LET ME LOVE YOU: Yvo Razon Casanova (PUBLISHED UNDER UKIYOTO)

CHAPTER 12 (Init sa Maghapon)

Nagdidilig ng halaman si Astrid sa isang maliit na hardin sa likod ng bahay nang may napansin siyang tila kumikinang na bagay. Agad naman niyang nilapitan ito at pinulot.

Isa itong singsing.

Isang napakagandang singsing na masasabi mong mamahalin. Halata kasi sa mga maliliit na mga batong diyamante nito.

"Kanino kaya ito?" tanong niya sa kanyang sarili at nagpalinga-linga pa siya sa kanyang paligid kahit alam niyang wala namang tao bukod sa kanya.

Nagkibit balikat na lamang siya at ibinulsa ito. Pang babae ang singsing kaya tiyak siyang hindi iyon kay Yvo ngunit ipapaalam niya ito sa kanya mamaya kapagka nagkrus ang kanilang landas.

Sa nangyari sa kanilang dalawa kanina ay tiyak siyang wala siyang mukhang ihaharap dito dahil sa hiya at nasasaktan pa rin siya sa kanyang mga narinig.

"Nakakabanas!" asik niya sabay saboy ng naiwang tubig sa bitbit niyang maliit na balde.

"Kanino ka nababanas?"

Napatalon naman sa gulat si Astrid mula sa kanyang kinatatayuan nang may biglang nagsalita. Agad siyang lumingon sang direksyon kung saan ito galing at agad ding kumaboy ng husto ang kanyang dibdib.

Hindi umimik ang dalaga at nagsimulang maglakad papunta sa likod kung saan niya nakuha ang balde.

Tila nagulat naman ang binata sa tinuran nito dahil wala pa ni isang babae ang naging ganoon sa kanya. Kunot noo niyang sinundan si Astrid na para bang napipikon sa pinaggagawa niya sa kanya.

"Problema mo?" asik niya at tila binakuran agad ang daan matapos ibalik ng dalaga ang balde.

Tumaas naman ang kilay ng dalaga at tiningnan niya ito mula ulo hanggang paa. "Ikaw anong problema mo?" pabalik niyang tanong na siyang ikinaawang naman ng bibig ng binata.

Hindi naman nakasagot agad si Yvo kaya nagkaroon ng lakas ng loob si Astrid upang itulak ito ng kaunti dahil dadaan siya. Kailangan niyang makaalis agad sa kanyang presensya dahil hindi na niya ito kinakaya.

Dahil sa kanyang ginawa ay tila hindi naman natinag o gumalaw man lang sa kinatatayuan si Yvo ngunit nagpumilit pa rin siyang umalis dahilan upang malapit na siyang matapilok.

Bahagya namang natawa ang binata ngunit agad din itong nabura nang pinandilatan siya ng dalaga at inismiran. Dali-daling naglakad si Astrid papasok ngunit nagsalita agad si Yvo.

"Ang ganda mo pero tatanga-tanga ka," ani nito dahilan upang matigilan ang dalaga sa paglalakad.

Nilagpasan naman siya ni Yvo na nakangisi at tuluyan nang pumanhik sa loob.

"Papaanong?" halos mawalan ng salita si Astrid at natulala kasabay naman noon ay ang pag-init ng kanyang mga tainga at pisngi.

Dali-dali naman siyang tumakbo papasok mabuti na lang at tulog na ang kanyang kapatid. Kung hindi ay magtataka iyon at pupunuin siya ng mga tanong.

Nang makapasok siya sa loob ay agad niyang isinirado ang pinto. Kailangan niyang maligo upang mahimasmasan. Masyado siyang nag-iinit dahil sa nangyari kanina.

O baka nagkataon lang o baka imahinasyon niya lamang ang lahat na kilala siya ni Yvo noon pa man.

Agad siyang naghubad ng kanyang saplot at ngayon ay hubo't-hubad siya. Papasok na sana siya sa banyo nang may biglang nagsalita.

"Nagkataon nga lang ba?"

Muntik mapasigaw ni Astrid sabay tabon sa kanyang bibig dahil sa panggugulat na ginawa ng binata.

