon daw. Lalo tuloy ako atat na malaman Ang tungkol sa kaniya." Giit ko pa I was thinking too much about him.

"Masyado Naman misterious guy yang napapanaginipan mo. Di ba mommy mo lang may alam ng nickname mo."

"Oo, I don't know kung paano niya na laman." Nagkibit balikat ako sa kanya.

"Malapit na tayo sa bahay niyo bes." Aniya at lumiko na papunta sa tapat namin.

Nakakamiss din na lagi akong nandito nun kasama si mama.

"Nandito na tayo." Natasha announced her. After that kinuha ko na mga maleta ko.

"Pasok ka muna bes para naman makapag pahinga ka kahit papaano." Aya ko sa kanya dahil mahaba rin Ang binayahe namin.

"Thanks.... Kapagod nga e. Pero after nito uuwi rin ako samin."

Nakakapanibago dito sa bahay actually Lalo siyang gumanda. Ang comfy ng color nito. Si mama siguro nagpabago ng design nito. Tahimik nga lang dahil Wala siya dito.

"Infairness soreen.... Ang laki Pala ng House niya Ang Ganda pa ay di Pala house to. Mansion si tita siguro nag design nito." Mahabang Sabi pa nito sakin. At tumango na lang ako sa kanya dahil maganda nga pagkadesign.

After Kong ayusin Yung mga maleta at maiakyat sa taas. Ay ganon pa rin Pala ayos ng kwarto ko. Ang pinagkaiba lang Yung mga design at color nito.

Pagkatapos kong mag-ayos ng mga damit sa cabinet ko ay bumaba ako para. Silipin Ang garden namin mas lalong dumami Ang mga bulaklak dito Ang favorite Kong tulips na matitingkad ang kulay. Ang ganda nilang pagmasdan dito ako dati namamalagi kapag nag-aaway sila mom and dad.

Bumalik ako ulit sa salas at lumapit si Natasha sa'kin.

"Soreen, uuwi na ako okay ka lang ba kahit na mag isa ka?" Tanong nito sakin. I know naman na nag aalala siya sa'kin.

Ngumiti ako sa kanya.

"Oo naman sana'y akong mag isa you know me Naman di ba." Tumango si Natasha at nag wave ng kamay sa'kin at Pinaandar na Ang kotse nya.

"Mag iingat ka ha." Pahabol na Sabi nito. At tumango ako sa kanya.

Habang pinagmamasdan ko Ang bahay namin ay naligo na ako para mamaya sa meet up ng dinner na magyayari. Nagbihis lang ako ng casual dress na color peach. At naglagay lang ako ng light make up para Naman maging maayos yung presentable ko sa kanila.

Honestly Hindi ko pa nakikita Yung mga relatives ko well dahil never pa man sakin sila napakilala.

My phone suddenly rang.

Hindi ko na tiningnan Ang caller I suddenly pick up.

"Hello...." I answered.

"Soreen, papunta na ako Dyan para sunduin ka sabay tayong pumunta sa dad mo." My mom said.

"Yes, Mom I'm ready now I'll wait po outside." I nodded after that I hang up the phone.

Inayos ko na mga gamit at hinintay na lang si Mom. After a minutes dumating na yung sundo ko nasa passenger seat si Mom pagkababa niya she hug me.

"I miss you soreen." She said while we hugged each other.

"I miss you too din po Mom." I said to her. Actually I really miss it already kahit pa nandon ako kila natasha.

"Let's go na naghihintay Ang dad mo at Ang relatives natin don anak." I nodded to her at sumakay na sa passenger seat.