"Evet yeter artık jimin'le çok yakın ve ben... deliriyorum artık.''
"Bay kim jimin onun okul arkadaşı sadece."
"Sadece kıskandığım için değil? Sevdiğim aşık olduğum için."
"Anlıyorum, bir hazırlık ister misiniz?"
"Yok hayır, siz sadece erken çıkın."
"Peki efendim."
__
Jungkook
Yanımda oturan arkadaşıma dönerek ne yaptığına baktım.
Salak bizim yeni gelen aşçının resmini çekmiş ona bakıyordu.Cidden ilk görüşte aşık olmuş.
Bende aşıktım.
Kim taehyung'a.
Yaralarımın süsü.Yıldızı.Bu bir yıl içinde çok şey değişmişti.Özellikle gittiğim psikolog sayesinde düşünce yapım.Okul sayesinde ortamım ve beyin yapım.En son 3 ay önce kriz geçirmiştim, o da ilacı kullanmamam yüzünden di.
Tabi taehyung bunu öğrenince bir hayli sinirlendi ve ilaçları özel olarak getirti. Bana karşı nazikligi, düşünceli yapısı, romantikliği ona aşık olmamı engelleyememişti.Babamlar ise hapse girmişti.
O gün çok ağladım sevdiğim adamın boynunda.Onun kokusunu soluyarak uyudum.Bir an olsun yanımdan ayrılmadı.
Bu sayede annemin çizdiği fakat kurayan papatyaları yeniden çizerek yeşertti. Ben ona çok şey borçluyum.
Bu yüzden de yaralarıma çizdiği papatyayı dövme yaptıracaktım.Ve ona sürpriz yapacaktım.
__
Jungkook yorgun şekilde geldiği evin sessiz olduğunu fark etti.Yoksa taehyung daha gelmemiş miydi?
Ama yolda o hemen gösterir diye çok heyecanlanmıştı.Yüzü düşen jungkook ayaklarını yere sürte sürte odasına üst katta çıkmaya başladı.
Şuan o kadar mutsuzdu ki...
Çantasını yatağın kenarına atarak hemen duşa girmişti.Üşümemek için fazla kalmayıp bornozunu giymişti.Üstünü giyinme zahmetinde bulunmadan yatağa girmişti.
Ne yapsam.diye düşünürken aklına günlüğü geldi.Hastayken, kafası bozzuken tuttuğu günlüğü.O yıl psikolojisini tek bu defter düzeltebilirdi sanki.
Gülümseyerek açtı çekmecesini, eline aldı mor günlüğü.Aldığı anda ise odanın ışığı değişti daha loş bir sarı ışık hüznesi oluştu.
Korku ile seslendi.
"T-taehyung sen misin?" "Eğer şaka yapıyorsan komik değil!"
Sonra ise ışıklar gitti, kutup yıldızları olan bir ışık hüznesi geldi.
"Tanrım ne oluyor?"
Demeye kalmadan kapı açıldı ve içeri siyahlar içinde taehyung girdi.
"Taehyung? Tanrım ne kadar korktum haberin var mı!?"
"Özür dilerim bebeğim korkutmak istemedim."
Diyerek elini jungkook'a uzattı.Jungkook ise bir eline bir yüzüne bakarak elini tuttu.
"Seninle bir şey konuşacağım, aşağıya inelim."
Taehyung, bebeğinin elini sıkı sıkıya tutarken onu aşağı sürükledi. Şöminenin önündeki pufa oturdu ve onu kucağına aldı.
Jungkook şok dalgası ile dolarken bir şey diyemedi.Kalbini hissedemiyordu bile!
"Jungkook güzelim seninle bir çok şey atlattık ve ben artık daha fazla şey atlatalim istiyorum.Beraber.Korkuları aşalım.Sen benim ol ben senin olayım.Neden biliyor musun jungkook?"
"Neden taehyungie?"
"Çünkü bu uyuşturucu baronu sana bağlandı, sana aşık oldu.Uyuşturucunun vermediği etkiyi sen veriyorsun bebeğim. Sana kapılmışım sanki.Bu yüzden sona birlikte gidelim, birlikte ağlayalım istiyorum. Benimle çıkar mısın jeon jungkook?"
"Teşekkür ederim taehyung, babamın açtığı yaralara papatyalar çizdiğin ve beni böyle kabul ettiğin için, ve evet seninle çıkarım!"
Taehyung daha fazla dayanamadı ve pembeliklere kapandı.Ne kadar süre öptü güzelini bilmiyor ama tüketenene kadar öptü.
"Tae sana bir sürprizim var!"
"Neymiş o?"
Bileğini açtı jungkook.Ardından dövmesini gösterdi.Ve taehyung o zaman ilk defa ağladığını hissetti.
Ama biliyordu ki, eşi jeon jeongguk'un yaralarına papatyalar çizmiş ve onları teker teker öpmüştü.
__
Sacma.bir.son
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
