VAMPİRLERİN DÖNÜMÜ:SEÇILENLER

geçmişin sırları

Sabah kaydımı yapmak için erkenden okula gittim. Görevlileri çabuk olması için ikna etdim. Aslında bu doğru bir şey değildi. Amma fazla dikkat çekmemeye çalışıyordum. Biz vampirler, daha doğrusu çoğumuz hep şehirler değiştiririz. Başka bir yülkede başka biri olarak devam ederiz. Bende her 5 yıldan sonra başka hayat kurarım. Çoğu zaman kasabayı seçeriz. Çünkü burada daha az dikkat çekeriz. Biz vampirler insanlar için hikayeler, efsaneler, söylentilerden ibaretiz. Sadece özel cadılar ve farklı lanetler, özel bilim adamları tarafından büyütüyen kişiler bu sırrı bilir.
Okul kaydım kısa sürede hazır oldu. Artık her zamanki gibi Üniversite, yazar bölüm öğrencisi olarak devam edecektim. Genç bir kadın öğretmen ders için beni sınıfa götürdü. Derste 20 kişi filan vardı. Çoğusu erkekti. Yukarıdan 1-ci sırada kızıl saçlı mavi gözlü güzel bir kız vardı. Ben vakit kayıp etmeden onun yanına geçtim. Tam arkamdaysa, esmer bir çocuk oturuyordu. Ilk ders edebiyyatdı. Çoğu soruyu biliyordum. Amma dikkat çekmemek için bazılarına cevap vermiyorum.
Dersin sonlarına yakın dışarıdan qarip fısıltılar gelmeye başladı. Ben yaşlı bir vampir olduğum için konuşulan sesleri kolaylıkla ayıra biliyordum. Dikkatimi sese verdim. Sanki bana "işin bitdikten sonra sesime doğru gel" diyordu. Ders bitdikten sonra hızla dışarıya çıktım. Yakınlaştıkça sesler daha çok çoğalıyordu. Bir anda ses kesildi. Ben hemen durdum. Arkadan Bir el bana dokundu. Bende hızlı tepki vererek arkama döndüm. Bu derste yanında oturduğum kızdı. Galiba çok hızlı dönmüştüm. Bu yüzden baya korkmuştu. Elindeki telefonu bana uzatdı:
- Derste unutmuşdun...

- Teşekkür ederim. Bu aralar biraz dikkatsizim

- Bu arada ben Petek, Peter Aydın. Derste tanışamadık

Elini uzatdı. Bende saygısızlık olmasın diye karışık vererek elini sıktım:
- Memnun oldum, Petek. Benimde adım Deniz

- Biliyorum. Derste baya iyiydin. Çoğu kez adın anıldı.

- O kadar fark ediliyor muydu?

- Şaka mı yapıyorsun?! Baya iyiydin!

Sesler yeniden gelemeye başladı. Arkama baktım ve ses gelen yerin karşıdakı oda olduğunu anladım. Vakit kayıp etmeden kıza konuşmaya başladım:

- Petek benim gitmem gerek. Söz veriyorum yakın zamanda karşılıklı kahve içeceğiz.

- Olur, Yarın görüşünüz

- Görüşünüz

Kızın gittiğinden emin olduktan sonra koşarak odaya girdim. Kapının tam karşısında pencere vardı. Bana arkası dönük şekilde pencereden dışarıya bakan takım elbisede bir adam vardı:

- Uzun zaman oldu.

Kim olduğunu anlamıştım. Bu Darhan'dı. Öfkemi kontrol ederek konuşmaya başladım:

- Ne istiyorsun?

- Hadi amma... Yapma böyle! Birlikte çok zamanımız oldu. Bir selam'ı hak ediyorum

- Etmiyorsun! Abimi kaçıran adam benim düşmanımdır.

- düşman biraz ağır bir kelimedir
Arkasına döndü, yavaş adımlarla kanepeye taraf gitti ve medeni şekilde oturdu:
- Geç otur lütfen!

- Ne söyleyeceksen, söyle!

- Haksızlık ediyorsun. Sana bir hayat verdim. Babandan kurtulman için hançerledim.

- Abimin suçu neydi?!

- Abin benim cadılarımı öldürdü. Kaç tane insanın canına kıydı.

- Abim insanları öldürmezdi, bunu en iyi sen biliyorsun. O cadıların neler yaptığını en iyi sen biliyorsun. Karısını gözlerinin önünde yakarak öldürdüler.