The Night We Met-TaeJin

3-Full Moon

Kapıya yaslanarak kendisini izleyen Taehyung'u görünce nefesi kesildi.

"Geri döndün."

"Geri dönen sensin."

Rosa ortamdaki gerginliği atmak istercesine bir kahkaha attı ortaya.

"Ahh, yeni uyandı sonra bayıldı ya sersemledi biraz. Bana da kim olduğumu sordu. Sadece 1 asır yaşayan ve geri kalanını buzun içinde geçiren birisi için normal."

Seokjin neye şaşırması gerektiğini bilemiyordu. Asır?

"Bakın ben az önce prensin odasındaydım beni bir dinleyin!-"

"Rüyalarını anlatmayı bırak da benimle gel. Avlanman gerekiyor."

"Ne?"

Evden çıktığı an büyük bir ormanla karşılaştı. Yavaş yavaş anılar canlanıyordu gözünün önünde. Bu bir rüya olamazdı.

"Bacakların çok zayıf."

"Ne yapacağız?"

"Sırtına al Taehyung."

"Gerek yok yürüyebiliri-"

Cümlesini bitiremeden Taehyung'un sırtında buldu kendisini.

"Çok konuşma."

Hızla ormanın içine koşarken rüzgar yüzünü okşuyordu Seokjin'in. Bu his çok tanıdıktı.

"Ava odaklan. Orada."

Sırtından indirdiğinde bir kayalıktan destek alarak avı seyrediyordu ikisi de.

"En son insan kanıyla beslendiğin için bilmiyor olabilirsin. İnsan öldürmek yok. Sadece hayvan."

"Hatırlamıyorum. Hiçbir şeyi hatırlayamıyorum."

Taehyung kendisine baktığında gözlerine ancak şimdi dikkat edebildi Seokjin. Kırmızının en koyu tonu içindeki ateşi harlamaya yeterdi.

"Hatırla."

"Taehyung..."

"Burada bekle. Onu getireceğim."

Anlam veremediği hızla avını önüne atmıştı Taehyung. Seokjin gözlerini kapayıp açtığı an gerçek benliğine dönmüş, avını parçalamaya başlamıştı büyük bir açlıkla.

"İşte böyle."

Ayağa kalkarken artık bir yabancıymış gibi hissetmiyor aksine kendini bulmuşluk hissi bedenini ele geçiriyordu.

"Kendine geldin gibi. Gidebilecek misin?"

"Beni hatırlıyor musun?"

"Seni unutmak ne mümkün? Sadece bir insan yüzünden asırlarca ayrı yaşadık. Senin yüzünden."

"Hatırlamıyorum. Ne yaptım?"

Duraksadı Taehyung. Aklına her geldiğinde içindeki öfke açığa çıkıyordu.

"Aşık oldun Seokjin."

Sesindeki değişimi fark edince gözlerini kıstı Seokjin.

"Sonra?"

Taehyung sustu. Gözlerini bir süre sonra Seokjin'in gözleriyle birleştirerek her şeyi gösterdi.
Bir rüyanın içine düşmüş gibi olan biteni izledi Seokjin. Yüz ifadesi çaresizliğe büründü.

"Taehyung... Neden yaptın?"

"Güzel. Sen de benim bir katil olduğumu düşünüyorsun."

"Benim yüzümden mi?"