Don't Cry My Love

Chapter 19

Chapter 19

Pagkatapos ng mga nangyari sa hospital bigla akong nalungkot. He promise me na magigising siya pero ano ito? Bakit ako nasasaktan sa mga nangyayari hindi niya ako maalala? Ang sakit isipin na hanggang panaginip lang niya ako nakikilala.

Tulala akong naglalakad sa hallway. Di ko namalayan na nakabunggo na Pala ako. Nakayukong humingi ako ng pasensya sa nabunggo ko.

"Sorry! Miss di ko sinasadya na nabangga kita." Sabi ko dito.

"Okay lang Miss sorry din. Nagmamadali kasi ako." Sabi pa nito. Napaangat ako ng tingin dito she's pretty at maamo ang mukha.

Ngumiti ito sakin. "I'm really sorry talaga Miss." Aniya at nagmamadaling umalis.

Habang ako nagpatuloy sa paglalakad. Pumunta ako sa cafeteria ang kaso marami tao. Kaya I decided na pumunta sa art gallery dito ako lagi nagpaint kapag marami akong iniisip. Tumingin ako sa mga magagandang painting dito napabuntong hininga ako. May mga art materials naman ako dito dahil iniiwan namin ito para dito gumawa ng mga kakailanganin namin. Huminto ako sa malaking canvas na ginawa ko tinitigan kong mabuti ito si keino ang aking painting he's so handsome, he's eyes is like the crystal blue. Mapait akong napangiti balak kong ibigay sa kanya ito pag gising niya sana kaso di niya ako maalala.

Di na rin siya dumadalaw sa panaginip ko. I'm a bit sad about that pinagmasdan ko ang painting na sana ibibigay ko kay keino. Nagring ang phone ko tiningnan ko ang caller name its kairie kaya dali-dali kong sinagot ito.

Hindi pa man ako na kakapagsalita ay naunahan na ako ni Kairie.

["Where are you?"] Tanong nito sa kabilang linya.

"I'm here in school why?" I asked to him.

["I need you right now,  hurry up in hospital!"] He said at napabuntong hininga pa ito sa kabilang linya.

"Okay." I nodded kahit hindi niya ito nakikita.

Lumabas na ako sa art gallery at nagmamadaling pumunta sa hospital. Bakit kaya kailangan niya ako sa hospital? Hindi kaya may nangyari na masama kay keino. Papunta na ako sa labas ng university namin na matanaw ko si Natasha.

"Hoy! San ka pupunta?" Tanong nito sakin.

"Sa hospital." Maikling aniya ko.

"Sige sasama ako sa'yo." Napatingin ako dito.

"Tumawag kanina si kairie he said to me na pumunta ako sa hospital. Wala siyang sinabi kong bakit? Kaya we need to hurry up." Sumakay kami sa kotse ni Natasha at siya na rin nag drive nito.

Wala na kami sinayang na Oras at nakarating na agad kami dito. May naririnig kami na ingay kaya dali dali akong pumasok sa room. Bumungad sa'kin na nagtatalo sina kairie at keino. Tumigil lang sila dahil sa pagbukas ko ng pinto.

"Buti nandito kana" saad ni kairie at matalim na nakatingin kay keino.

"Bakit ano bang nangyayari dito?" Tanong ko pa.

Lumapit si kairie sakin at sinabi. "He didn't know you..... Soreen." Napatingin ako kay Keino.

Lumapit ako sa kanya at pinakita yung necklace. Hawak ito nakatingin lang siya sakin na blanko na expression.

Panimula ko. "Itong necklace Ikaw ang nagbigay nito sakin. Sabi mo pa na napaka special nito sayo. Natatandaan mo ba ito?" Nilahad ko pa sa kanya ito. Nangunot lang ang kanyang noo at sinabi.

"I don't remember that I gave it to you..." Parang may nagbara sa lalamunan ko sa sinabi niya.

"Pero..... Sabi mo ipakita ko lang sa'yo 'to." Nahihirapan kong saad.