90 වන මතකය

530 55 37
                                    

"එච්චර බොරුවක් කොහොමද පුතේමනුස්සයා කලේ.. වෙන කෙනෙක්ගේ නමකින් ජීවත්වෙන්න තරම්.."

"අනේ මන්දා අප්පච්චි මටත් හිතාගන්න බෑ.. මට තරහක් නෑ තියෙන්නේ ලොකුම ලොකු කලකිරීමක්. කොහොමහරි අන්තිමේදි එයා කරපු වැරදි වලට එයාට දඬුවම් ලැබුනා.. ඒත්දේවල් වලින් උනේ අර අහිංසක දරුවට අම්මායි තාත්තයි දෙන්නම නැති උන එක.."

"ඒත් දැන් එයාට ඔයාලා දෙන්නා ඉන්නවා.. අපි ඉන්නවා.. "

"අනාතයෙක් වගේදරුවව ජීවත් කරවන්නේ කොහොමද අප්පච්චි මං.. මං කොහොමද මගේ අත් වලට ලැබුණ දරුවව කාත් කවුරුත් නැති අනාත නිවාසෙක හැදෙන්න ඉඩ අරින්නේ.. මගේ මේ අත්වලටපොඩි කොල්ලව ගද්දි දැනුනේ හරි අමුතු හැඟීමක් අප්පච්චි.. මගේ දරුවෙක් නොවුනත් මට තාත්තෙක් කියන හැඟීම දැනුනේපොඩි එකා නිසා.. දෙන්න පුලුවන් උපරිම සැප දීලා මං මගේ දරුවව බලාගන්නවා.."

"මොනා උනත් ඔයා අරන් තියෙන්නේ හොඳ තීරණයක් පුතේ.. අර පොඩි දරුවා නැත්තන් අසරණ වෙනවා. "

"තාත්තගේ වැඩ නිසා දුක් වින්ඳේ අපි. මම, ආදි, දරුවා, නංගි, විහඟ අපි හැමෝම.. ඒ කාලේ ගැන මතක් කරන්නවත් මම කැමති නෑ අප්පච්චි.."

PLEASE REMEMBER ME ||| Completed ||| Sinhala BLWhere stories live. Discover now