Yorma kendini boşuna. Yapabiliyorsan bana kendini kanıtla. Anca öyle ikna edersin. Kelimelerin beni kendine aşık ederkenki kadar süslü değil çünkü.
Angst değildir
*Yetişkin* küfür ve öpüşme sebeplidir
Chan ve Seungmin kendi içerisinde yaşamıştı çoğu şeyi. Sıkıntılı bi dönemde olduklarını fark edebiliyorduk fakat halledebilmişlerdi sanırım.
Minho ve Jisung ise gerçekten müthişlerdi. Biraz hızlı gitseler de sonradan bunu fark edip anın tadını çıkarmaya başlamışlardı.
Changbin ve Felix ise tutkuluydu. Felixin hiç görmediğim yanlarını ortaya çıkarmıştı Changbin. Ten uyumu denince akla gelen olmuşlardı.
Hyunjin ve bana gelirsek de. İyiydik. Gerçekten iyiydik. Çok defa umudumu kesmiştim ondan. Ama o beni bırakmamıştı. Ben de onu tabii. Başlangıcımız kötü ve dengesiz olsa da, samimi ve saygılı bi ilişkimiz vardı. Dikkate aldığım etraf yorumlarından soyutlamıştı beni Hyunjin. Rahattı.
Üniversiteye geçince belki de dağılacaktık. Bunun sözünü kimse veremiyordu birbirine. Belki de hayatımızın en güzel yaz tatilini geçirip sonrasında yabancılara dönüşecektik. Ama kimse bunu istemiyordu. Ben yine de kendimi her şeye hazırlamaya çalışıyordum.
Havalar ısınalı çok olmuştu. Hyunjinle el ele tutuşurken terlediğimde fark edebilmiştim bunu da.
Hyunjin sigarayı bırakmamıştı. Canımı sıkan tek şey buydu son zamanlarda. 12. Sınıfın başında stabil olan hayatım yeterince kaos görmüştü ve şimdilerde kafaya taktığım tek şeyin sevgilimin sigara içiyor oluşu, bir yandan da mutlu ediyordu beni.
Aslına bakarsanız, dışarıdan tek derdi erkekler olan girly pop grubu gibiydik. Ama Hyunjinle evlenmişçesine samimi hissediyordum ilişkimizi. Ve diğerlerinin ilişkisi de öyleydi.
Çok sıkıntılar çektik, en azından okula sadece gidip gelen 4 kişilik arkadaş grubum için öyleydi. Ve şimdi 8 kişilik olan bu grupta, aile sıcaklığı denecek kadar mutlu bir ortam vardı.
8 çocuk. Hepsi mesut. Biz bunu haketmiştik.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Selam,
26 Temmuz 2023'te başladığım bu serüven, 14 Kasım 2023'te son buluyor.
Yazacagim tonlarca şey var, fakat kisaca bu bölümü ağlayarak yazdim diyebilirim.
Eğer bölüm sonlarindaki mesajlarimi okuyorsaniz bu e-kitabin hikayesini biliyorsunuzdur. Benim kötü sonum, bu evrende olabilecek en mutlu halde ucu açık bir şekilde sona eriyor.
O ve ben mutsuz sonuz, fakat üç kılıç hyunin mutlu sonsuz.
Bu kitaba en uygun olarak da yukarıda bulunan fotoğrafı buldum. Baktıkça belki bu kitabı hatirlarsiniz.
Uzun uzun bolumler atmaya, devam etmeye tabii ki de cok isterdim, ama artik dayanacak gucum kalmadi.
Okuyan, oy veren ve de yorum yapan herkese çok teşekkür ederim.
