artık yazamıyorum bile. o derece beceriksizleştim. insanlarla konuşmayı beceremiyorum, sosyal medya olsun, gerçek hayat olsun. kimseyle konuşamıyorum ve neden bilmiyorum. içimde fırtınalar kopuyor, kimseye gösteremiyorum. geçmişe takılı kalmışım, yeni insanlar tanıyamıyorum. okulda olsun, evde olsun her tarafımda insan olmasına rağmen feci bir yalnızlık çekiyorum. yalnız hissetmek hem acı hem zevk veriyor. bir yandan yalnız kalmak istiyorum, bir yandan da istemiyorum.
sonsuza kadar uyumak ve bir daha uyanmamak istiyorum. hayır, ölmek istiyorum. hayatımda değerli hiçbir şey yok. kiloluyum, çirkinim, bencilim, yalancıyım. bütün berbat özelliklere sahibim. neden yaşayayım ki? hayatımda düzgün gitmeyen şeyleri ne kadar çabalasam da düzeltemiyorum, olmuyor. yapamıyorum ve bıktım.
yaşamaya zorluyorlar beni. nefret ediyorum bundan. ben bu dünyaya sadece bir fazlalığım.
şimdi anladım ki evde olunca düzelmiyormuş. her türlü daha da kötüye gidiyor.
yardım edemiyor kimse. diyorum ben, tek çaresi ölüm diye, anlamıyorlar.
illa yaşamam gerek değil mi.. sürüklenmemi ve acı çekmemi istiyorsunuz, hak ediyor olabilirim.
evet, acıyı hak ediyorum. ama gerçekten, bu kadarı fazla değil mi? öleyim de kurtulun işte.ölmeme izin verin.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Denemelerim
Randomyazdığım her şeyi yayınlama ihtiyacı var içimde. engel olamıyorum.