𝙄̇𝘿𝙊𝙇 • 𝙏𝘼𝙀𝙆𝙊𝙊𝙆

𝚐𝚘̈𝚔 𝚐𝚞̈𝚛𝚞̈𝚕𝚝𝚞̈𝚜𝚞̈

Korku bedenimi ele geçiriyordu. Titremeye başlayan bedenim bayılacakmış gibi hissediyordu. Gözlerim doldu neden korkuyorum bundan neden? Bakışlarımı tavandan başka yere çeviremiyordum.

Elimi yatakta bildirim gelen telefonumu bulmak için gezdirdim. Elime gelen telefonda yerini ezbere bildiğim kişilere tıkladım. Bulanık gördüğüm için ilk gelen kişiyi kaydırdım. Umarım annem veya babam değildir endişelenmelerini istemem.

Telefon 3.çalışta açıldı. "Jeon?" dedi karşıdaki kişi. "Taehyung korkuyorum" dedim dudaklarımdan titrek çıkan sesle. "Geliyorum Jeon telefonu kapatma" gözyaşlarım dayanmıyordu. Yüksek bir sesle gökgürüldeyince. Çığlık attım. "Jeon sakin ol ve derin nefes al"

Araba kapısı açılma sesi geldi. Derin nefes aldıp verdim. "Güzel şimdi elini yüzünü yıkayabilirmisin" araba çalıştırma sesi geldi. Tekrar gökgürüldedi. "Yapamam!" diye bağırdım korkuyla. "Hareket edemiyorum" dedim sonrasında sakinleşmiş sesimle.

Kapı açılma sesi geldi. "Ben geldim Jeon korkma" diyip telefonu kapattı ve odanın kapısı açıldı. Bakamadım. Gözlerimdeki yaşlar beklemeden akıyordu birer birer. Taehyung baş ucuma oturdu. Terden anlıma yapışan saçlarımı geriye doğru taradı. Gözyaşlarımı sildi. "Korkma buradayım" ışığı yaktı.

Titreyen bedenimi kendine çekip sarıldı. Saçımı okşayarak. "Sakin ol" dedi. Gökgürüldeyince kollarımı Taehyung'a sıkıca sardım. Taehyung komidinin üstündeki şu dolu bardağı aldı. "İçmek istermisin?"
Başımı sallayınca bardağı dudaklarıma yanaştırarak içmemi sağladı.

Kafamı hafif geri çekince bardağı geri yerine bıraktı. Yağmur sesi kesiliyordu. "Bak yavaşladı daha gökgürlemez korkma" kollarımı ayırdım. Sırtımı tekrar yatakla birleştirdim. "Ben gideyim sende yat geç oldu" ayağa kalkınca kolunu tuttum. "Lütfen.. Gitme."

Biraz düşündükten sonra iç çekip sırtını yatağın başına yasladı. Kaldığını anlayınca "sarılabilirmiyim?" diye sordum. Düşünmeden başını salladı. Ona doğru dönüp elimi belime doladım. Oda bir elini başının altına boşta kalan elini saçımda gezdirdi. "İyi geceler taetae" kıkırdadı ve işaret parmağıya hafifçe burnuma vurdu.

"İyi geceler tavşancık" tavşancık demesi hoşuma gitmişti. Gülümsedim ve gözlerimi kapatıp uykuya daldım.

...

"Bayan Jeon görüyormusunuz bu ilk değil ikinci yakalayışımız bir kere hastanede yakaladık" jin'in sesini duydum ama ne dediğini pek anlamadım. O yüzden kalkmaya yeltenmedim. Hala aynı şekilde yatıyordum. "JEON JUNGKOOK!" annemin sesiyle titreyerek hızlıcA kalktım ve yatakta doğruldum.

Taehyung uyanmaya çalışıyordu. "Anne?" diyince taehyung gözlerini hızlıca açtı. "Napıyorsun oğlum bu haliniz ne" Söze girecekken taehyung beni kurtarmak için atladı. "Bayan Jeon yanlış anladınız gece jungkook korktuğu için beni çağırdı bende uyuya kalmışım kusura bakmayın"

Annem gülümseyip Taehyung'un yanına geldi. Omzunu pat patladı. "Desene bizim oğlan istediğine ulaşmış" jine döndü. "Jin! Neden abartıyorsun şimdi geliyor terlik" annem terliğini eline alınca Jin koşarak odadan çıktı. "Bayan Jeon benim suçum yok!" diye bağırdı. Utançtan yorganı kafama kadar çektim.

"Neyse ben şuna hesap sorayın sizde gelin yemek yiyeceğiz" kapı kapanma sesi geldi. Yatak sarsıldı ve bacaklarımda baskı hissedince yorganı görebileceğim şekilde indirdim. Taehyung kafasını bacağıma koymuş gözünü kapamıştı.

Oturur pozisyonda olduğum için karnımdaki elimi tutup saçına götürdü. "Saçımı okşasana" kalbim yerinden çıkacakmış gibi atıyordu. Parmak uçlarımı yavaşça yumuşacık saçına değdirdim. Elini kalbime gördü ve burnundan güldü.

"Sadece bacağına yatmamla bu kadar hececanlanıyorsan yandık biz" dedi mayışmış sesiyle. Alacaklı gibi odanın kapısı çaldı. "Bayan Jeon 5 dakika daha lütfen" diye seslendi taehyung. "Sadece 5 dakika daha yok" deyince taehyung belime sarıldı.

"Hadi kızacaklar şimdi" omuzlarını kaldırdı. "Kızsınlar ben bu anı bozamam tekrar saçımı okşama sözü verirsen ineriz" dedi. "Tamam söz" dedim. Yavaşça ayağa kalktı bende oturduğum yerden doğrulup kapıyı açtım.

Aşağıya inerken taehyung arkamdan geliyordu. Bir saniye ya annem neden gelmişti? Babam neden gelmedi. Yemek masasına oturduk. Annem yemekleri getirdikten sonra yemeğe başladık. Mükemmel olan yemekleri ağzıma tıktıktan sonra konuşmaya başladım.

"Anne neden erken döndün" dedim ağzımdaki yemekleri yuttum. "1 günlüğüne sana bakayım diye geldimde" taehyunga baktı. "Sana bakan varmış" dedi. "Anne!" başını ne anlamında salladı. "Ne var be bulmuşsun yakışıklı çocuğu tabi hemen karşı geliyor" vucüdumdaki kanlar yanağımda birikiyordu.

"Şuna bak kıpkırmızı oldu" hızlıca masadan kalkıp basamakları çifter çifter çıkmaya başladım. Of anne ya. Odama geçip yanaklarımın normale dönmesi için anı unutmaya çalışırken kapı çaldı. "Gelme!" kapının kulpu aşağıya inince elimi yüzüme siper ettim. "Jeon benim" Taehyung'un sesiyle parmaklarımı araladım. Ama yüzümü açmadım.

"Ne oldu" dedim. "Sakin ol küçük tavşan" kapıyı kapatıp yanıma geldi.

Selamm taehyung yine çok belli ediyor ama jungkook anlamıyor. Çünki Jeon Jungkook

Fic nasıl gidiyor?

Bir dahaki bölümde görüşürüzz <33