Ngumisi naman si Yvo at umayos ng pagkakatayo dahil nakasandig lamang ito sa pader kaya hindi siya agad nakita ng dalaga.

Dahan-dahang naglakad patungo sa direksyon ni Astrid si Yvo. Doon na lang din namalayan ng dalaga na hubo't-hubad siya kaya agad naman niya niyakap ang kanyang sarili. Tatakbo sana siya upang kunin ang kanyang mga saplot ngunit huli na.

Hinawakan ni Yvo ang magkabilang kamay ng dalaga at kahit nagpupumiglas ito ay hindi naman natinag ang binata.

"Masasayang lang ang pwersa mo," bulong niya kay Astrid saka dinilaan ang kanyang tainga.

"Alis!" Sigaw ni Astrid at wala siyang pakialam kahit marinig man ito ng kanyang kapatid.

Tila nabasa naman iyon ng binata. "Kahit magsisigaw ka walang makaririnig sa 'yo. This space is soundproof kaya hindi ko alam kung nagkataon lang pero this is really were you belong," wika niya saka binuhat na nakabukaka si Astrid.

Ramdam ni Yvo ang init ng balat ng dalaga malapit sa kanyang puson. Nasa harapan niya ang malulusog at bilugan nitong mga dibdib.

Hindi na rin nakapagpumiglas si Astrid at kahit siya ay nagagalit sa kanyang sarili dahil kahit katawan niya ay isang taksil. Bakit nga ba sa tuwing didikit ang kanilang katawan ay hindi na niya kayang tanggihan ang binata?

Nagulat naman si Yvo nang siniil siya ng halik ni Astrid. Kasalukyan silang nakatayo at tila ba hindi alintana ni Yvo ang bigat dahil para sa kanya ay magaan ang dalaga.

Niyapos ng binata ang baywang ng dalaga habang abala ang kanilang mga dila sa pagsasayaw. Dahan-dahan namang ibinaba ni Yvo si Astrid bago tuluyang naputol ang kanilang paghahalik.

Lumuhod naman si Yvo upang tanawin at lasapin ang kanina pa niyang gustong kainin.  Agad niya itong inamoy at dinilaan dahilan upang mapasabunot si Astrid sa buhok niya.

Puno ng ungol ang buong silid at gaya nga ng sabi ni Yvo kanina ay wala rin namang makakarinig sa kanya kaya malaya siyang mag-ingay sa loob. Para siyang nababaliw sa ginagawa ni Yvo sa kanyang perlas.

Taas at baba ang ginawa ng dila ni Yvo sa kanyang birhen sabay lamas ng kanyang mga dibdib. Hindi na kaya ni Astrid ang tumayo dahil tila ba nanginginig na ang kanyang mga tuhod sa sarap na kanyang nalalasap.

"Yvo, hindi ko na kaya," tila nahihingal niyang saad abot-abot ang kanyang hininga. Napapikit siya ng kanyang mga mata nang huling dinilaan at hinalikan ang kanyang pagkababae.

"Kayanin mo dahil kinakaya ko," sagot niya at agad na pinatalikod ang dalaga.

Hindi pa siya nakakapagsalita nang ipinasok agad ng binata ang kanyang sandata. Basang-basa ang dalaga at gustong-gusto iyon ni Yvo.

Nag-umpisa na siyang bayuhin ito sa una ay mabagal lang hanggang sa umuungol na sa sarap si Astrid at napagpasyahan ni Yvo na bilisan ito.

Bawat bayo ay ang pag-ungol nilang dalawa. Labas pasok ang kanyang ginawa at mas nakakapadagdag libog pa sa kanila ay ang ang pagsalubong ng kanyang hita sa bandang pwetan ng dalaga na siyang lumilikha ng tunog.

"Astrid," ungol ni Yvo at nilalasap bawat imahe ng dalaga.

Sobrang ganda ni Astrid sa mga oras na iyon na para bang isang dyosa. Dahilan upang mas lalong manigas si Yvo.

Hindi rin nagtapos sa iisang laban ang dalawa hanggang sa dumilim.