{Unicode}
"ဒီအသံ ဒီမျက်နှာက ငါ့ပိုင်ချင်တယ်ဆို ငါပဲပိုင်ရမှာ...
ငါ့နောက်ကို လိုက်မှာလား? ဒီအတိုင်း ခေါ်လို့ မရရင် အရိုးပါ ချိုးပစ်ရတာပေါ့..."
ထို့နောက် မိမိတစ်ယောက်တည်းပဲ အပိုင်သိမ်းချင်တဲ့ အစိတ်အပိုင်းများ သူ၏မျက်နှာကို မိမိအရာအနားသို့ တိုးကာဖိကပ်လျက်..
မျက်နှာတော်လှလှကို တစ်ချက်ရှုလိုက်ပြီး နောက်မှာတော့ အမုန်းတရားအပြည့် ရန်ထောင်နေသည့် မျက်ဝန်းများနှင့် နူတ်ခမ်းများက လှရက်လွန်းလို့ပင် အပိုင်သိမ်းကျုံးပစ်လိုက်တာမျိုး...။
(n- မင်းတို့ သိဖို့က ဒါက ဘယ်လိုကြီးလဲ သာသာလို့ မေးရင်...
ဟုတ်ကဲ့ အဲ့ဒီ မျက်လုံးနဲ့ ပါးစပ်ကို သူ့အပိုင်သိမ်းကျုံးပစ်တယ်ဆိုတာ Oral S3Xပါ...)
... ဟုတ်တယ်...
ငါက.. မင်းကို ရအောင်ယူမယ့်သူပဲ..။
ရန်စွယ်ခ .. (ပုဂံမြို့အုပ်)
Age:26... အတ္တကြီးတဲ့ သူတွေကို မုန်းလိုက်တာ...
သူတို့က ပယ့်ကို လှတယ်ထင်လို့.. ဝိုင်းနေကြတာ...။ ခက်တာက ပယ့်က သူတို့ခြွေဖို့ ခက်ခဲတဲ့ ပန်းတစ်ပွင့်ပဲ။
တုစံပယ်ဖူးငုံ(ပန်းကလေးလို လှတဲ့သူ)🪻
Age:16N-
ကျုပ်က အပျော်တမ်း ရေးတာမို့ ဒီလောက် sceneတွေအကြားက ဖရိုဖရဲ ထွက်လာမှာ သေချာပါတယ်။ ကျုပ်အရေးအသားကြောင့် တစ်ခြား မြို့အုပ် themeတွေကို cringeဖြစ်သွားမှာ ကြောက်မိပါတယ်။
ဒီတော့ ဖတ်ကြည့်ပေါ့ဗျာ...
တစ်စုံတစ်ရာ တူနေခဲ့ရင်လည်း ကျုပ်တို့ တစ်မျိုးစဉ်းစားတာပေါ့။ ၂၀လောက်ပဲ ကျွန်တော် မှန်းထားပါတယ်ဗျ။- ထုံးစံအတိုင်း possessive တော့ ပါ ပါလိမ့်မယ်။
- ကျွန်တော့် possessive တွေထဲ cringeဖြစ်ရင် ကြိုDropပါဗျ။
- မြို့အုပ် themeတွေ ရိုးလာရင်တော့ ကြိုDropပါဗျ။
Admit: ဒီfictionအတွက် ကျွန်တော် ဘယ်စာအုပ်ကိုမှ လေ့လာမထားပါ။ စာဖတ်ရတာ မပျင်းပေမယ့် စိတ်လာမှ ဖတ်တတ်လို့ပါဗျ။
ကဲ ဒါဆို စ ကြစို့...
Sunday:05:11:2023:23:20PM
{Zawgyi}
"ဒီအသံ ဒီမ်က္ႏွာက ငါ့ပိုင္ခ်င္တယ္ဆို ငါပဲပိုင္ရမွာ...
ငါ့ေနာက္ကို လိုက္မွာလား? ဒီအတိုင္း ေခၚလို႔ မရရင္ အရိုးပါ ခ်ိဳးပစ္ရတာေပါ့..."ထို႔ေနာက္ မိမိတစ္ေယာက္တည္းပဲ အပိုင္သိမ္းခ်င္တဲ့ အစိတ္အပိုင္းမ်ား သူ၏မ်က္ႏွာကို မိမိအရာအနားသို႔ တိုးကာဖိကပ္လ်က္..
