06 වන මතකය

1.5K 172 17
                                    

"අසව්! අසව්! මා ප්‍රිය මිත්‍රයිනේ.... මඳක් සවන් යොමු කරන්න. අපගේ සභාපතිතුමාට යමක් පැවසීමට අවශ්‍යයිලු. "

"ළමයි හැමෝම අහගන්න. දහය, එකොලහ, දොලහා පන්ති ඔක්කොගෙමෙ ළමයි ඉන්නවනේ. හරි. මේකයි ස්ටිකර්ස් ,බුක්මාර්ක්ස්, පෑන් ස්කූල් එකේ නම ගහලා අවශ්‍ය දේවල් කරලා ප්‍රින්ට් කරලා ගෙනත් තියෙන්නේ.. ඒ ටික දැන් වෙනම වෙනම ඔයාලට බෙදලා දෙනවා. ඒව විකුනලා ඒ සල්ලි හැමෝම මේ සිකුරාදා වෙද්දි සහස්ට දෙන්න ඕනේ. ඒක මේ සිකුරාදා වෙද්දි වෙන්න ඕනේ. අන්තිම දවස සිකුරාදා. විකුණගන්න බැරිඋනා අරකයි මේකයි බෑ.  එතකොට කොන්සර්ට් එක ගැන කිව්වොත් ඒක ගැන භාරව ඉන්නේ තිනෙත්. ඔයාලට ඉන්ස්ටෲමන්ට්ස් ප්ලේ කරන්න පුලුවන්නම් ඒක, සිංදු කියන්න පුලුවන්නම් ඒක ගැන මේ අයියට කියන්න. ඒක ගැන එයා බලයි. ඊට අමතරව ෆුඩ් ස්ටෝල් එකේ වැඩේ අපි දහය එකොලහ මල්ලිලාට දෙන්න තීරණය කලා. මොකද ඒ හැමදේම අපිට කරන්න බෑනේ. ඔයාලා ඒක කතා කරගෙන අයිඩියා එක මට කියන්න. මං ඒක මිස්ලත් එක්ක කතා කරලා බලලා ඕනි කරන දේවල් කරන්නම්. තේරුණාද හැමෝටම. ප්‍රශ්න තියෙනවද...
ආහ් අනික වැදගත්ම දේ තව පොඩ්ඩෙන් අමතක වෙනවා. මාර්තු දෙවනි සතියේ සිකුරාදා කොමස් ඩේ එක තියන්න හිතන් ඉන්නේ. ඉතින් තව මාසයක් වගේනේ තියෙන්න. අපි හැමෝම එකතුවෙලා හොඳට වැඩේ කරමු මල්ලිලා..."

කොමස් ඩේ එක කරන එක ලේසි නෑ. මොන දේ කරන්න ගියත් ඒකට ඇපෲවල් එක ගන්න ලියුම් ලියන්න ඕනේ. මිස්ල උනත් පොඩි දේටත් කතා කරන්නේ මට. පොඩි වැරැද්දක් උන ගමන් සමහර වෙලාවට බැනුම් අහන්න වෙනවා. වෙලාවකට එපා වෙනවා. දැන් උනත් ප්‍රින්ට් එකෙන් බඩු දෙන්න පරක්කු උනා කියලා ඒකටත් කෑගැහුවේ මට.

යසස් පව්. ඌ ඔක්කොම බඩු ටික ගානට පිළිවෙළට ලියාගන්න ගමන් හැමෝටම බඩුබෙදලා දෙනවා. කිව්වෙත් නෑ කරපන් කියලා ඌ උගේ පාඩුවේ වැඩ.

"ඔවින් එන්න කන්න. ඔයා උදේ ඉඳන් මොනවත් කාලා නෑනේ."

"දැන් කන්න බෑ තිනෙත් බඩගින්නක් නෑ පස්සේ කන්නම් මං.."

PLEASE REMEMBER ME ||| Completed ||| Sinhala BLWhere stories live. Discover now