Chapter-9

474 17 1
                                    

Unicode

"အား...အာ့...ဟာ့...အင့်..အင့်..."

"အားရှီး...ကောင်းတယ် ဟ့ စီးပိုင်နေတာပဲ..ငါ့လီးကိုညှစ်ထားတာများ...ဟ့...."

ရှောင်းကျန့်မှာ ကုတင်ပေါ်မှာ ကန့်လန့်လေး နေလို့ ပလက်လန်နေရပြီး ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကိုလည်း အရှင့်ရဲ့ ပုခုံးပေါ်တင်လို့ အရှင်ပြုသမျှကို နုနေရတော့တယ်

ဘယ်အချိန်ရှိနေပြီလဲ

သူတို့လုပ်နေတာ ‌ညနေကတည်းက အခု
ညသန်းခေါင်ကျော်တော့မယ်

"အင့်....ဟင့် အာ့အာ့အာ့ အားး ဟ့ အိ အမ်း ဟာ"

ဖက် ဖက် ဖက် ဗြက်

"အား ဟာ့ အင်းး အဟင့် အရှင့် အင့် ဟာ့ တော်ပါတော့ အားဟင့်
"

"အွန့် ဟွန့် အင့်

နှုတ်ခမ်းများကို စုပ်နမ်းလာသူကြောင့် အသက်ရှုကကျပ်လာသည် အောက်ဘက်က တိုးဝင်မှုတွေကလည်း မရပ်

"အား ဟင့် မကိုက်ပါနဲ့ အင့် ဟင့် အားး အွမ်း "

ဖြန်း

"ပါးစပ်ကသာ တော်ပါတော့ ပြောနေတာ မင်းအပေါက်က ကိုယ်တော်လီးကို ဆွဲစုပ်ထားတာ ပြန်ထုတ်လို့တောင်မရဘူး "

နောက်ဆုံးမှာ သူ့အတွင်းထဲကို ပူနွေးနွေး အရည်‌တွေ ဝင်ရောက်လာတာကို သိလိုက်ရတဲ့အခါ အိမ်မက်ဆိုးကြီး အဆုံးသတ်သွားပြီမှန်း သိလိုက်တယ်

ဝမ်ဧကရာဇ်က သူ့အဝတ်အစားတွေကို ပြန်ကောက်ဝတ်ပြီး သူဘာမှမလုပ်ခဲ့သလို ရှောင်းကျန့်ကိုထားခဲ့ပြီး ထွက်သွားတော့တယ်

နည်းနည်းလေးတောင် လှည့်မကြည့်လာတဲ့ အရှင်ကိုကြည့်ပြီး ရှောင်းကျန့် မျက်ရည်တွေက အ လိုလိုစီးကျလာတော့တယ်

အေးပေါ့ ငါကသူလိုတိုင်း ပေးရတဲ့လူပဲလေ သူရဲ့ အဖိုးတန် မိဘုရားမှ မဟုတ်တာ
ကုတင်ကို အားယူပြီး မတ်တပ်ရပ်လိုက်တဲ့အခါ လက်ခံရာက ထွက်ကျလာတဲ့ အဖြူရောင် အရည်တွေဟာ ရှက်ဖွယ်အတိ

အဝတ်အစားဝတ်မယ်ကြံတော့လဲ အရှင်လက်စာမိသွားတဲ့ အဝတ်အစားတွေက လက်နှီးစုတ်ထက်ပင် ပိုဆိုးနေတယ်

{My Cruel King}Where stories live. Discover now