မ်က္ႏွာေတာ္လွလွကို တစ္ခ်က္ရႈလိုက္ၿပီး ေနာက္မွာေတာ့ အမုန္းတရားအျပည့္ ရန္ေထာင္ေနသည့္ မ်က္ဝန္းမ်ားႏွင့္ ႏူတ္ခမ္းမ်ားက လွရက္လြန္းလို႔ပင္ အပိုင္သိမ္းက်ဳံးပစ္လိုက္တာမ်ိဳး...။
(n- မင္းတို႔ သိဖို႔က ဒါက ဘယ္လိုႀကီးလဲ သာသာလို႔ ေမးရင္...
ဟုတ္ကဲ့ အဲ့ဒီ မ်က္လုံးနဲ႕ ပါးစပ္ကို သူ႕အပိုင္သိမ္းက်ဳံးပစ္တယ္ဆိုတာ Oral S3Xပါ...)
... ဟုတ္တယ္...
ငါက.. မင္းကို ရေအာင္ယူမယ့္သူပဲ..။
ရန်စွယ်ခ... (ပုဂံၿမိဳ႕အုပ္)
Age:26... အတၱႀကီးတဲ့ သူေတြကို မုန္းလိုက္တာ...
သူတို႔က ပယ့္ကို လွတယ္ထင္လို႔.. ဝိုင္းေနၾကတာ...။ ခက္တာက ပယ့္က သူတို႔ေႁခြဖို႔ ခက္ခဲတဲ့ ပန္းတစ္ပြင့္ပဲ။
စံပယ္ဖူး (ပန္းကေလးလို လွတဲ့သူ)
Age:16N- ကဲ ဟိုေျပာင္း ဒီေျပာင္းနဲ႕မို႔ မ်က္စိရႈပ္ေနၿပီး ျဖစ္ပုံကို က်ဳပ္ေျပာျပပါ့မယ္ဗ်။
ပထမဦးဆုံးက သွ်င္ေခါင္တို႔ အဆက္က ၿမိဳ႕အုပ္တို႔ကို ေရးေပးဖို႔ပါ။ ဒါေပမယ့္ ၿမိဳ႕အုပ္ themeက အေတာ္မ်ားမ်ားလည္း ေရးေနၾကေတာ့ က်ဳပ္ အဲ့ဒီအစား captain တို႔ကို အစားထိုးခဲ့တာပါ။
က်ဳပ္က အေပ်ာ္တမ္း ေရးတာမို႔ ဒီေလာက္ sceneေတြအၾကားက ဖရိုဖရဲ ထြက္လာမွာ ေသခ်ာပါတယ္။ က်ဳပ္အေရးအသားေၾကာင့္ တစ္ျခား ၿမိဳ႕အုပ္ themeေတြကို cringeျဖစ္သြားမွာ ေၾကာက္မိပါတယ္။
ဒီေတာ့ ဖတ္ၾကည့္ေပါ့ဗ်ာ...
တစ္စုံတစ္ရာ တူေနခဲ့ရင္လည္း က်ဳပ္တို႔ တစ္မ်ိဳးစဥ္းစားတာေပါ့။ ၂၀ေလာက္ပဲ ကြၽန္ေတာ္ မွန္းထားပါတယ္ဗ်။- ထုံးစံအတိုင္း possessive ေတာ့ ပါ ပါလိမ့္မယ္။
- ကြၽန္ေတာ့္ possessive ေတြထဲ cringeျဖစ္ရင္ ႀကိဳDropပါဗ်။
- ၿမိဳ႕အုပ္ themeေတြ ရိုးလာရင္ေတာ့ ႀကိဳDropပါဗ်။
Admit: ဒီfictionအတြက္ ကြၽန္ေတာ္ ဘယ္စာအုပ္ကိုမွ ေလ့လာမထားပါ။ စာဖတ္ရတာ မပ်င္းေပမယ့္ စိတ္လာမွ ဖတ္တတ္လို႔ပါဗ်။
ကဲ ဒါဆို စ ၾကစို႔...
Sunday:05:11:2023:23:20PM
ВЫ ЧИТАЕТЕ
My Emergency Food{မင်းကို ငါက အစိုးရတဲ့သူ... Complete}
Разноеအခုခေတ်ရဲ့ B@d@ssက နှောင်းပိုင်းခေတ်ကို ရောက်သွားတဲ့အခါ...