The Night We Met-TaeJin

2-Rosa

"Hizmetçiler!"

Genç adam, yattığı yerden zorla kaldırdı Seokjin'i. Sinirlenmeye başlıyordu.

"Neyin var senin? Prensi hazırlaman gerek uyan artık!"

"Ben.. Sen de kimsin yahu? Benim ne işim var burada?"

"Tanrım, bugün benim kellemin alınacağı gün mü?"

"Hizmetçiler!"

İçeri giren kadınla ikisi de donakaldı.

"Prens geldi seni bekliyor sen hala burada yan gelip yatıyor musun?"

"Hayır efendim! Hazırlık yapıyorduk!"

"Seokjin. Hemen Prensin odasına!"

Arkasından ittirilince odadan çıktı Seokjin. Bu kadar büyük bir yerde ne işi vardı, neden hizmetçi diye sesleniyorlardı? Aklını karıştıran sorularla yürümeye başladı büyük koridorda.

"Kimseyi de tanımıyorum. Ne yapacağım?"

"Sonunda geldin demek."

Arkasındaki kapıya döndü Seokjin. Kim olduğunu merak ederek bakarken yüzü düştü bir an. Yavaş yavaş gözleri büyüyor nefesi hızlanıyordu.

"Hadi gir içeri. Ne bekliyorsun?"

"Taehyung?!"

"Ne diye beni ilk defa görüyormuş gibi tepki veriyorsun?"

"Sen geri döndün! İşe yaradı!"

"Ne diyorsun Seokjin?"

Kolundan tuttuğu gibi odaya çekti Taehyung zayıf çocuğu.

"Seni dinlemeye vaktim yok. Hemen hazırlanmalıyım."

Seokjin sanki yıllardır bu işi yapıyormuş gibi Taehyung'a yardım ederken buldu kendisini. Zaman mı atlıyordu yoksa rüya mıydı hepsi?

"Prens?"

"Söyle."

"Kusuruma bakmayın geç kaldığım için."

"Ben geç kalmadığım sürece sıkıntı olmaz."

Saçlarına da son kez şeklini verdikten sonra aynanın karşısına geçti Taehyung. Seokjin'e bakınca çatıldı kaşları.

"Ne diye ağlıyorsun?"

"Ne?"

Elleriyle gözlerini silerken anca fark edebildi.

"Fark etmedim."

"Yoksa prensin seni bırakacak diye mi korkuyorsun?"

"Sizinle ilgili aklımda çok garip anılar var ve bunların nerede yaşandığını bilmiyorum bile..."

"Çok karışık konuşuyorsun. Ben salona iniyorum."

"Peki."

"Peki ne?"

"Hım?"

"Peki prensim demen gerekiyor."

Bu yakınlık içindeki hisleri harekete geçiriyordu.

"Ah, peki prensim."

Kapı kapanınca aynanın karşısına geçip rahatça düşünmeye başladı Seokjin.

"Güzelleşmişim."

Gözlerini kapadığı an birilerinin ağlama sesini duyuyordu. Bu onu daha da rahatsız ediyordu.

"Taehyung prens, ben hizmetçi miyim? Hangi yıldayız?"

"Seokjin! Aşağıya gel de şu piyanonun başına geç!"