Askerim

1

Selamm kurgumu beğenmenizi umuyorum. Yorum yapıp oy vermeyi unutmayalım lütfen
İkinci bölümde en kısa sürede gelicek.
Kendinize cici bakın,iyi okumalar.

Nerede miydim? Hava limanında yıllardır istediğim şey sonunda oluyordu.

Öğretmen olacaktım fakat şöyle bir sorun vardı ki Tayinim Hakkari'ye çıkmıştı tabii ki gidecektim annemi ikna etmek zor olsa da en sonunda başarmıştım.
Sakin adımlarla annemin yanına gittim.

"Anne yeter ağlama "dedim ve ona sımsıkı sarıldım.

"Nasıl ağlamiyim Yavrum? "

Şuan ailem ve Ankara'daki arkadaşlarıma veda ediyordum.
Dönüp abime baktığımda her zamanki gibi dimdik duruyordu ama gözleri kızarmıştı.
Abim annemin ne kadar yapmasını istemesede karşı çıkmış babam gibi asker aolmuştu.
Onu babamın ölümünden bu yana hiç ağlarken görmemiştim.

Genelde kendini pek insanlara açmazdı ama ben onun için ayrıydım küçükken de kıyamazdı,babamın ölümünden sonra annem ve benimle daha yakındı.

"Abi"

diyerek yanına koştum ve sarıldım
O da kollarını açıp karşılık verdi.

"Orda sıkı sıkı giyin üşütme abim "dedi.

"Merak etme sen"

"Kız bana ne zaman sıra gelicek " Ses Zehraya aitti yanına gidip sımsıkı sarıldım.

"Çok özletme kendini"dedi. En yakınlarımdandı Zehra bir arkadaştan öte kardeş gibiydik lise son sene tanışmıştık sınıfların karışmasıyla, iyi ki de tanışmıştık canım.

"Tamam Zehram merak etme balım"

"Gerçi aramalarımdan bıkacağın kesin" dedi gülerek ben de güldüm.
Sıra teyzeme geldiğinde kaçar gibi atkamı döndüm konu nereye gelicek belliydi her zaman ki gibi

"Kız teyzeye güle güle yok mu ! "

"Var tabi teyzelerin bir tanesi"

Ağzını konuşmak için açtığında çok geçti hadi kurtul şimdi kurtulabilirsen.

"Defne kuzum bi bak bakım oralara gittiğinde benim gibi güzellik abidesi çıtır için birileri var mı

"Teyze gözünü seveyim burada yapma bari."

"Yaa ben şansımı deniyorum,sahi sende yirmiüçüne geldin ordan damadımızı bulursun artık " diyerek güldü.

Yalandan kaşlarımı çatıp başımı sağ eydim"Ne damadı teyze ya ben orda bebeklerimi eğiticeğim"

"Ufalsında cebime girsinler ilkokul yavrum onlar zannettiğin gibi değil"

Teyzeme de sarıldıktan sonra artık kalkma saati yaklaştığı için hızlıca diğer arkadaşlarımada sarılıp veda ettim.

Uçak kalkyordu saat 4.45 ti koltuğa oturup Hakkariye gidince ne yapacağı mı düşündüm ve heyecanlandım.
Çocukları küçüklüğümden beri çok seviyordum istediğim işi yapacaktım ama endişelendiği bişey vardı Hakkari doğuda olduğu için tehlike diğer şehirlere göre daha yoğundu ve bu yüzden asker kaynıyordu.
Aslında annemin genel olarak üzüldüğü buydu bana bir şey olmasından korkuyordu.
Babamdan sonra bana birşey olmasını kaldıramazdı.