6: öpmeyeceğim korkma

2K 275 96
                                    


🌀🥠🍰

-

seungmin sınıf
jeongin
az once sinifa geldin ya
suyla pecete alip ciktin
ben sana bakicaktim ama yetiswmedim
yuzun yarali miydi

jeongin
yok yanlış görmüşsün

seungmin sınıf
hayir dogru gordum.
noldu kavga mi ettin

jeongin
kapının kenarına çarptım
kesti biraz o yüzden

seungmin sınıf
emin misin kavga etmedigine

jeongin
beni bu okulda tanıyan birileri varmış gibi mi görünüyor
insan yoksa olay da yoktur
kavga etmedim

seungmin sınıf
tamam o zamannn
nerdesin sen

jeongin
basketbol odasında

seungmin sınıf
tmm

jeongin
neden

seungmin sınıf
peçete surme sakin yaraya
ben geliyorum simdi
revirden malzeme alip gelcem hemen

jeongin
hayır
istemiyorum gerek yok
büyük bir şey değil zaten acımıyor bile

seungmin sınıf
fikrini sordugumu hatirlamiyorum ??

jeongin
yaziyor..

seungmin sınıf
sus konusma
geliyorum

---

"neden dikkat etmiyorsun ki?"

seungmin, revirden aldığı malzemelerle jeonginin yarasına bakarken söylenip duruyordu. başında büyük sayılabilecek bir kesik vardı ve canını yaktığına emindi.

"telefona bakıyordum, yanlışlıkla çarpmışım işte." dedi jeongin belki de onuncu kez.

"önüne bak diyorum işte ben de."

"tamam bakacağım bundan sonra."

"aferin." dedi seungmin gülerek. yaranın üzerine pamuk vurduğunda jeongin refleks olarak başını geri çekmişti.

"jeongin rahat dur ya yapamıyorum." dedi seungmin. jeongine yaklaşıp kafasını hareket ettirmemesi için çenesini tuttu, başındaki yarayı temizlediği için fazlasıyla yakın duruyorlardı ve bu yakınlık jeongini geriyordu. seungmin farkında bile değildi.

seungmin kısa bir sürede işini bitirdi. geri çekilecekken yüzlerinin yakınlığı gibi jeonginin gerildiğini de fark etmişti.

yüzüne bu kadar yakın biri varken, kim olursa olsun gerilirdi jeongin.

"öpmeyeceğim, korkma." dedi seungmin. hafif gülerek geri çekildi ve büyük sayılabilecek yara bandını jeonginin yarasına yapıştırdı. "henüz o kadar sapık değilim."

"ne alakası var?"

jeongin gerginlikle ayağa kalktı. "teşekkür ederim." dedi aynadan seungminin kapattığı yarasına bakarken.

seungmin ona gülüp kullandığı malzemeleri önündeki kutuya yerleştirdi.

"acıyor mu?"

hayır anlamında başını salladı jeongin, biraz sızlıyordu ama ona göre bunu söylemek gereksizdi.

"dikkat et bundan sonra." dedi seungmin. ayağa kalkıp jeonginin yanına gitti.

"hadi yemekhaneye inelim çok acıktım." dedi elini karnına atıp şirin bir şekilde gülümsediğinde.

"antrenmanım var."

"başın yaralı ya nasıl antrenman yapacaksın, yemek yemeye inelim." dedi seungmin alt dudağını çok hafif büzerek.

"canım acımıyor zaten bir şey olmaz."

"çok acıktım ya."

"git ye o zaman." dedi jeongin ve sandalyenin üzerine attığı hırkasını aldı.

"sen de gel ya, tek başıma yemek yemekten nefret ediyorum."

jeongin derin bir nefes verip hırkasını üzerine geçirdi. "gidelim hadi." dedi ve telefonunu alıp odanın dışına yöneldi.

"geliyor musun!" seungmin neşeyle onun peşine takıldığında jeongin onu onayladı.

"geliyorum başımın belası."

----

----

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

-

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

-

biraz hizli ilerliyo ama duzeltcem.

cok kisa olmusama bisi olmaz tmm 🤍🤍🤍

midnight rain, seungin  ✓Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin