Συναυλία

Τα ποστ-ιτ του παράπονου

"I don't think you should ever have to apologize for your excitement just because it's like - I don't know - just because something's cliché doesn't mean that it's not something that's awesome.The worst kind of person is someone who makes someone feel bad, dumb or stupid for being excited about something."

— T. S.

Τα βλέμματα που ανταλλάσουμε στο προαύλιο του σχολείου είναι και τα πιο καθηλωτικά.
Δεν υπάρχει καλύτερο από το να παρατηρώ τις αντιδράσεις σου όταν με αντικρίζεις και τον τρόπο που τα φρύδια σου σμίγουν από περιέργεια.

Πλέον όμως σταμάτησα να μοιράζομαι τον ενθουσιασμό μου με τους γύρω μου.
Είτε με λένε υπερβολική, είτε φαντασιόπληκτη.
Όποτε λέω εντάξει.
Σταματάω να το εκφράζω, σταματάω να το δείχνω.
Σαφώς και κανένας δεν είναι υποχρεωμένος να με πιστεύει, αλλά σίγουρα φαντασιόπληκτη, δεν είμαι.

Για αυτό λοιπόν συγγνώμη που είμαι ερωτευμένη!
Συγγνώμη που τρέμω στην όψη σου ανόητε άγνωστε, γιατί νιώθω ότι η καρδιά μου χτυπάει τόσο δυνατά που νιώθω πως σε ανά πάσα στιγμή θα βγει έξω.
Συγγνώμη που όταν με κοιτάζεις, γιατί το κάνεις(!), λιώνω σαν ένα μωβ κερί με κύριο αίτιο την κόκκινη σου φλόγα.

Συγγνώμη,
αλλά δεν θα σταματήσω να τα κάνω όλα αυτά.
Γιατί πολύ απλά δεν μπορώ και δεν θέλω να μπορέσω.

Για αυτό λοιπόν θα σωπάσω για σας ευχαριστήσω όλους σας!

——

Άραγε θα διαβάσεις ποτέ αυτά που χαράζω πάνω σε ένα τετραγωνικό ποστ-ιτ;
Άραγε θα τα νιώσεις και εσύ;

Δεν μπορώ να γνωρίζω, παρά μόνο να ελπίζω.

——